Joe Cronin
 | |||||||||
| łącznik | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Joseph Edward Cronin | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 12 października 1906 | ||||||||
| Data i miejsce śmierci | 7 września 1984 | ||||||||
| Odbijał | prawą | ||||||||
| Rzucał | prawą | ||||||||
| Debiut | 29 kwietnia 1926 | ||||||||
| Ostatni występ | 19 kwietnia 1945 | ||||||||
| Statystyki | |||||||||
| Średnia uderzeń | 0,301 | ||||||||
| Home runy | 170 | ||||||||
| Uderzenia | 2285 | ||||||||
| RBI | 1424 | ||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||
| |||||||||
| Kariera menedżerska | |||||||||
| |||||||||
 Baseball Hall of Fame | |||||||||
| Rok wprowadzenia | 1956 | ||||||||
| Głosów | 78,8% (10. głosowanie) | ||||||||
| Metoda elekcji | BBWAA | ||||||||
Joseph Edward Cronin (ur. 12 października 1906, zm. 7 września 1984) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łącznika, menadżer zespołów MLB, menadżer generalny i prezydent American League.
Przed rozpoczęciem sezonu 1925 podpisał kontrakt jako wolny agent z Pittsburgh Pirates, w którym zadebiutował 29 kwietnia 1926 w meczu przeciwko Cincinnati Reds jako pinch runner[1][2]. Po zakończeniu spring training w 1928 został sprzedany do klubu z niższej ligi Kansas City Blues, w barwach którego rozegrał 74 mecze, osiągając średnią uderzeń 0,243[1][3].
W lipcu 1928 przeszedł do Washington Senators za 7,5 tysiąca dolarów[1]. W 1932 zaliczył najwięcej triple'ów w lidze (18), zaś rok później najwięcej double'ów (45), wystąpił w zorganizowanym po raz pierwszy Meczu Gwiazd, a w głosowaniu do nagrody MVP American League zajął 2. miejsce za Jimmiem Foxxem z Philadelphia Athletics[1][4]. Po zakończeniu sezonu 1932 został mianowany grającym menadżerem, po zwolnieniu Waltera Johnsona[5]. Rok później poprowadził zespół do mistrzostwa American League, jednak w World Series Senators ulegli New York Giants 1–4[5][6]. W październiku 1934 przeszedł za Lyna Lary'ego i 225 tysięcy dolarów do Boston Red Sox, gdzie dalej pełnił funkcję grającego menadżera[1][5]. Po raz ostatni jako zawodnik wystąpił 19 kwietnia 1945 na Yankee Stadium[1]. W 1946 zdobył mistrzostwo American League, ale uległ w World Series St. Louis Cardinals 3–4[7].
W 1947 został menadżerem generalnym Boston Red Sox zastępując Eddiego Collinsa i funkcję tę pełnił do stycznia 1959, kiedy wybrano go na stanowisko prezydenta American League, na którym pozostał do 1973, roku w którym wprowadzono w lidze zasadę wyznaczonego pałkarza[5]. W 1956 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame, a w 1999 wybrano go do Major League Baseball All-Century Team[8][9].
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 7× All-Star | 1933, 1934, 1935, 1937, 1938, 1939, 1941 | [1] |
| Baseball Hall of Fame | od 1956 | [8] |
| # 4 zastrzeżony przez Boston Red Sox | 1984 | [5] |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Joe Cronin Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
- ↑ Reds at Pirates Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
- ↑ Joe Cronin Minore League Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
- ↑ 1933 AL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
- ↑ a b c d e Joe Cronin Biography. baseball-reference.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
- ↑ 1933 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
- ↑ 1946 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
- ↑ a b Cronin, Joe. baseball-reference.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
- ↑ The All-Century Team. mlb.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Joe Cronin of the Boston Red Sox, cropped from a posed picture of 1937 Major League Baseball All-Stars in Washington, DC.
A single empty (white) star on a transparent background, for use with star ratings