Joachim Allerhand

Joachim Allerhand (ur. 6 maja 1897, zm. 11 sierpnia 1970) – polski prawnik pochodzenia żydowskiego, syn Maurycego.

Życiorys

Urodzony 6 maja 1897 roku[1]. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, po wojnie ukończył prawo i został adwokatem we Lwowie. W 1939 r. został zmobilizowany do wojska, udało mu się jednak uniknąć niewoli i śmierci w Katyniu. W okresie sowieckiej okupacji Lwowa wraz z ojcem pracował w spółdzielni produkującej drewniane zabawki. Po wkroczeniu do miasta Niemców przeżył tzw. pogrom więzienny, chociaż był ciężko pobity. Na początku sierpnia 1942 wraz z żoną oraz synem zdołał zbiec z getta i ukrywał się poza miastem, pracując w tartaku jako Jan Mrozowski. Po wojnie wyjechał z terenów anektowanych przez ZSRR i wrócił do zawodu adwokata. W swojej pracy m.in. był obrońcą w procesach stalinowskich[2]. Zmarł 11 sierpnia 1970 roku[1].

Żonaty z Zinaidą z Rubinsteinów, miał z nią syna Leszka[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Allerhand - macewa - Kraków. Wirtualny Sztetl, sztetl.org.pl [dostęp 2018-09-25] (pol.).
  2. ↑ a b Wojciech Orliński: Maurycy Allerhand napisał prawo, które obowiązywało od 1934 do 2003 r. Zginął, gdy próbował pomóc kobiecie katowanej przez policjanta. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora SA, 2018-09-24. [dostęp 2018-09-25]. (pol.).