Joannicjusz (Gorski)
| Joann Gorski | |
| Arcybiskup chersoński i odeski | |
.jpg) | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1810 |
| Data i miejsce śmierci | 1 marca 1877 |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup chersoński i odeski | |
| Okres sprawowania | 1875–1877 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 1837 |
| Prezbiterat | 6 sierpnia 1837 |
| Chirotonia biskupia | 1855 |
Joannicjusz, imię świeckie Joann Siemionowicz Gorski (ur. 1810 w Małym Borodskim, zm. 1 marca 1877 w Odessie) – arcybiskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie kapłana prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne w Jarosławiu, zaś w 1837 – Akademię Duchowną w Petersburgu. Po uzyskaniu dyplomu kandydata teologii złożył w tym samym roku śluby zakonne, zaś 6 sierpnia (dwa miesiące później) został hieromnichem. We wrześniu 1837 wyznaczony do pracy nauczyciela w seminarium duchownym w Niżnym Nowogrodzie, następnie został inspektorem seminarium w Kijowie, po czym w latach 1839–1841 żył w Ławrze św. Aleksandra Newskiego w Petersburgu.
Od czerwca 1841 wykładał w Kijowskiej Akademii Duchownej, zaś w następnym roku otrzymał godność archimandryty razem z nominacją do Duchownego Komitetu Cenzury, gdzie zajmował się kontrolą kazań. W październiku 1846 został rektorem seminarium duchownego w Jarosławiu, w rok później został przeniesiony do monasteru w Rostowie, gdzie był przełożony wspólnoty. W 1850 został rektorem seminarium w Petersburgu. W 1855 został wikariuszem eparchii nowogrodzkiej z tytułem biskupa starorusskiego, po czym został przeniesiony na katedrę saratowską. Od 17 czerwca 1860 arcybiskup warszawski. Działając na ziemiach polskich, sprzeciwiał się akcjom przymusowego nawracania na prawosławie unitów, opowiadając się za ich stopniową asymilacją z rosyjskością i prawosławiem[1]. Niechętnie odnosił się do duchownych sprowadzonych z Galicji w celu przygotowania kasaty unickiej diecezji chełmskiej, zwłaszcza do ich lidera, Marcelego Popiela. Gdy ten został wyświęcony na biskupa pomocniczego eparchii chełmsko-warszawskiej, arcybiskup Joannicjusz znalazł się z nim w otwartym konflikcie. Prawdopodobnie fakt, że duchowieństwo galicyjskie posiadało protektorów na najwyższych szczeblu hierarchii cerkiewnej sprawił, że arcybiskup musiał odejść z eparchii chełmsko-warszawskiej[2].
Od 16 listopada 1875 do śmierci sprawował urząd biskupa chersońskiego i odeskiego.
Przypisy
- ↑ W. Osadczy, Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2007, ISBN 978-83-227-2672-3, s.358
- ↑ W. Osadczy: Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 232–233. ISBN 978-83-227-2672-3.
Bibliografia
- Biografia w serwisie prawosławia rosyjskiego. ortho-rus.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Media użyte na tej stronie
Archbishop Yoannikiy (Gorski) of Odessa