Jirishanca

Jirishanca
Zachodnie zbocza Jirishancy
Państwo	Peru
Położenie	Region Ancash, Region Huánuco
Pasmo	Andy
Wysokość	6 126 m n.p.m.
Pierwsze wejście	12 lipca 1957 Toni Egger i Siegfried Jungmeir
Położenie na mapie Peru Jirishanca
10°14′12″S 76°54′20″W/-10,236667 -76,905556

Jirishanca to jeden z najtrudniejszych do zdobycia szczytów w Andach Peruwiańskich, w paśmie Cordillera Huayhuash, w regionie Ancash o wysokości 6126 m n.p.m.^[1] Według innych źródeł jego wysokość wynosi 6094 m^[2]. Jest dziesiątym pod względem wysokości szczytem Peru. W miejscowym dialekcie języka keczua jego nazwa oznacza lodowy dziób kolibra, wywodząca się z kształtu szczytu. 16 listopada 1954 na południowo–wschodnim zboczu rozbił się dwusilnikowy samolot Douglas DC-3, lecący z Pucallpy do Limy. Zginęły wszystkie 24 osoby znajdujące się na jego pokładzie^[3].

Wejścia

Pierwszego wejścia przez wschodni filar dokonali austriaccy alpiniści, Toni Egger i Siegfried Jungmeir^[4]. Według współczesnej klasyfikacji, International French adjectival system (IFAS), droga ta ma kategorię ED1 i do tej pory była powtórzona tylko jeden raz^[5].

Północny szczyt Jirishanki został zdobyty w 1964 r. przez amerykańską ekspedycję wzdłuż północnej grani. Pierwszego przejścia przez zachodnią ścianę dokonała 6 czerwca 1969 r. włoska wyprawa kierowana przez Riccarda Cassina^[6]. W 1971 r. japońska wyprawa przeszła po raz pierwszy południowo–wschodnią ścianę. Wejście zajęło im 49 dni^[7].

Duża różnica wysokości (900–1200 m), strome zbocza, technicznie skomplikowana wspinaczka po skałach pozwalają zaliczyć Jirishankę do najtrudniejszych andyjskich sześciotysięczników. Najłatwiejsze drogi na szczyt mają w kategorii IFAS stopień trudności TD.

Galeria

Przypisy