Jisra’el Me’ir Lau
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Naczelny rabin Izraela | |
| Okres sprawowania | 1993–2003 |
| Przewodniczący Jad Waszem | |
| Okres sprawowania | od 2008 |
| Wyznanie | |
| Odznaczenia | |
 | |
Jisra’el Me’ir Lau (hebr. ישראל מאיר לאו; ur. 1 czerwca 1937 w Piotrkowie Trybunalskim) – izraelski rabin, przewodniczący Jad Waszem.
Syn rabina Mojżesza Chaima Laua (1892–1942), ostatniego rabina Piotrkowa Trybunalskiego, który zginął w obozie zagłady w Treblince[1]. Przez rodzinę był nazywany Lolkiem[2]. Dzieciństwo spędził w Piotrkowie (od 1939 w getcie), a w latach 1943–1945 przebywał wraz ze starszym bratem Naftalim w częstochowskim getcie oraz obozie pracy przymusowej Hasag-Częstochowianka, skąd w styczniu 1945 został w plecaku wywieziony przez brata do obozu koncentracyjnego Buchenwald[2]. Od 1945 w Palestynie[1]. Tu pobierał nauki w słynnej jesziwie Kol Tora(ang.) i jesziwie poniewieżskiej[2].
21 lutego 1993 wybrany na stanowisko naczelnego aszkenazyjskiego rabina Izraela, pozostał nim do 2003. W 2005 został naczelnym rabinem Tel Awiwu, a w 2008 przewodniczącym Jad Waszem[1]. Pochodzący z Polski Israel Meir Lau był pierwszym naczelnym rabinem Izraela, który spotkał się z papieżem od założenia państwa żydowskiego w 1948. Nastąpiło to 21 września 1993 w Castel Gandolfo, kiedy Jan Paweł II przyjął zaproszenie do Ziemi Świętej[2][3]. Do ponownego spotkania doszło 23 marca 2000 w siedzibie Wielkiego Rabinatu w Jerozolimie[4].
Napisał wydaną w 2000 książkę pt. Do Not Raise Your Hand Against the Boy (tłum. Nie podnoś ręki na chłopca)[1]. 20 października 2009 uczestniczył w odsłonięciu pomnika ofiar częstochowskiego getta. W 2005 otrzymał Nagrodę Izraela, najważniejszą izraelską nagrodę państwową za szczególny wkład dla społeczeństwa i państwa Izrael[5]. W 2011 otrzymał najwyższe francuskie odznaczenie – Legię Honorową, przyznaną za wysiłki na rzecz pokoju pomiędzy różnymi religiami[2].
Jest młodszym bratem Naftalego Laua-Lawiego, polityka[1][6] i ojcem rabina Davida Laua(ang.), który w 2013 także został wybrany naczelnym aszkenazyjskim rabinem Izraela[7][2]. Ma ośmioro dzieci[5].
Przypisy
- ↑ a b c d e Israel Meir Lau. Jewish Virtual Library. [dostęp 2020-02-18]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Lau Izrael Meir. Wirtualny Sztetl. Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, 2000-03-24. [dostęp 2020-02-22]. (pol.).
- ↑ Kalendarium życia i służby Jana Pawła II. nowytarg.pl. [dostęp 2020-02-21]. (pol.).
- ↑ Omer Anati: Łzy w Yad Vashem. Polska Press, 2000-03-24. [dostęp 2020-02-18]. (pol.).
- ↑ a b Laureaci Nagrody Izraela w 2005. Rabbi Israel Meir Lau. ACUM (Wydział Nagrody Izraela w Ministerstwie Edukacji). [dostęp 2020-02-22]. (hebr.).
- ↑ Greer Fay Cashman: Journalist and author Naphtali Lavie dies at 88. The Jerusalem Post. [dostęp 2020-02-18]. (ang.).
- ↑ Nowi naczelni rabini Izraela. Instytut Gość Media, 2013-07-25. [dostęp 2020-02-18]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor:
Wini (Transferred by
Matanya/Originally uploaded by Wini), Licencja: Copyrighted free use
Rabbi Yisroel Meir Lau
Eight-year-old Yisrael Meir (Lulek) Lau is held by a fellow Buchenwald survivor, Elazar Schiff, as they arrive in Palestine aboard the RMS "Mataroa." Haifa, Palestine, July 15, 1945.