Joe Kinnear
Pełne imię i nazwisko | Joseph Patrick Kinnear | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 27 grudnia 1946 Dublin | ||||||||||||||||||||
Pozycja | obrońca | ||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
|
Joe Kinnear (ur. 27 grudnia 1946 w Dublinie) – irlandzki piłkarz i trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Piłkarskie treningi rozpoczynał w St. Albans City. W 1965 roku trafił do Tottenhamu, wraz z którym zdobył Puchar Anglii (1967), Puchar UEFA (1972) oraz 2-krotnie Puchar Ligi Angielskiej (1971, 1973).
W reprezentacji Irlandii zadebiutował 22 lutego 1967 roku, w przegranym 2-1 meczu z Turcją. Łącznie w narodowych barwach zagrał 26 razy.
W 1975 roku przeniósł się do Brighton & Hove Albion, w którym, po sezonie gry, zakończył piłkarską karierę, mając 30 lat.
Kariera trenerska
Azja
Pierwsze szkoleniowe kroki Kinnear stawiał w Azji. W latach 1978–1983 kierował Nadi asz-Szarika, zdobywając z klubem w tym czasie 4-krotnie Puchar Emira. Następnie przeniósł się do Dubaju, gdzie został asystentem Dave’a Mackaya w Al-Shabab. Zaliczył także krótkie epizody jako selekcjoner narodowych reprezentacji Indii (3 miesiące) oraz Nepalu (1 rok). W 1989 roku wrócił do Anglii by ponownie zostać asystentem Mackaya, tym razem w Doncaster Rovers.
Wimbledon
W styczniu 1992 roku Kinnear zastąpił Petera Withe'a na stanowisku szkoleniowca Wimbledon FC.
Sezon 1992/1993 był dla niego szczególnie udany. Drużyna zajęła 6. miejsce w tabeli Premier League, wyprzedzając takie drużyny jak Liverpool, Everton, czy Tottenham, a sam Kinnear został 3-krotnie wybrany trenerem miesiąca.
W 1996 roku Kinnear odrzucił propozycję objęcia posady selekcjonera reprezentacji Irlandii, wakującej po zwolnieniu Jacka Charltona. Rok później poprowadził Wimbledon do półfinałów Pucharu Anglii oraz Pucharu Ligi Angielskiej, a w lidze uplasował się na 8. miejscu.
Kinnear pracował w Wimbledonie przez kolejne 2 sezony, zanim w marcu 1999 roku doznał ataku serca, przed ligowym spotkaniem z Sheffield Wednesday.
Luton Town
W 2000 roku został zatrudniony jako dyrektor sportowy Oxford United, jednak już w styczniu 2001 zrezygnował z posady, tłumacząc się problemami zdrowotnymi. Kilka tygodni później zastąpił Lila Fuccillo w roli trenera trzecioligowego Luton Town, jednak nie udało mu się uchronić drużyny przed spadkiem z ligi.
W następnym sezonie, z takimi zawodnikami jak Chris Coyne i Steve Howard w składzie, drużyna z powrotem awansowała do trzeciej ligi.
W maju 2003 roku po tym, jak drużyna zajęła 9. miejsce w tabeli, tym samym nie uzyskując awansu do drugiej ligi, Kinnear i jego asystent Mick Harford zostali zwolnieni.
Nottingham Forest
W lutym 2004 został zatrudniony jako trener w Nottingham Forest. W momencie przyjścia Kinneara, drużyna zajmowała miejsce w strefie spadkowej. Ostatecznie Irlandczykowi udało się zająć z klubem 14. miejsce w lidze.
Do nowego sezonu The Reds przystępowali z dużymi nadziejami na awans, jednak po zaledwie 4 zwycięstwach w 23 meczach Joe Kinnear został zwolniony. Drużyna zajmowała wtedy 22. miejsce w tabli.
Newcastle United
Przez kolejne 4 lata Kinnear pozostawał bezrobotny, aż 26 września 2008 znalazł zatrudnienie w Newcastle United, zastępując Kevina Keegana. Pierwsze dwa mecze w roli trenera Srok zakończyły się remisami 2-2, kolejno z Evertonem i Manchesterem City. Pierwsze zwycięstwo z drużyną odniósł w meczu przeciwko West Brom, zakończonym rezultatem 2-1.
7 lutego 2009, na kilka godzin przed ligowym meczem z West Brom, poczuł się źle i został zabrany do szpitala. Okazało się, że będzie musiał przejść operację wszczepienia by-passów. Do końca sezonu drużynę przejęła legenda klubu - Alan Shearer. Kontrakt Kinneara oficjalnie wygasł 30 maja 2009.
Linki zewnętrzne
- Joe Kinnear w bazie Soccerbase (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Mattythewhite, Licencja: CC BY-SA 3.0
Joe Kinnear