Jisra’el Rokach
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Minister spraw wewnętrznych | |
| Okres | od 24 grudnia 1952 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Burmistrz Tel Awiwu | |
| Okres | od 1936 |
| Poprzednik | |
| Następca | Chajjim Lewanon |
| Poseł do Knesetu | |
| Okres | od 1949 |
| Przynależność polityczna | |
Jisra’el Rokach (hebr. ישראל רוקח, ang. Israel Rokach, ur. 31 grudnia 1886 w Newe Cedek, wówczas części Jafy, zm. 13 września 1959 w Tel Awiwie[1]) – izraelski inżynier i polityk, wieloletni burmistrz Tel Awiwu[2], członek Knesetu z ramienia Ogólnych Syjonistów, minister spraw wewnętrznych Izraela w latach 1952-1955.
Życiorys
Urodził się jako jedno z pięciorga dzieci Szimona i Racheli Rokach[3] w rodzinie osiadłej już od kilku pokoleń w Palestynie, choć wywodzącej się z Galicji[4]. Miał dwóch braci Jicchaka i Josefa oraz dwie siostry Hannę i Miriam.
Uczył się w chederze, a potem w świeckiej szkole. Następnie kontynuował naukę w Szwajcarii, najpierw w szkole średniej w Lozannie, a potem – od 1915 roku – na Politechnice w Zurychu[4]. W latach 1920-1922 mieszkał w Wielkiej Brytanii i pracował jako inżynier[1].
Od młodości związany z ruchem syjonistycznym, działacz społeczny i polityczny[4].
Był prezesem klubu sportowego Maccabi Tel Awiw[1].
Kariera polityczna
Był działaczem ruchu syjonistycznego, a wolnym Izraelu partii Ogólni Syjoniści.
Od 1929 do 1936 roku był zastępcą burmistrza (za kadencji Meira Dizengoffa)[3], a od 1936 do 1952 roku burmistrzem Tel Awiwu[1]. Za swoją działalność otrzymał Order Imperium Brytyjskiego[5]
W sierpniu 1946 został aresztowany przez sprawujących mandat nad Palestyną Brytyjczyków i do września 1947 był internowany w obozie w Rafah[1].
Po uzyskaniu przez Izrael niepodległości, wystartował w pierwszych wyborach parlamentarnych zdobywając mandat z ramienia Ogólnych Syjonistów[1]. Podczas pierwszej kadencji Knesetu równocześnie sprawował funkcję burmistrza Tel Awiwu.
W kolejnych wyborach ponownie dostał się do Knesetu, a gdy w 1952 Ogólni Syjoniści weszli w koalicję z Mapai to Rokach został minister spraw wewnętrznych w rządzie Dawida Ben Guriona[6]. Funkcję sprawował od 24 grudnia 1952 do upadku rządu. 26 stycznia 1954 kiedy premierem został Mosze Szaret, Rokach ponownie objął to samo stanowisko i sprawował ją do 29 czerwca 1955[7], kiedy to Ogólni Syjoniści opuścili koalicję.
Jisra’el Rokach po raz trzeci dostał się do Knesetu w wyborach w 1955 roku, w kadencji tej pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego parlamentu[1].
Zmarł pełniąc funkcje parlamentarne 13 września 1959 w Tel Awiwie w wieku 73 lat.
Życie prywatne
Od 1933[4] był żonaty z Esterą Epstein i miał dwoje dzieci: Liwię i Ricciego.
Nagrody i wyróżnienia
- Order Imperium Brytyjskiego: OBE (1938) i CBE (1945)[8]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Jisra’el Rokach (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Aleksander Klugman: Polska kolonia nad Morzem Śródziemnym. Erec Israel, 2010-02-17. [dostęp 2015-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)]. (ang.).
- ↑ a b Rokach House. The Works of Leah Majaro-Mintz. Gems in Israel, 2001-12-01. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
- ↑ a b c d Leon Majaro: The House of Rokach. Londyn: Majaro Publications, 2009. ISBN 978-0-9562859-0-4.
- ↑ Wykaz wyróżnionych. The London Gazette, 1938-07-7. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
- ↑ All Governments of Israel. Second Knesset: Government 4. knesset.gov.il. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
- ↑ All Governments of Israel. Second Knesset: Government 4. knesset.gov.il. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
- ↑ Wykaz wyróżnionych. The London Gazette, 1945-06-08. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
Bibliografia
- Jisra’el Rokach (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- Leon Majaro: The House of Rokach. Londyn: Majaro Publications, 2009. ISBN 978-0-9562859-0-4.
- John F. Oppenheimer (Red.): Lexikon des Judentums. Bertelsmann, Gütersloh 1971
- A. Rambah – “Israel Rokach – The Skipper of Tel Awiw” (1969)
|
Media użyte na tej stronie
The coat of arms of the municipality of Tel Aviv Yafo (the joint municipality of Tel Aviv and Jaffa, previously the COA of Tel Aviv).
Portrait, Israel Rokach, mayor of Tel Aviv (Gen. Zionists).