Joe Cocker

Joe Cocker
Ilustracja
Joe Cocker w 2013 roku
Imię i nazwisko

John Robert Cocker

Pseudonim

Vance Arnold, The Sheffield Soul Shouter

Data i miejsce urodzenia

20 maja 1944
Sheffield, Wielka Brytania

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 2014
Crawford, Stany Zjednoczone

Przyczyna śmierci

rak płuca

Instrumenty

perkusja, harmonijka, gitara

Gatunki

rock, blues, pop, blues-rock, blue-eyed soul

Zawód

muzyk, kompozytor, aktor

Aktywność

1961–2014

Wydawnictwo

Regal Zonophone, A&M, Capitol, EMI, Decca

Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Strona internetowa
Joe Cocker na festiwalu Woodstock

Joe Cocker, właśc. John Robert Cocker (ur. 20 maja 1944 w Sheffield[1], zm. 22 grudnia 2014 w Crawford[2][3]) – brytyjski piosenkarz muzyki rockowej i popowej. Był laureatem wielu nagród, w tym nagrody Grammy z 1983 za piosenkę „Up Where We Belong”. Znalazł się na liście czasopisma „Rolling Stone” wśród 100 najlepszych wokalistów, gdzie zajął 97. miejsce[4]. Za zasługi dla muzyki został odznaczony w 2007 roku Orderem Imperium Brytyjskiego[5].

Życiorys

Urodził się w 20 maja 1944 roku w Sheffield w Wielkiej Brytanii. Karierę muzyczną rozpoczynał w wieku 15 lat w zespole The Avengers swojego brata Victora[6] pod pseudonimem scenicznym Vance Arnold. Następnie założył z basistą Chrisem Staintonem zespół Grease Band[6], z którym nagrał swój pierwszy przebój „With a Little Help from My Friends” autorstwa Beatlesów[6]. W kolejnych latach udzielał się w kilku projektach muzycznych. W roku 1969 wystąpił w amerykańskim programie telewizyjnym Ed Sullivan Show. W tym samym roku wystąpił na Festiwalu Woodstock.

W latach 70. XX wieku ze względu na kłopoty z alkoholem i narkotykami jego twórczość była mniej ciekawa i zauważana. Po deportacji z Australii za posiadanie narkotyków w 1972 praktycznie zawiesił działalność[6]. Joe Cocker powrócił do działalności artystycznej w latach 80. Pierwszy album po długiej przerwie nie spotkał się z uznaniem, lecz dostrzeżono jego powrót. W następnych latach dalej nagrywał, powstały wówczas przeboje Up Where We Belong, You Are So Beautiful, When the Night Comes, N'oubliez jamais czy Unchain My Heart autorstwa Raya Charlesa.

Płyta „Heart&Soul” to przykład albumu zawierającego kompilacje znanych utworów soulowych, R’n’B oraz rockowych mających wpływ na twórczość Joego Cockera. Znalazły się na niej takie kompozycje, jak: „Chain Of Fools” Arethy Franklin, „I Who Have Nothing” Bena E. Kinga, „Love Don’t Live Here Any More” Rose Royce, „Jealous Guy” Johna Lennona, „One” U2, „Everybody Hurts” R.E.M. oraz wiele innych[7].

17 września 2014 przyjaciel muzyka Billy Joel poinformował, że ze zdrowiem Cockera nie jest najlepiej i poparł muzyka za wprowadzeniem do Rock and Roll Hall of Fame[8]. Cocker zmarł na raka płuc 22 grudnia 2014 r. W Crawford, Kolorado, w wieku 70 lat. Palił 40 papierosów dziennie, aż do rzucenia palenia w 1991.[9]

