Joachaz (król Izraela)
| ||
![]() Portret Joachaza w Promptuarii Iconum Insigniorum | ||
król Izraela | ||
Okres | od 814 do 798 | |
Poprzednik | Jehu | |
Następca | Joasz | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Jehidzi | |
Data śmierci | 798 p.n.e. | |
Ojciec | Jehu | |
Dzieci | Joasz |
Joachaz – jedenasty król królestwa Izraela (państwa północnego), syn Jehu, opisywany w 2 Księdze Królewskiej 13,1-9. Panował w latach 814–798 p.n.e.[1]
W okresie jego rządów Izrael musiał zmagać się ze zagrożeniem ze strony Aramu-Damaszku, rządzonego przez Chazaela i Ben-Hadada III. Za przyczynę klęsk króla Biblia uznaje nieposłuszeństwo wobec Jahwe (2 Krl 13,2-3). W wyniku działań wojennych armia Izraela została znacząco zredukowana (redukcja armii mogła być też warunkiem pokoju narzuconym przez Chazaela). Synem i następca Joachaza był Joasz.
Przypisy
- ↑ Zgodnie z chronologią E.R. Thielego. Niektóre inne chronologie zawarte są w sekcji Królestwo Izraela (państwo północne)#Władcy.
Bibliografia
- Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 252. ISBN 83-86340-00-3.
Media użyte na tej stronie
Jehoahaz of Israel was king of Israel and the son of Jehu (2 Kings 10:35).