Jisra’el Amir

Jisra’el Amir
‏ישראל עמיר‎
podpułkownik (segan aluf) podpułkownik (segan aluf)
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1903
Wilno

Data i miejsce śmierci

1 listopada 2002
Herclijja

Przebieg służby
Lata służby

1923–1969

Siły zbrojne

Haganah Symbol.svg Hagana
Roundel of Israel.svg Siły Powietrzne Izraela

Jednostki

Brygada Ecjoni

Stanowiska

dowódca Brygady „Ecjoni” (1947–1948)
dowódca Sił Powietrznych Izraela (1948)

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
wojna o niepodległość,
kryzys sueski,
wojna sześciodniowa,
wojna na wyczerpanie

Późniejsza praca

wiceprezes Magen David Adom

Odznaczenia
Wojna o niepodległość

Jisra’el Amir (ur. 11 listopada 1903; zm. 1 listopada 2002) – izraelski dowódca wojskowy w stopniu podpułkownika (segan aluf), oficer dyplomowany Sił Obronnych Izraela.

Młodość

Israel urodził się w 1903 roku w Wilnie, położonym wówczas w Imperium Rosyjskim. Jego rodzice - Joszua i Hannah Klausner - byli działaczami ruchu syjonistycznego. Dali oni swojemu synowi tradycyjne żydowskie wykształcenie. Następnie ukończył Gimnazjum Hebrajskie w Wilnie i dwa lata studiów. Wstąpił do młodzieżowej organizacji syjonistycznej ha-Chaluc. Na wiosnę 1923 roku wyemigrował do Mandatu Palestyny. Zamieszkał w Jerozolimie, gdzie pracował jako robotnik budowlany.

Służba wojskowa

W 1923 roku wstąpił do żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana. Ukończył szkołę rolniczą Mikwe Jisra’el, i w 1926 roku odbył z wyróżnieniem kurs oficerów Hagany w Tel Awiwie. Latem 1928 roku ożenił się z Rebeką. W tym samym czasie objął dowództwo obrony obszaru Herclijja i Ramat ha-Szaron. W październiku tego roku przeprowadził się do Herclijji, gdzie od 1932 roku znajdował się jego dom. W 1937 roku został mianowany dowódcą firmy produkującej w podziemiu uzbrojenie (późniejsza firma Israel Military Industries). W 1942 roku został dowódcą żydowskiego wywiadu Szai (hebr. ש"י). W maju 1946 objął dowództwo obrony obszaru Jerozolimy, obejmując w listopadzie 1947 roku dowództwo Brygady „Ecjoni”. Wskutek negatywnych raportów o stanie obrony miasta, Amir został w styczniu 1948 roku odwołany. W lutym wysłano go do Europy z zadaniem organizacji nielegalnej imigracji żydowskiej do Palestyny. Gdy zbliżał się termin końca brytyjskiego Mandatu Palestyny, Amir powrócił do kraju. W dniu 16 maja 1948 roku tymczasowy premier Dawid Ben Gurion mianował go dowódcą Szerut Avir, które zostało następnie zreorganizowane w Siły Powietrzne Izraela. Rozbudowa lotnictwa odbywała się w niezwykle trudnych czasach I wojny izraelsko-arabskiej. Obchodząc embargo na dostawy broni do krajów uczestniczących w wojnie, Amir organizował zakup samolotów myśliwskich Avia S-199 i samolotów bombowych Boeing B-17 Flying Fortress z Czechosłowacji. Organizował funkcjonowanie lotnisk, tworzył struktury służb technicznych i zaopatrzeniowych, założył szkołę techniczną lotnictwa[1].

W sierpniu 1948 roku został mianowany szefem ds. uzbrojenia w Ministerstwie Obrony Izraela, a w styczniu 1952 roku szefem personelu w ministerstwie. W 1969 roku Amir odszedł z armii na emeryturę.

Po odejściu z armii

Po przejściu na emeryturę wojskową pracował jako wiceprezes Magen David Adom. Poza tym udzielał się jako sędzia sportowy piłki nożnej. Zmarł w 2002 roku, w wieku 99 lat. Został pochowany na cmentarzu w Herclijji. Pozostawił syna i córkę[2].

Przypisy

  1. Yisrael Amir. [w:] The Telegraph [on-line]. 2002-12-23. [dostęp 2012-01-22]. (ang.).
  2. Yisrael Amir. Jewish Virtual Library. [dostęp 2012-01-22]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Haganah Symbol.svg
Autor: Meronim, Licencja: CC BY-SA 3.0
Haganah Symbol
Roundel of Israel.svg
Roundel of the Israeli Air Force.
Yisrael Amir.jpg
(c) IDF Spokesperson's Unit, CC BY-SA 3.0
מפקדה הראשון של חיל האוויר הישראלי, ישראל עמיר (זבלודובסקי)
Independence war ribbon.jpg
Autor: Ingsoc, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Independence War Ribbon
IDF sgan aluf silver.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
The IDF rank Sgan Aluf (Sa'al)