Jimy Szymanski
 | |||||||||||||
| Państwo |  Wenezuela | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 września 1975 Caracas | ||||||||||||
| Wzrost | 175 cm | ||||||||||||
| Masa ciała | 77 kg | ||||||||||||
| Gra | praworęczny | ||||||||||||
| Status profesjonalny | 1994 | ||||||||||||
| Zakończenie kariery | 2008 | ||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 160 (15 listopada 1999) | ||||||||||||
| US Open | 1R (1996, 1997) | ||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 187 (19 czerwca 2000) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Jimy Szymanski Ottaviano (ur. 15 września 1975 w Caracas) – wenezuelski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996) i Sydney (2000).
Kariera tenisowa
Występując w gronie juniorów został finalistą Wimbledonu 1993 w grze pojedynczej chłopców, a w rankingu juniorów najwyżej był na 3. miejscu.
W 1994 został tenisistą zawodowym, a po raz ostatni zagrał w profesjonalnym turnieju w 2008. Wygrał 2 turnieje ATP Challenger Tour w grze pojedynczej i podwójnej. Dwukrotnie wystąpił w zawodach Wielkiego Szlema, US Open 1996 i US Open 1997 odpadając w 1 rundach, najpierw z Pete’em Samprasem, a potem z Fernandem Meligenim.
W 1996 zagrał w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Atlancie odpadając w 1 rundzie po porażce z Wayne’em Blackiem. Cztery lata później wystąpił w rozgrywkach gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Sydney, partnerując José de Armasowi. Wenezuelska para doszła do 2 rundy eliminując najpierw Chorwatów Maria Ančicia i Gorana Ivaniševicia, a odpadła po porażce z późniejszymi triumfatorami Kanadyjczykami Sébastienem Lareau i Danielem Nestorem[1].
W 1995 Szymanski zdobył srebrny medal w deblu i brązowy w singlu na igrzyskach panamerykańskich w Mar del Plata.
W latach 1992–2006 reprezentował Wenezuelę w Pucharze Davisa, rozgrywając łącznie 63 meczów, z których w 30 zwyciężył.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 160. miejscu (15 listopada 1999), a w klasyfikacji gry podwójnej na 187. pozycji (19 czerwca 2000).
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 9 czerwca 1996 | Szczecin | Ceglana |  Nuno Marques | 2:6, 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 15 października 2000 | Tulsa | Twarda |  Raemon Sluiter | 7:6(5), 6:7(5), 7:6(3) |
Przypisy
- ↑ Jimy Szymanski Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-07] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 27 sierpnia 2017].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 27 sierpnia 2017].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 27 sierpnia 2017].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Julio Benavides León, Licencja: CC BY-SA 4.0
Jimy Szymanski en el Miami Open de 1993