Dyskografia

(c) Carl Lender, CC-BY-SA-3.0
Joe Cocker, 2003
Joe Cocker, koncert w Soczi, 2011

Płyty studyjne

Koncerty w Polsce

Kilkakrotnie koncertował w Polsce: w 1995, 1998 i 2007 roku zagrał w katowickim Spodku[10], w 1995 r. na Stadionie Gwardii w Warszawie[11], 2 lipca 2000 roku wystąpił na Inwazji Mocy na lotnisku Lublinek[12], w roku 2000, promując album No Ordinary World, w 2002 podczas trasy promującej płytę Respect Yourself 5 lipca 2002 na stadionie Pogoni w Szczecinie, 24 czerwca 2007 wystąpił w poznańskiej Arenie oraz 13 i 14 sierpnia 2007 w Krakowie i Gdyni na Skwerze Kościuszki. 10 grudnia 2007 Joe Cocker wystąpił na warszawskim Torwarze. 19 września 2010 roku wystąpił w polskiej edycji „Tańca z gwiazdami”[13], a niecały miesiąc później (6 października) odbył się jego koncert we wrocławskiej Hali Stulecia[6]. Ostatni raz był w Polsce w 2013 roku z trasą koncertową promującą płytę Fire It Up, występując w Sali Kongresowej w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie.

Przypisy

  1. ↑ Holly George-Warren, Patricia Romanowski, Jon Pareles: The Rolling stone encyclopedia of rock & roll. Fireside, 2001, s. 192. ISBN 978-0-7432-0120-9.
  2. ↑ Joe Cocker, singer known for his raspy voice and unbridled performances, dies at 70, The Washington Post [dostęp 2014-12-23] (ang.).
  3. ↑ Formidable vocalist who triumphed at Woodstock and won a Grammy with Up Where We Belong, The Independent [dostęp 2014-12-25] (ang.).
  4. ↑ 97. Joe Cocker, Rolling Stone (ang.).
  5. ↑ Rock star Joe Cocker dead at 70, Yorkshire Post [dostęp 2014-12-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-25] (ang.).
  6. ↑ a b c d e Rafał Zieliński, Joe Cocker wystąpi dziś we wrocławskiej Hali Stulecia, Gazeta.pl, 6 października 2010, s. 1 [dostęp 2010-10-06] (pol.).
  7. ↑ Joe Cocker– biografia, eska.pl [dostęp 2012-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-25] (pol.).
  8. ↑ Giles Jeff, Billy Joel Says Joe Cocker Is 'Not Very Well Right Now', Ulimate Rock Classic.com, 25 sierpnia 2014 [dostęp 2014-10-31].
  9. ↑ Time And Trials Refine The Song Of Joe Cocker, Articles.sun-sentinel.com [dostęp 2018-01-25].
  10. ↑ Wyborcza.pl, katowice.wyborcza.pl [dostęp 2019-12-04].
  11. ↑ REPUBLIKA - biografia, republika.art.pl [dostęp 2019-12-04].
  12. ↑ INWAZJA NAJECHAŁA ŁÓDŹ, rmf24.pl [dostęp 2019-12-04] (pol.).
  13. ↑ Joe Cocker w polskim „Tańcu z gwiazdami”, fakt.pl.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Order BritEmp (civil) rib.PNG
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).
Joe Cocker - Festival du Bout du Monde 2013 - 066.jpg
Autor: Thesupermat, Licencja: CC BY-SA 3.0
Joe Cocker en concert sur la scène Landaoudec lors du festival du bout du Monde à Crozon dans le Finistère (France).
Joe Cocker, Sochi, 2011.JPG
Autor: Ivanaivanova, Licencja: CC BY-SA 3.0
Концерт британского певца Джо Кокера в рамках X Международного инвестиционного форума в Сочи.
Woodstock redmond cocker01.jpg
Autor: Derek Redmond and Paul Campbell, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Joe Cocker and the Grease Band performing at Woodstock
JoeCocker03.jpg
(c) Carl Lender, CC-BY-SA-3.0
Joe Cocker performing at Gulfstream Park in Hallandale, FL.