Joachim Peiper

Joachim Peiper
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 183-R65485 / CC-BY-SA 3.0

Joachim Peiper (1943)
SS-Obersturmbannführer SS-Obersturmbannführer
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1915
Berlin

Data i miejsce śmierci

13 lipca 1976
Traves

Przebieg służby
Lata służby

1933–1945

Siły zbrojne

SS Waffen-SS

Jednostki

1 Dywizja Pancerna SS „Leibstandarte SS Adolf Hitler”

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

Pracował w Porsche i Volkswagen

Odznaczenia
Ribbon of Close Combat Clasp Silver.svg
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu i mieczami Złoty Krzyż Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy Złota odznaka za rany (III Rzesza) Brązowa odznaka szturmowa piechoty (III Rzesza) Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942 Odznaka za 8-letnią służbę w SS (III Rzesza) Medal Pamiątkowy 13 marca 1938 Medal Pamiątkowy 1 października 1938

Joachim Peiper, Jochen Peiper (ur. 30 stycznia 1915 w Berlinie, zm. 13 lipca 1976 w Traves) – niemiecki oficer SS i Waffen-SS, dowódca Kampfgruppe.

Jego ojciec, pochodzący ze Śląska, służył w stopniu kapitana podczas I wojny światowej w Afryce Wschodniej. Joachim Peiper miał dwóch braci: Hansa i Horsta. W 1933 roku wstąpił do SS. W latach 1938-1941 był adiutantem Heinricha Himmlera. Od sierpnia 1941 roku walczył na froncie wschodnim w szeregach 1 Dywizji Pancernej SS Leibstandarte-SS Adolf Hitler. Podczas ofensywy w Ardenach dowodził Kampfgruppe Peiper. Pod koniec wojny był najmłodszym dowódcą Waffen-SS w stopniu SS-Obersturmbannführera.

Został oskarżony o masakrę amerykańskich jeńców wojennych w Malmedy oraz inne zbrodnie wojenne i skazany na karę śmierci, zamienioną później na dożywotne więzienie[1]. Śledztwo w sprawie zbrodni dokonanej przez jednostkę Peipera na cywilnej ludności włoskiego miasteczka Boves zostało umorzone z braku dowodów. W kwietniu 1946 odbył się w Dachau przed amerykańskim sądem wojskowym proces dowódcy dywizji LSSAH Josefa „Seppa” Dietricha, dowódcy „Kampfgruppe Peiper” Joachima Peipera i ich podkomendnych ujętych przez siły alianckie. Peipera i 42 oskarżonych skazano na karę śmierci przez powieszenie.

Wskutek protestów niemieckiej opinii publicznej (m.in. przeciwko wykorzystywaniu sfałszowanych relacji) podjęte zostało dodatkowe śledztwo przez komisję Senatu USA, które wykazało uchybienia procesowe i dowodowe, w związku z czym kary śmierci zmienione zostały na kary więzienia, w większości przypadków dożywotniego.

Joachim Peiper podczas procesu wziął na siebie odpowiedzialność za masakrę, chcąc chronić swoich podwładnych, chociaż w jej trakcie nie tylko o niej nie wiedział, ale nawet nie był w jej pobliżu. Został pierwotnie skazany na śmierć, jednak w obliczu kontrowersji które pojawiły się w trakcie procesu karę zamieniono na dożywotnie pozbawienie wolności.

Został zwolniony z więzienia przedterminowo w 1956 roku. W latach 1957–1960 był zatrudniony w Porsche, gdzie szybko awansował. Rozwiązano z nim jednak umowę o pracę na skutek protestów związków zawodowych, które sprzeciwiły się planom awansowania zbrodniarza wojennego na stanowisko menadżerskie. Mimo to, dzięki pomocy i kontaktom z innymi weteranami Waffen-SS, dalej działał zawodowo w przemyśle motoryzacyjnym.

