Joanna Kordjak

Joanna Kordjak-Piotrowska
Zawód, zajęcie

historyczka sztuki, kuratorka

Odznaczenia
Nagroda Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy (2016)

Joanna Kordjak-Piotrowska – polska historyczka sztuki i kuratorka wystaw[1]. Jest autorką publikacji, w tym tekstów o charakterze naukowym, towarzyszących wystawom. Specjalizuje się w sztuce polskiej XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości Andrzeja Wróblewskiego.

W 2003 roku ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie rozpoczęła badania do pracy doktorskiej na temat twórczości Andrzeja Wróblewskiego[2]. Praca przygotowywana jest pod kierunkiem dr hab. Joanny Sosnowskiej.

W latach 2002–2006 pracowała w Gabinecie Rycin i Rysunków Muzeum Narodowego w Warszawie, od 2006 roku jako starszy asystent. Od roku 2007 pracuje na stanowisku kuratora w Zachęcie Narodowej Galeria Sztuki w Warszawie.

Wybrane wystawy

  • 2003: Pan Picasso i ja;
  • 2004: Przekształcenia. Andrzej Wróblewski 1956-1957;
  • 2005: Egzystencje. Polska fotografia awangardowa 2. poł. lat 50.;
  • 2007: Andrzej Wróblewski 1927–57;
  • 2008: Marek Piasecki. Fragile[3][4];
  • 2013: Antonisz: Technika jest dla mnie rodzajem sztuki;
  • 2014: Kosmos wzywa! Sztuka i nauka w długich latach 60.[5];
  • 2015: Zaraz po wojnie;
  • 2016: Polska – kraj folkloru?;
  • 2018: Przyszłość będzie inna. Wizje i praktyki modernizacji społecznych po roku 1918[6];
  • 2021: Zimna rewolucja. Społeczeństwa Europy Środkowo-Wschodniej wobec socrealizmu, 1948–1959[7]

Nagrody

W 2016 roku, wraz z Agnieszką Szewczyk – współkuratorką wystawy „Zaraz po wojnie” i współautorką publikacji towarzyszącej wystawie, otrzymała Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy za rok 2015. W uzasadnieniu podkreślono „naukowy charakter przedsięwzięcia po raz pierwszy sięgającego do problematyki lat 1944–1948 w sztuce polskiej”[8].

Przypisy