Joanna Pilarska
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 28 marca 1944 Warszawa | |
| Zawód, zajęcie | działaczka związkowa | |
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | |
| Odznaczenia | ||
 | ||
Joanna Pilarska (ur. 28 marca 1944 w Warszawie[1]) – polska działaczka związkowa i badaczka, uczestniczka opozycji w okresie PRL.
Życiorys
W 1967 ukończyła studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego, pięć lat później uzyskała stopień naukowy doktora. Pracowała przez rok na macierzystej uczelni, zaś w latach 1968–1982 była zatrudniona w Instytucie Badań Doświadczalnych Polskiej Akademii Nauk[1].
W 1980 wstąpiła do „Solidarności”, był wiceprzewodniczącą NSZZ „S” Pracowników Nauki, Techniki i Oświaty, a także sekretarzem komisji programowej I Krajowego Zjazdu Delegatów. Po wprowadzeniu stanu wojennego działała w podziemnych strukturach związku[1]. W 1983 wyemigrowała na podstawie nielegalnych dokumentów, po czym związała się z Biurem Koordynacyjnym NSZZ „Solidarność” za Granicą w Brukseli, utworzonym decyzją Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej jako zagraniczne przedstawicielstwo zdelegalizowanego przez komunistów związku[2]. Od 1986 pełniła funkcję zastępczyni kierownika Jerzego Milewskiego, w 1991 kierowała biurem[3].
Od 1992 do 2004 zawodowo związana z amerykańską centralną związkową AFL-CIO. W 2008 powróciła na stałe do Polski[1].
Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2014)[4].
Przypisy
- ↑ a b c d Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2014-12-13].
- ↑ Idesbald Goddeeris: Ministerstwo Spraw Zagranicznych „Solidarności”. Biuro Koordynacyjne NSZZ „Solidarność”, 1982–1989. polska1918-89.pl. [dostęp 2020-08-12].
- ↑ Biuro Koordynacyjne NSZZ „Solidarność” za Granicą. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 2014-12-13].
- ↑ Odznaczenia w 33. rocznicę stanu wojennego. prezydent.pl, 13 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-13].