Job Adriaenszoon Berckheyde
| ||
 Autoportret artysty | ||
| Data i miejsce urodzenia | 27 stycznia 1630 Haarlem | |
| Data i miejsce śmierci | 23 listopada 1693 Haarlem | |
| Zawód, zajęcie | artysta | |
Job Adriaenszoon Berckheyde (ur. 27 stycznia 1630, zm. 23 listopada 1693) – siedemnastowieczny holenderski malarz działający w Haarlemie, Amsterdamie oraz Hadze.
Życiorys
Job Berckheyde urodził się w Haarlemie 27 stycznia 1630 roku. Był starszym bratem Gerrita, którego w późniejszym okresie uczył malowania[1]. 2 listopada 1644 został uczniem Jacoba Willemszoona de Weta, a wpływ mistrza był widoczny w jego pierwszych dziełach. W latach 1656-1660 bracia Berckheyde udali się w podróż wzdłuż Renu do Niemiec, zatrzymując się kolejno w Kolonii, Bonn, Mannheim i kończąc w Heidelbergu[1][2]. Bracia pracowali dla Karola Ludwika Wittelsbacha, elektora Palatynatu Reńskiego (Job tworzył dla niego portrety oraz sceny polowania, za co otrzymał w nagrodę złoty łańcuch). Pomimo luksusów, nie odpowiadał im styl życia dworskiego, więc powrócili do Haarlemu[1]. W latach 1682-1688 przebywał w Amsterdamie, gdzie pomiędzy 1685 a 1688 był członkiem gildii św. Łukasza[2]. Zmarł w 1693 roku i został pochowany w rodzinnym mieście[2].
Podobnie jak jego brat zajmował się malowaniem pejzaży, jednak najwięcej uwagi poświęcił utrwalaniu scen rodzajowych oraz wnętrz.
Przypisy
- ↑ a b c Biografia Joba Adriaensza Berkheyde – Arnold Houbraken: „De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen”, 1718
- ↑ a b c Job Adriaensz Berkheyde w bazie Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie
Media użyte na tej stronie
A later selfportrait in his atelier shows a mirror image of this painting on the wall.