Joachim Roman Bar
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 13 lipca 1912 |
| Data i miejsce śmierci | 4 lutego 1997 |
| profesor nauk teologicznych | |
| Specjalność: prawo kanoniczne | |
| Alma Mater | Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie |
| Doktorat | 1939 – prawo kanoniczne |
| Profesura | 1973 |
| profesor Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie | |
Joachim Roman Bar, właściwie: Roman Bar (ur. 13 lipca 1912 w Kosinie, zm. 4 lutego 1997 w Krakowie) – polski duchowny katolicki, franciszkanin konwentualny (OFMConv.), teolog, kanonista, profesor nauk teologicznych, nauczyciel akademicki Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.
Życiorys
Naukę w szkole podstawowej odbył w rodzinnej Kosinie. Następnie ukończył Małe Seminarium Duchowne Ojców Franciszkanów we Lwowie. Wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, w którym otrzymał imię Joachim. W 1931 zdał egzamin dojrzałości. Podjął studia w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Krakowie. Następnie studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie w 1934 uzyskał tytuł magistra teologii. W 1935 z rąk biskupa Eugeniusza Baziaka otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1936–1939 odbył studia w zakresie prawa kanonicznego na Papieskim Ateneum Laterańskim w Rzymie, które zwieńczył uzyskaniem stopnia doktora (stopień został nostryfikowany w 1946 na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego). W 1939 został wykładowcą w Wyższym Seminarium Franciszkanów w Krakowie[1][2].
Od 1961 był nauczycielem akademickim Wydziału Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W 1966 otrzymał tytuł docenta, a w 1973 profesora. W 1966 został kierownikiem Katedry Historii Źródeł i Literatury Prawa Kanonicznego Wydziału Prawa Kanonicznego ATK[1][3].
Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie, sektor SC11-B-2[1][4].
Publikacje
- Przewodnik dla spowiedników zakonnic: wskazania prawne i duszpasterskie (1986)
- Poradnik kanonicznego prawa zakonnego (1986)
- Postępowanie kanonizacyjne (wspólnie z Henrykiem Misztalem, 1985)
- Prawo o instytutach życia konsekrowanego (wspólnie z Julianem Kałowskim, 1986)
- Przełożona domu zakonnego: wskazania prawne i ascetyczne (1983)
- Drogą rad ewangelicznych: wprowadzenie do życia zakonnego (współautorka: Helena Brygołówna, 1978)
- Prawo zakonne po Soborze Watykańskim II (1971, 1977)
- La morte del Beato Massimiliano Kolbe alla luce del diritto canonico (1974)
- Polska bibliografia teologii i prawa kanonicznego za lata 1949–1968 (współautor: Remigiusz Sobański, 1972)
- Polska bibliografia teologiczna za lata 1940–1948 (współautor: Alfons Schletz, 1969)
- Zarys prawa kanonicznego. T. 2, Prawo osobowe Z. 4, O zakonach, o osobach świeckich (1968)
- Prawo stanów doskonałości chrześcijańskiej Kościoła katolickiego (1966)
- Polska bibliografia prawa kanonicznego: od wynalezienia druku do 1940 r. T. 1, Od wynalezienia druku do 1799 r. (współautor: Wojciech Zmarz, 1960)
- Szkoła seraficka: podręcznik dla członków trzeciego zakonu św. Franciszka z Asyżu (1948)
- Polska bibliografia prawa kanonicznego: od wynalezienia druku do 1940 r. T. 2, Za lata 1800–1940 (współautor: Wojciech Zmarz, 1947)
- Tercjarstwo franciszkańskie (1945)
- Wybór pism matki Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej [wybór] (oprac., 1997)[5]
Przypisy
- ↑ a b c O. Joachim Roman Bar - prawnik, pisarz, tytan pracy. franciszkanie.pl, 4 lutego 2009. [dostęp 2017-09-11].
- ↑ Marian Żurowski, Trzydziestolecie pracy naukowej Ks. docenta dr Romana Joachima Bara, „Prawo Kanoniczne” 12 (1969) nr 1—2. muzhp.pl. [dostęp 2017-09-11].
- ↑ Prof. Roman Joachim Bar, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-09-11].
- ↑ GROBONET 2.6 – wyszukiwarka osób pochowanych – Cmentarz parafialny Kraków Salwator, krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2019-12-16].
- ↑ Bar, Joachim Roman (1912–1997).. bn.org.pl. [dostęp 2017-09-11].
