Jingqing Daofu
Data i miejsce urodzenia | 863[1] |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 937 |
Szkoła | Południowa szkoła chanu |
Nauczyciel |
Jingqing Daofu (chiń. 鏡淸道怤, pinyin Jìngqīng Dàofū; kor. 경청도부 Kyŏngch'ŏng Tobu; jap. Kyōsei Dōfu; wiet. Kính(Kẻng?) Thanh Đạo Phó; ur. 863, zm. 937) – chiński mistrz chan Południowej szkoły chanu.
Życiorys
Jingqing pochodził z dawnego dystryktu Yongjia, obecnie w granicach miasta Wenzhou w prowincji Zhejiang.
Już w wieku 6 lat odmówił spożywania mięsa. Jako młody człowiek przyjął mnisią ordynację w słynnym klasztorze Kaiyuan. Po pewnym czasie odszedł z tego klasztoru i udał się na wędrówkę, w czasie której dotarł do Fujian i na górze Kości Słoniowej spotkał mistrza Xuefenga Yicuna i został jego uczniem.
Oto opis ich pierwszego spotkania.
- Xuefeng spytał Skąd jesteś?
- Jingqing powiedział Z Wenzhou.
- Xuefeng powiedział W takim razie pochodzisz z tej samej wioski, co „Nocny gość”.
- Jingqing powiedział Ale skąd pochodził ten „Nocny gość”?
- Xuefeng powiedział Zasłużyłeś na uderzenie kijem, ale przepuszczę cię.
- Jingqing powiedział Z Wenzhou.
- Pewnego razu Xuefeng powiedział do zgromadzonych mnichów Tak majestatyczne! Tak subtelne!
- Jingqing wystąpił i powiedział Co jest tak majestatyczne i subtelne?
- Xuefeng powiedział Co?
- Jingqing cofnął się i stał.
- Xuefeng powiedział Ta sprawa jest w ten sposób uszanowana, w ten sposób subtelna.
- Jingqing powiedział Od czasu, gdy tu przybyłem, nigdy nie słyszałem mistrza nauczającego w ten sposób.
- Xuefeng powiedział Chociaż nigdy tak nie rozbiłem, tego, co teraz ujawniłem nigdy nie brakowało. Czy jest tu coś trudnego?
- Jingqing powiedział Ależ skąd! To jest to, czego mistrz nigdy nie nauczał, ale co zawsze było obecne.
- Xuefeng powiedział Dlatego właśnie tak mówię.
- Jingqing wystąpił i powiedział Co jest tak majestatyczne i subtelne?
Był to moment głębokiego wglądu Jingqinga.
W czasie praktyki u Xuefenga Jingqing udawał się także na wędrówki i spotykał innych mistrzów, m.in. Caoshana Benjiego.
- Caoshan spytał Skąd przychodzisz?
- Jingqing powiedział Wczoraj opuściłem Czystą Wodę.
- Caoshan powiedział Kiedy przybyłeś do Czystej Wody?
- Jingqing powiedział Przybyłem tam, gdy tu przybyłeś tu, mistrzu.
- Caoshan powiedział Mówisz, że kiedy tu przybyłem?
- Jingqing powiedział Gdy tylko tu przybyłem, jeszcze pamiętałem.
- Caoshan powiedział Właśnie tak. Właśnie tak.
- Jingqing powiedział Wczoraj opuściłem Czystą Wodę.
Po otrzymaniu przekazu Dharmy Jingqing przebywał w Yuezhou; obecnie jest to miasto Zhaoxing w prowincji Zhejiang. Tam w jego klasztorze zebrało się wielu mnichów, którzy zostali przyciągnięci jego naukami.
- Mnich poprosił Jingqinga Wykluwam się. Proszę mistrza o pomoc [z zewnątrz].
- Jingqing powiedział Będziesz żył czy nie?
- Mnich powiedział Jeśli nie, to wtedy stanę się pośmiewiskiem.
- Jingqing powiedział Facet w trawie.
- Jingqing powiedział Będziesz żył czy nie?
Na żądanie lokalnego władcy Wuyue, Jongqing został opatem w klasztorze Longce. Po tym chan rozkwitł w tym rejonie.
Po jego śmierci przeniesiono jego szczątki do stupy na górze Wielkiego Współczucia.
Mistrz miał pięciu oświeconych uczniów (niektóre źródła podają – sześciu). Był bardzo ceniony przez Dōgena – jest wymieniony w części „Gyōji” Shōbōgenzō. Pojawia się w trzech gong’anach z Biyan lu – 16, 23 i 46.
Linia przekazu Dharmy zen
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.
- 33/6. Huineng (638–713)
- 34/7. Qingyuan Xingsi (660–740)
- 35/8. Shitou Xiqian (700–790)
- 36/9. Tianhuang Daowu (748–807)
- 37/10. Longtan Chongxin (782–865)
- 38/11. Deshan Xuanjian (819–914)
- 39/12. Xuefeng Yicun (822–908)
- 40/13. Furong Lingxun (bd)
- 40/13. Jingqing Daofu (863–937) (także Shunde)
- 40/13. Cuiyan Lingcan (Cuiyan Yongming)(bd)
- 40/13. Yunmen Wenyan (862–949) szkoła yunmen
- 40/13. Baofu Congzhan (zm. 928)
- 41/14. Zhaoqing Wendeng (884–972)
- 41/14. Lontan Ruxin (bd)
- 41/14. Shangu Xingchong (bd)
- 41/14. Baoci Wenqin (bd)
- 41/14. Yanshou Huilun (bd)
- 42/15. Guizong Daoquan (bd)
- 40/13. Xuansha Shibei (835–908)
- 41/14. Zhongta Huiqui (bd)
- 41/14. Luohan Guichen (867–928)
- 42/15. Longji Shaoxiu (bd)
- 42/15. Tianbing Congyi (bd)
- 42/15. Qingqi Hongjin (bd)
- 42/15. Fayan Wenyi (885–958) szkoła fayan
- 40/13. Zhangqing Huileng (854–932)
- 41/14. Xianzong Cichan (bd)
- 41/14. Zhaoqing Daokuang (bd)
- 41/14. Baozi Guangyun (bd)
- 39/12. Xuefeng Yicun (822–908)
- 38/11. Deshan Xuanjian (819–914)
- 37/10. Longtan Chongxin (782–865)
- 36/9. Tianhuang Daowu (748–807)
- 35/8. Shitou Xiqian (700–790)
- 34/7. Qingyuan Xingsi (660–740)
Przypisy
- ↑ Spotyka się także 868.
Bibliografia
- Andy Ferguson: Zen’s Chinese Heritage. Boston: Wisdom Publications, 2000, s. 405–406. ISBN 0-86171-163-7.