Wstąpił do seminarium duchownego w Barcelonie. Uzyskał tytuły licencjata na Wydziale Teologicznym Katalonii (teologia) oraz na Uniwersytecie Barcelońskim (filozofia i pedagogika)[1].
Święcenia kapłańskie przyjął 24 września 1974 i został inkardynowany do archidiecezji Barcelony. Był m.in. delegatem biskupim ds. młodzieży, wychowawcą w miejscowym seminarium (1987-1990), sekretarzem Rady Biskupiej (1988-1990), a także wicedziekanem Kościelnego Wydziału Filozoficznego i rektorem seminarium w Barcelonie (1990-1993)[1].
W czerwcu 1993 został mianowany biskupem pomocniczym Barcelony, ze stolicą tytularną Nona[1]; sakrę biskupią przyjął 5 września 1993 z rąk arcybiskupa Barcelony Carlesa Gordo (przyszłego kardynała), współkonsekratorami byli kardynałowie Narciso Jubany Arnau i Antonio María Javierre Ortas[2].
Od czerwca 2001 był biskupem koadiutorem Urgell[1], objął diecezję 12 maja 2003, zastępując emerytowanego Joana Martí Alanisa[3]. Przysługuje mu (w związku ze zwierzchnictwem diecezji Urgell) symboliczna władza zwierzchnia nad Andorą (wspólnie z prezydentem Francji). 19 marca 2010 papież Benedykt XVI nadał mu tytuł arcybiskupaad personam (nadany osobie, a nie sprawowanej funkcji)[4][2].
↑ abPrezydent pełni równocześnie funkcję szefa rządu.
↑Republika Kosowa jest uznawana przez 97 ze 193 państw członkowskich ONZ, 22 z 27 państw członkowskich UE oraz 26 z 30 państw członkowskich NATO (stan na 4 września 2020).
↑Kolegialny organ pełniący funkcję głowy państwa i szefa rządu.
.jpg)
