Joanna Bogacka
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód | |
| Współmałżonek | |
| Lata aktywności | 1968–2012 |
| Odznaczenia | |
   | |
Joanna Bogacka (ur. 17 grudnia 1945 w Gdańsku, zm. 26 listopada 2012 w Sopocie[1][2][3]) – polska aktorka filmowa i teatralna.
Życiorys
Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (1968). Aktorka Teatru Wybrzeże w Gdańsku (1968–1972 oraz od 1975)[1][3], gościnnie występowała także w Teatrze Dramatyczny w Warszawie i Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1973–1976). Współpracowała także z Teatrem Atelier w Sopocie. Miała na swoim koncie wiele występów w polskich filmach, serialach telewizyjnych i spektaklach Teatru Telewizji.
W 1985 została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi, w 1996 Srebrnym Krzyżem Zasługi z okazji 50-lecia Teatru Wybrzeże[1], a w 2007 srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3][4].
Do śmierci była pedagogiem, wykładowcą przedmiotów aktorskich na Akademii Muzycznej w Gdańsku. 6 maja 2013 nazwano jej imieniem salę teatralną gdańskiej Akademii Muzycznej. Znajduje się w niej portret aktorki, namalowany przez syna – Łukasza Gordona.
Życie prywatne
Córka Zbigniewa Bogackiego (1918-1992) i Stanisławy z domu Bijak (1919-2019). Była żoną alpinisty i reżysera Jerzego Surdela, z którym miała syna, dziennikarza Tomasza Surdela. Następnie jej mężem był aktor Krzysztof Gordon, z którym miała syna, plastyka Łukasza Gordona. Zmarła po ciężkiej chorobie 26 listopada 2012 roku, a 3 grudnia została pochowana na cmentarzu komunalnym w Sopocie (kwatera N5-1-2)[5].
Filmografia
- 1974: Linia Katarzyna Bukowska
- 1974: To ja zabiłem Elżbieta
- 1976: Szaleństwo Majki Skowron Ala Badowska
- 1978: 07 zgłoś się Halina Malicka w odc. 6 (gościnnie)
- 1978: Sto koni do stu brzegów Joanna
- 1987: Koniec sezonu na lody Marylka Kolska
- 1990: W piątą stronę świata
- 1997: Sława i chwała Ola Gołąbkowa
- 1999: Tygrysy Europy matka Moniki
- 2005: Boża podszewka II Hufaldowa
- 2005: Klinika samotnych serc Stefania Rowicka (gościnnie)
- 2005: Oda do radości matka Wiktora (gościnnie)
- 2006: Bulionerzy Dagmara (gościnnie)
- 2006: Strajk Szymborska
- 2007–2010: Barwy szczęścia Grażyna Walawska
- 2007: Na dobre i na złe Krystyna Żurawska (gościnnie)
- 2008: Na kocią łapę Lucyna Puchalska
- 2009: Siostry siostra Maksyma
- 2009: Zero matka żony prezesa
Źródło[1].
Nagrody
| nagroda | za rok | uzasadnienie |
|---|---|---|
| Kaliskie Spotkania Teatralne – Nagroda Aktorska im. Jacka Woszczerowicza[3] | 2012 | za rolę drugoplanową – za rolę Milly Boles w przedstawieniu „Na początku był dom” z Teatru Wybrzeże w Gdańsku |
| Nagroda Marszłaka Województwa Pomorskiego – plakietka gryfa[3] | 2009 | |
| Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury[6] | 2008 | z okazji jubileuszu 40-lecia pracy artystycznej |
| Festiwal Teatru Wubrzeże – Najlepsza Aktorka[3] | 2004 | za rolę Arkadiny w „Mewie” Czechowa i role w przedstawieniu „Czułostki” Sergiego Belbela grane w sezonie 2003/2004 |
| Sopocka Muza – w dziedzinie kultury i sztuki[3] | 2003 | nagroda w uznaniu dla pracy artystycznej wybitnej aktorki Teatru „Wybrzeże” w Gdańsku |
| Nagroda teatralna Marszałka Województwa Pomorskiego[3] | 2002 | za najlepszą rolę kobiecą Marleny w „Szarym Aniele” w Teatrze Atelier i Pani Borkman w „Janie Gabrielu Borkmanie w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku |
| Honorowa Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki[3] | 2002 | za rolę tytułową w „Szarym aniele” w Teatrze Atelier w Sopocie |
| Nagroda Marszałka Województwa Pomorskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru[3] | 2001 | |
| Pomorska Nagroda Artystyczna w dziedzinie aktorstwa[3] | 1998 | |
| Nagroda Wojewody Gdańskiego[1][3] | 1997 | za rolę Lotty w Jubileuszu |
| Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki[1][3] | 1993 | za rolę Starej w Krzesłach |
| Nagroda Wojewody Gdańskiego[1][3] | 1993 | za rolę Starej w Krzesłach |
| Nagroda Wojewody Gdańskiego[1][3] | 1993 | za rolę Elidy Wangel w Kobiecie z morza |
| Nagroda na XXXII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych[1][3] | 1992 | za rolę Nelly w Mewie |
| Nagroda Wojewody Gdańskiego[1][3] | 1987 | za rolę Arkadiny w Opowieściach Hollywoodu |
| Nagroda na XXVIII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu[1][3] | 1986 | za rolę Warii w Wiśniowym sadzie |
| Nagroda na XXVI Festiwalu Teatrów Polski Północnej[1][3] | 1984 | za rolę Heleny w Już Prawie Nic |
| Nagroda Główna na XXIII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych[1][3] | 1983 | za rolę Księżnej Iriny w Szewcach |
| Nagroda na XXV Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu[1][3] | 1983 | za rolę Matki w Ślubie |
| Nagroda na VII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych[1][3] | 1981 | za rolę Tiny w Kniaziu Patiomkinie |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Joanna Bogacka w bazie filmpolski.pl
- ↑ Nie żyje aktorka Joanna Bogacka. wiadomosci.wp.pl. [dostęp 2012-11-26].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Joanna Bogacka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09].
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-05-27].
- ↑ śp. JOANNA EWA BOGACKA
- ↑ Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. [w:] Portal Miasta Gdańska www.gdansk.pl [on-line]. Gdańskie Centrum Multimedialne Spółka z o.o.. [dostęp 2017-06-03].
Linki zewnętrzne
- Joanna Bogacka w bazie filmpolski.pl
- Joanna Bogacka w bazie Filmweb
- Joanna Bogacka na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Media użyte na tej stronie
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Joanny Bogackiej na cmentarzu komunalnym w Sopocie
Baretka: Brązowy "Krzyż Zasługi".