Joe Lynch (bokser)
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 listopada 1898 Nowy Jork |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 sierpnia 1965 Nowy Jork |
| Obywatelstwo | Stany Zjednoczone |
| Wzrost | 168 cm |
| Styl walki | praworęczny |
| Kategoria wagowa | kogucia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 156 |
| Zwycięstwa | 50 |
| Przez nokauty | 37 |
| Porażki | 12 |
| Remisy | 8 |
Joe Lynch, właśc. Joseph Aloysius Lynch (ur. 30 listopada 1898 w Nowym Jorku, zm. 1 sierpnia 1965 tamże[1]) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii koguciej.
Miał nietypową sylwetkę, gdyż był wysoki jak na pięściarza wagi koguciej i szczupły, przez co wyglądał na wątłego. Dysponował jednak mocnym ciosem.
Urodził się w Nowym Jorku, dorastał w rejonie Hell’s Kitchen. Po sześciu miesiącach kariery amatorskiej podpisał kontrakt zawodowy w 1915[2]. Zdecydowana większość jego pojedynków bokserskich była zorganizowana w formule no decision, czyli zwycięzcę ogłaszano tylko w razie zakończenia walki przed czasem.
W 1916 stoczył 24 walki, w tym znokautował w 7. rundzie byłego mistrza świata wagi koguciej Monte Attella, a także stoczył walki no decision z Johnnym Ertle, który uznawał się za mistrza świata wagi do 116 funtów[3] i z Frankiem Burnsem, obie zdaniem prasy remisowe. W 1917 walczył 19 razy, w tym z takimi bokserami, jak: Jackie Sharkey, Kid Williams, Frankie Burns, Pete Herman i Memphis Pal Moore (dwukrotnie), wszystkie no decision. W styczniu 1918 przegrał na punkty z Memphis Pal Moore'em i pokonał przez techniczny nokaut w 4. rundzie byłego mistrza świata Kida Williamsa.
W 2. połowie 1918 i 1. połowie Lynch służył w United States Navy po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej. Będąc w marynarce wziął udział 31 marca 1919 w turnieju bokserskim w Londynie, gdzie przegrał na punkty z Jimmym Wilde'em[2]. Po walce ówczesny książę Wall, późniejszy król Edward VIII, wszedł do ringu, by osobiście pogratulować zwycięzcy.
1 września 1919 wygrał zdaniem prasy dziesięciorundową walkę z ówczesnym mistrzem świata w wadze koguciej Pete'em Hermanem. W rewanżu 12 listopada według prasy lepszy był Herman. W następnym roku Lynch stoczył zwycięskie zdaniem prasy walki m.in. z Memphis Pal Moore'em (z którym również zremisował) i Charlesem Ledoux, a także znokautował 5 listopada Abego Goldsteina w 1. rundzie.
22 grudnia 1920 w Madison Square Garden w Nowym Jorku Lynch zdobył tytuł mistrza świata w kategorii koguciej pokonując na punkty Pete'a Hermana[4]. Stoczył potem dziewięć pojedynków no decision, a w rewanżowej walce o tytuł mistrzowski 25 lipca 1925 w Nowym Jorku uległ na punkty Hermanowi[5].
Joe Lynch kontynuował karierę bokserską i 10 lipca 1922 ponownie został mistrzem świata wagi koguciej po zwycięstwie przez techniczny nokaut w 14. rundzie nad pogromcą Hermana Johnnym Buffem[6].
W obronie tytułu mistrzowskiego stoczył następujące walki:
| Data | Miejsce | Oponent | Wynik | Źródło |
|---|---|---|---|---|
| 24 listopada 1922(dts) | Springfield | Benny Schwartz | nokaut w 5. rundzie | [7] |
| 30 listopada 1922(dts) | Indianapolis | Frankie Daly | no decision | [8] |
| 22 grudnia 1922(dts) | Nowy Jork | Midget Smith | wygrana na punkty | [9] |
| 23 stycznia 1924(dts) | El Dorado | Paddy Owens | nokaut w 2. rundzie | [10] |
W tym czasie Lynch stoczył wiele walk, w których tytuł nie był stawką.
21 marca 1924 w Madison Square Garden w Nowym Jorku Lynch stracił tytuł mistrza świata po porażce na punkty z Abe Goldsteinem[11]. Stoczył potem tylko 9 walk, z których 1 wygrał, 5 przegrał i 3 zremisował. Zakończył zawodowe uprawianie boksu w 1926.
Po zakończeniu kariery prowadził niewielką farmę w okolicach Nowego Jorku, gdzie był również poczmistrzem. Sędziował także walki bokserskie. Zmarł w 1965 przez utonięcie w zatoce Sheepshead w Brooklynie[12].
Został wybrany w 2005 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[13].
Przypisy
- ↑ Joe Lynch (Joseph Aloysius Lynch), The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ a b James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 176. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.)
- ↑ Barry J. Hugman, 1916-10-10 (116lbs) Johnny Ertle nd-drew 10 Joe Lynch, Pioneer SC, Manhattan, NYC, New York, USA, boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1920-12-22 Joe Lynch w pts 15 Pete Herman, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1921-07-25 Pete Herman w pts 15 Joe Lynch, Ebbets Field, Brooklyn, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1922-07-10 Joe Lynch w rtd 14 (15) Johnny Buff, The Velodrome, Bronx, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1922-11-24 Joe Lynch w rsc 5 (12) Benny Schwartz, Memorial Hall, Springfield, Ohio, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1922-11-30 Joe Lynch nd-w pts 10 Frankie Daly, Tomlinson’s Hall, Indianapolis, Indiana, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1922-12-22 Joe Lynch w pts 15 Midget Smith, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1924-01-23 Joe Lynch nd-w co 2 (10) Paddy Owens, The Coliseum, El Dorado, Arkansas, USA - NBA, boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1924-03-21 Abe Goldstein w pts 15 Joe Lynch, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Roberts, Skutt, op. cit., s. 177
- ↑ Joe Lynch, International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-19] (ang.).
Bibliografia
- James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 176-177. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.)
- Joe Lynch, International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- Joe Lynch (Joseph Aloysius Lynch), The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Lyncha, boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- Joe LYNCH, Sport & Note [dostęp 2015-07-19] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The painting depicts the occasion when Jimmy Wilde outpointed Joe Lynch of America after a battle over 15 rounds. At the end, the Prince of Wales (later Edward VIII) stepped into the ring and congratulated the tiny Welshman on his victory. This was the first time Royalty officially entered the ring and thereby had given their official patronage to boxing, a sport which had been illegal in the days of bare knuckle fighting and was still looking for acceptance.
Picture of Joe Lynch training