W 1972 roku osiadł we Francji, w departamencie Górna Saona, w miejscowości Traves. W 1974 roku, robiąc zakupy w pobliskim sklepie, został rozpoznany (najprawdopodobniej po nazwisku) przez francuskiego komunistę, który złożył o tym raport swojej partii. W czerwcu 1976 roku w Traves pojawiły się ulotki z podobizną Peipera, informujące o jego przeszłości. Artykuł o nim i miejscu jego pobytu pojawił się również w gazecie „L’Humanité”. W rezultacie Peiper otrzymał anonimowe groźby i ultimatum, że jeśli nie opuści Francji, zostanie zabity. Odesłał rodzinę do Niemiec, lecz sam zdecydował się pozostać w Traves. W nocy 13 lipca 1976 roku, w przeddzień narodowego święta Francji, w jego domu doszło do strzelaniny, a sam budynek spłonął w wyniku podpalenia. W zgliszczach znaleziono zwęglone zwłoki z kulą w piersi, które sąd uznał za ciało Peipera. Sprawców morderstwa nie wykryto[2][3][4].

Odznaczenia

Przypisy

  1. Peter Reichel:Vergangenheitsbewältigung in Deutschland: Die Auseinandersetzung mit der NS-diktatur von 1945 bis heute, C.H.Beck, 2001 ISBN 3-406-45956-0, s.235 [1]
  2. Bernhard Brunner:Frankreich-komplex: Die nationalsozialistischen Verbrechen in Frankreich und die Justiz der Bundesrepublik Deutschland, Wallstein Verlag, 2004 ISBN 3-89244-693-8, s.325 [2]
  3. Biographie: Peiper Joachim
  4. Pech für ihn, Der Spiegel
  5. a b c d e f SS-Standartenführer Jochen Peiper, www.eestileegion.com [dostęp 2021-06-23].
  6. a b c d e f g h Peiper, Joachim - TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2021-06-23].
  7. Heather Fishel, Some Facts We Didn't Know About SS-Standartenführer Joachim Peiper, WAR HISTORY ONLINE, 11 lutego 2018 [dostęp 2021-06-23] (ang.).
  8. Jochen Peiper Awards - Axis History Forum, forum.axishistory.com [dostęp 2021-06-23].

Bibliografia

  • Malmedy massacre Investigation
  • Malmedy Massacre. scrapbookpages.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-05)].
  • Gordon Williamson, Malcolm McGregor German commanders of World War II.: Waffen-SS, Luftwaffe & Navy (2) Wyd. Osprey Publishing, Oksford 2006, str. 22-24, ISBN 1-84176-597-X (tu data urodzenia 15 stycznia 1915)

Media użyte na tej stronie

DEU DK Gold BAR.png
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).
DEU EK 1 Klasse BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
DEU EK 2 Klasse BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
Ribbon of Close Combat Clasp Silver.svg
Srebrna Odznaka Walki Wręcz.
DEU EK Ritter oak-sword BAR.svg
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami (III Rzesza).
DEU Wound Badge 1939 Gold BAR.png
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Odznaka za Rany (Verwundetenabzeichen) – Złota (1939; typ 2.) – III Rzesza.
DEU ISA Bronze BAR.png
Baretka umowna: Szturmowa Odznaka Piechoty w Brązie (Infanterie-Sturmabzeichen in Bronze) – III Rzesza.
SS-Obersturmbannführer.svg
Autor: Rama, Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
Rang insignia of the SS/Waffen-SS, here universal collar patches to the CO-rank “SS-Obersturmbannfuehrer” until 1945.
DEU Ostmedaille BAR.svg
Baretka: Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/42 – III Rzesza.
Bundesarchiv Bild 183-R65485, Joachim Peiper.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-R65485 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Joachim Peiper

377. Eichenlaubträger SS-Obsturmbfhr. Joachim Peiper, Kdr. der Pz.-Rgts.-SS-Pz. Div. Lbstd. "Adolf Hitler", erhielt das Eichenlaub am 3.2.44 PK Alber/Scherl

[SS-Sturmbannführer Joachim Peiper mit Ritterkreuz (verliehen am 9. März 1943; Porträt)]

Abgebildete Personen:

DEU SS-Dienstauszeichnung 8Jahre BAR.svg
Baretka: Odznaka za Długoletnią Służbę w SS (SS-Dienstauszeichnung) – III Klasa za 8 lat – III Rzesza.
Anschluss Medal Bar.PNG
Autor: Realismadder, Licencja: CC-BY-SA-3.0
The ribbon bar for the Anschluss medal, awarded to German military personnel, German officials, Austrian members of the NSDAP and other austrians who participated in the annexation (Anschluss) of Austria in March 1938.
DEU Sudetenland Medal.jpg
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka Medalu Pamiątkowego 1 października 1938