Jisra’el Kesar
.jpg) Jisra’el Kesar (1996) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 8 września 2019 |
| Minister transportu w rządzie Rabina i II rządzie Peresa | |
| Okres | od 13 lipca 1992 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Histadrutu | |
| Okres | od 1984 |
| Poprzednik | Jerucham Meszel |
| Następca | Chajjim Haberfeld |
| Poseł do Knesetu | |
| Okres | od 13 sierpnia 1984 |
| Przynależność polityczna | |
Jisra’el Kesar (hebr.: ישראל קיסר, ang.: Yisrael Kessar, Israel Kessar, ur. 20 maja 1931 w Sanie, zm. 8 września 2019 w Riszon le-Cijjon) – izraelski ekonomista, socjolog, działacz związkowy i polityk, w latach 1984–1992 przewodniczący Histadrutu, w latach 1992–1996 minister transportu, w latach 1984–1996 poseł do Knesetu z list Koalicji Pracy i Partii Pracy.
Życiorys
Urodził się 20 maja 1931 w Sanie, w ówczesnym Królestwie Jemenu. W 1933, wraz z rodziną, wyemigrował do Palestyny[1][2]. Do szkoły chodził w Jerozolimie, następnie rozpoczął pracę w centrum młodzieżowym dla nowych imigrantów[2].
Brał udział w wojnie o niepodległość Izraela[2], Służbę wojskową ukończył w stopniu kapitana[1]. W 1956 ukończył studia z zakresu socjologii i ekonomii na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie (bakalaureat)[2]. Ukończył również seminarium nauczycielskie[1]. W latach 1960–1961 był asystentem i doradcą ministra pracy Gijjory Joseftala, następnie do 1966 stał na czele departamentu rehabilitacji w Ministerstwie Pracy[2].
Od 1966 był działaczem organizacji związkowej Histadrut, z którą związał większość swojej kariery zawodowej. W latach 1966–1971 był przewodniczącym dwóch departamentów – siły roboczej oraz młodzieży i sportu[2][3]. W 1968 opublikował książkę na temat rehabilitacji osób niepełnosprawnych w miejscu pracy[1]. W 1972 uzyskał M.A. z zakresu ekonomii pracy na Uniwersytecie Telawiwskim[1][2]. W latach 1973–1977 był skarbnikiem Histadrutu, w latach 1977–1984 był zastępcą sekretarza generalnego Jeruchama Meszela, by od 1984 do 1992 być jego przewodniczącym (sekretarzem generalnym)[3].
Również w 1984, w wyborach parlamentarnych w 1984 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu z listy lewicowej Koalicji Pracy[1]. W 1985 aktywnie współpracował z pierwszym rządem Szimona Peresa przy wdrażaniu planu stabilizacji gospodarczej. Współpraca związku zawodowego z rządem była ważnym czynnikiem sukcesu tego planu[3]. W tym samym roku opublikował książkę na temat historii Histadrutu[1]. Uzyskał reelekcję w wyborach w 1988[1].
W 1992 startował w wyborach na przewodniczącego Partii Pracy przeciwko Szimonowi Peresowi, Icchakowi Rabinowi i Orze Namir. Uzyskał 20% głosów, a nowym liderem laburzystów został Rabin[2]. W czerwcowych wyborach po raz trzeci dostał się do parlamentu[1]. 13 lipca znalazł się w składzie rządu Rabina, jako minister transportu. Po śmierci Rabina w zamachu, pozostał na stanowisku w nowym rządzie, którego premierem został Szimon Peres i pełnił obowiązki ministerialne do końca kadencji 18 czerwca 1996[4][5]. Jego poprzednikiem w ministerstwie był Mosze Kacaw, następcą zaś Jicchak Lewi[6]. Jako minister transportu zainicjował prace nad stworzeniem systemu metra w Tel Awiwie, w oparciu o rozwiązania brytyjskie[7]. Nadzorował budowę tunelu na drodze ekspresowej w Jerozolimie oraz sieci tuneli Karmel w Hajfie, a także rozbudowę autostrady Ajjalon w Tel Awiwie oraz portu lotniczego Ben Guriona[8].
Ze względu na stan zdrowia swojej żony zrezygnował z kandydowania w wyborach w 1996 i wycofał się z życia publicznego[2][3].
Oprócz dwóch publikacji książkowych, był autorem wielu artykułów w prasie codziennej oraz czasopismach o tematyce ekonomicznej. Poza hebrajskim posługiwał się językami arabskim i angielskim[1].
Zmarł 8 września 2019 w swoim domu w Riszon le-Cijjon, w wieku osiemdziesięciu ośmiu lat. Został pochowany następnego dnia na cmentarzu w Riszon le-Cijjon[8].
Życie prywatne
Był żonaty, miał dwoje dzieci[8].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Jisra’el Kesar (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ a b c d e f g h i Kessar Israel. Encyclopaedia Judaica. [dostęp 2019-09-10]. (ang.).
- ↑ a b c d Yisrael Kessar. Jewish Virtual Library. [dostęp 2019-09-09]. (ang.).
- ↑ Government 25. knesset.gov.il. [dostęp 2019-09-09]. (ang.).
- ↑ Government 26. knesset.gov.il. [dostęp 2019-09-09]. (ang.).
- ↑ All Ministers in the Ministry of Transportation. knesset.gov.il. [dostęp 2017-02-06]. (ang.).
- ↑ British-style rail transit proposed. Israel Business Today, 16 kwietnia 1993. [dostęp 2019-09-09]. (ang.).
- ↑ a b c Former minister, labor union head Israel Kessar dies at 88. The Times of Israel. [dostęp 2019-09-09]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: ד"ר עפרה שטיין, Licencja: CC BY-SA 3.0
שר התחבורה ישראל קיסר מתקבל בבית הספר על ידי זאב אלמוג