Joanna Barczyńska

Joanna Barczyńska
Ilustracja
Joanna Barczyńska, Warszawa 2005
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1972
Kielce

Tytuł szachowy

mistrzyni krajowa (1989)

Ranking FIDE

2085

Miejsce w kraju

niesklasyfikowana na liście aktywnych

Joanna Barczyńska (z domu Detko, ur. 14 lipca 1972 w Kielcach) – polska szachistka, z zawodu lekarka.

Życiorys

W szachy rozpoczęła grać w wieku 6 lat, a pierwszym trenerem był jej ojciec, Wiesław Detko. Reprezentowała kluby KSz Technikum Mechanicznego w Kielcach, "Gambit" Kielce, AZS Kielce i "Kolejarz" Kielce. Pierwszy sukces odniosła w 1984 r., zdobywając mistrzostwo województwa kieleckiego juniorek młodszych. W następnym roku była już mistrzynią województwa seniorek, podjęła również decyzję o skoncentrowaniu się na szachach, kosztem rezygnacji z muzycznego kształcenia (gry na pianinie). W 1986 r. zwyciężyła w I Ogólnopolskim Turnieju Szkół Ponadpodstawowych o "Toruńską Krzywą Wieżę". W 1987 r. zajęła IV m. w Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w Częstochowie, natomiast w 1988 r. uzyskała najlepszy indywidualny wynik na V szachownicy podczas II ligi juniorów, rozegranej w Augustowie. Kilkukrotnie zwyciężała w Turniejach Kadry Narodowej A juniorek: w 1986 r. w Grudziądzu (w grupie do lat 16), w 1988 r. w Pucku (do lat 16) i w 1989 r. w Kościanie (do lat 20). Odnosiła również sukcesy w turniejach międzynarodowych: dwukrotnie III m. w Białce (1985, 1986), II m. w Pilźnie (1986), I m. w Sieradzu (1987) oraz dwukrotnie IV m. w Kościanie (1987, 1988).

Największy sukces w karierze odniosła w 1989 r. w Poznaniu. Będąc uczennicą VI LO im. J. Słowackiego w Kielcach zdobyła w wieku 16 lat tytuł mistrzyni Polski kobiet i wypełniła pierwszą normę na tytuł mistrzyni międzynarodowej. Sukces ten był zaskakujący, gdyż w gronie szesnastu finalistek była jedną z dwóch teoretycznie najsłabszych zawodniczek, nie posiadających nawet rankingu międzynarodowego[1]. W tym samym roku wystąpiła w Portoryko mistrzostwach świata juniorek do lat 18, zajmując VII miejsce[2].

Zwycięstwo w finale mistrzostw Polski spowodowało awans do kadry narodowej seniorek i zapewniło udział w silnie obsadzonych turniejach międzynarodowych. Jednakże słabsza forma, która była następstwem zmiany repertuaru debiutowego oraz próby zmiany stylu gry uniemożliwiła jej osiągnięcie satysfakcjonujących wyników w Piotrkowie Trybunalskim (1989, XIV m.)[3] oraz w turnieju strefowym (eliminacji mistrzostw świata) w Brnie (1989, XVI m.)[4].

W 1990 r. zajęła w Brzozowie IV m. w mistrzostwach Polski juniorek do lat 19 oraz po raz drugi wystąpiła w finale mistrzostw Polski seniorek, zajmując w Koninie XII miejsce. Reprezentowała Polskę w meczach międzypaństwowych, m.in. z Bułgarią, Czechosłowacją, Niemcami i Rosją. Do najbardziej udanych należał pojedynek z Francją (Palavas-les-Flots, 1990), w którym zajęła I m. na swojej szachownicy, a jedna z jej partii zakończona efektowną kombinacją została opublikowana w miejscowej prasie. W 1991 r. rozpoczęła studia medyczne na Akademii Medycznej w Warszawie i praktycznie wycofała się z gry turniejowej. Na uczelni była współzałożycielką klubu szachowego "Medyk", pełniąc przez 6 lat stanowisko prezesa.

Ostatnie turniejowe partie klasyfikowane przez Międzynarodową Federację Szachową rozegrała w 1997 roku[5]. W tym samym roku ukończyła studia medyczne, uzyskując tytuł lekarza medycyny. W 2005 r. uzyskała specjalizację z chorób wewnętrznych, a w 2008 r. – z kardiologii.

W 2006 r. wyszła za mąż za Piotra Barczyńskiego, doktora medycyny i miłośnika szachów. Mają dwie córki: Zofię i Annę.

Bibliografia

Przypisy

  1. ↑ MP Kobiet 1989 – tabela turniejowa
  2. ↑ "Szachy" nr 10/89, str. 249
  3. ↑ "Szachy" nr 8/89, str. 194
  4. ↑ "Szachy" nr 12/89, str. 292
  5. ↑ Ergebnis von Eloabfrage: Detko, Joanna. [dostęp 2008-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Linki zewnętrzne

Mistrzowie i Mistrzynie Polski w szachach
Mężczyźni
Kobiety

Media użyte na tej stronie