Joaquina Téllez-Girón y Pimentel

Joaquina Téllez-Girón y Pimentel
Ilustracja
Portret markizy Santa Cruz pędzla Goi, 1805
Data i miejsce urodzenia21 września 1784
Madryt, Hiszpania
Data i miejsce śmierci17 listopada 1851
Madryt, Hiszpania
OjciecPedro de Alcántara Téllez-Girón, IX książę Osuny
MatkaMaría Josefa Pimentel y Téllez-Girón, księżna Benavente
Mąż

José Gabriel de Silva Bazán y Waldstein, X markiz Santa Cruz

Dzieci
  • Fernanda de Silva-Bazán y Téllez-Girón
  • Francisco de Borja de Silva-Bazán y Téllez-Girón, XI markiz Santa Cruz del Viso
  • María Josefa de Silva-Bazán y Téllez-Girón, hrabina Osilo
  • Juan Evangelista de Silva-Bazán y Téllez-Girón, markiz Arcicóllar
  • Joaquina de Silva-Bazán y Téllez Girón
  • Inés Francisca de Silva-Bazán y Téllez-Girón
Odznaczenia
Dama Orderu Królowej Marii Luizy (Hiszpania)

Joaquina Téllez-Girón y Alfonso-Pimentel, hrabina Osilo, markiza Santa Cruz (ur. 21 września 1784 w Madrycie, zm. 17 listopada 1851 tamże) – hiszpańska arystokratka związana z dworem Burbonów[1].

Rodzice Joaquiny, księstwo Osuny Pedro i María Josefa Pimentel y Téllez-Girón, należeli do czołowych przedstawicieli hiszpańskiego oświecenia. Roztaczali mecenat nad naukowcami i artystami epoki, do których należeli m.in. Francisco Goya i Leandro Fernández de Moratín. Wychowali swoje dzieci w duchu oświecenia[2].

W 1801 Joaquina poślubiła José Gabriela de Silva Bazána y Waldsteina, przyszłego X markiza Santa Cruz i pierwszego dyrektora Prado[1][3]. Była damą podziwianą ze względu na urodę, a także wzorowe oświeceniowe wychowanie właściwe dla arystokratki[3]. Była utalentowana muzycznie, do jej zainteresowań należała korrida[1] oraz literatura, zwłaszcza liryka[4]. Jako dojrzała kobieta i dama Orderu Królowej Marii Ludwiki w latach 1834–1841 zajmowała dworskie stanowisko camarera mayor, damy najbliższej królowej, odpowiedzialnej za jej osobę i pokoje. Była także guwernantką dzieci Ferdynanda VII: Izabeli II i infantki Ludwiki Ferdynandy. Zmarła w Madrycie w 1851[3].

Zachowało się kilka jej podobizn – kiedy miała 4 lata Goya sportretował ją razem z całą rodziną na obrazie Książę i księżna Osuny z dziećmi[3], a w wieku 13 lat pozowała do portretu Agustínowi Esteve[5]. Goya ponownie namalował ją w wieku 21 lat (Portret markizy Santa Cruz), jako grecką muzę[3].

Na rodzinnym portrecie pędzla Goi Książę i księżna Osuny z dziećmi z 1788 czteroletnia Joaquina stoi w centrum kompozycji, otoczona ramieniem matki

Przypisy

  1. ↑ a b c Xavier Bray (ed.): Goya: Los Retratos. Turner Libros, 2015, s. 239. ISBN 978-84-1635-484-9.
  2. ↑ Robert Hughes: Goya. Artysta i jego czas. Warszawa: WAB, 2006, s. 120-122. ISBN 83-7414-248-0. OCLC 569990350.
  3. ↑ a b c d e La marquesa de Santa Cruz (hiszp.). www.museodelprado.es. [dostęp 2017-07-14].
  4. ↑ ArteHistoria: Marquesa de Santa Cruz (hiszp.). www.artehistoria.com. [dostęp 2017-07-16].
  5. ↑ Virginia Albarrán (ed.): El desafío del blanco. Goya y Esteve, retratistas de la Casa de Osuna. Madrid: Museo Nacional del Prado, 2017, s. 31–37. ISBN 978-84-8480-391-1.

Media użyte na tej stronie