Joel Anthony
#50 San Lorenzo de Almagra | ||||||||||||||||||
Center | ||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Joel Vincent Anthony | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim | „The Warden” | |||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||
Wzrost | 206 cm | |||||||||||||||||
Masa ciała | 118 kg | |||||||||||||||||
Kariera | ||||||||||||||||||
Aktywność | od 2007 | |||||||||||||||||
Szkoła średnia | Selwyn House School (Westmount, Quebec) Dawson College (Montreal, Quebec) | |||||||||||||||||
College | Pensacola State (2002–2004) UNLV (2004–2007) | |||||||||||||||||
Draft | 2007 | |||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
|
Joel Vincent Anthony (ur. 9 sierpnia 1982 w Montrealu w Quebecu) – kanadyjski zawodowy koszykarz, grający na pozycji środkowego, dwukrotny mistrz NBA, obecnie zawodnik San Lorenzo de Almagra.
College
Anthony na początku przygody akademickiej trafił do drużyny z niższej ligi - Pensacola Junior College. Tam spędził dwa lata, po których przeniósł się do drużyny UNLV. W swoim pierwszym sezonie był liderem drużyny pod względem bloków (1.5 na mecz), zajął też czwarte miejsce w konferencji[1]. Przez kolejny sezon pauzował z powodu zmiany klubu w trakcie pobytu na uczelni. Wrócił w rozgrywkach 2006-07. Pomógł drużynie w osiągnięciu bilansu 30-7, został wybrany najlepszym obrońcą konferencji[2]. Był najlepiej blokującym zawodnikiem w całym kraju w przeliczeniu bloków na 40 minut ze średnią 6.77. Najlepszy mecz rozegrał 7 lutego 2007 przeciwko Texas Christian. Zanotował wtedy nietypowe double-double na poziomie 11 zbiórek i 13 bloków[3].
NBA
Miami Heat
Anthony nie został wybrany w drafcie 2007 roku, ale już 3 lipca 2007 podpisał kontrakt z Miami Heat jako wolny agent[4]. W NBA zadebiutował 27 listopada 2007 w wygranym spotkaniu z Charlotte Bobcats[5]. Łącznie w pierwszym sezonie rozegrał 24 mecze, zdobywając w nich średnio 3.5 punktu i 3.9 zbiórki na mecz. 24 marca w starciu z Milwaukee Bucks ustanowił rekord kariery w punktach - 11[6]. Tydzień później w spotkaniu z Indiana Pacers zanotował 6 bloków i 3 przechwyty[7].
W drugim sezonie zagrał w 65 meczach, z czego aż 28 razy w pierwszej piątce. Zdobywał średnio 2.2 punktu na mecz, 3.0 zbiórki, 1.4 bloku w trakcie 16.1 minuty na mecz. 14 grudnia pobił rekord kariery w punktach i zanotował pierwsze w NBA double-double na poziomie 12 punktów i 13 zbiórek w spotkaniu przeciwko Memphis Grizzlies[8]. Zadebiutował w rozgrywkach play-off. Zagrał w sześciu meczach, w tym 2 razy w wyjściowym składzie przeciwko Atlanta Hawks. Zdobywał średnio 1.7 punktu, 3.2 zbiórki, 1.2 bloku podczas 14.7 minut gry.
20 lipca 2009 podpisał nowy kontrakt z Miami Heat[9]. W rozgrywkach 2009/10 wystąpił w 80 meczach, a 16 razy zagrał w pierwszej piątce. Zdobywał średnio 2.7 punktu, 3.1 zbiórki, 1.4 bloku w trakcie 16.5 minuty gry. Zajął 18. miejsce pod względem bloków w całej lidze[10]. W 30 meczach był najlepiej blokującym Miami Heat. Pobił rekord kariery w punktach (13) i celnych rzutach z gry (6) w meczu przeciwko Toronto Raptors, rozegranym 28 marca 2010[11]. W play-off Miami Heat odpadli po pięciu meczach z Boston Celtics już w pierwszej rundzie. Anthony zagrał we wszystkich spotkaniach jako rezerwowy. Zdobywał w nich średnio 2.6 punktu, 1.8 zbiórki i 1.0 bloku podczas 15.8 minuty gry.
15 lipca 2010 podpisał czteroletni kontrakt, z opcją przedłużenia na piąty rok po stronie zawodnika[12]. W rozgrywkach 2010/11 zagrał 75 razy w barwach Miami Heat. 11 razy wyszedł w pierwszym składzie, notując średnio 2.0 punktu, 3.5 zbiórki i 1.24 bloku podczas 19.5 minuty. Zajął 21. miejsce w lidze w średniej bloków[13]. Zanotował też najlepszą w karierze serię 10 kolejnych meczów z co najmniej 1 blokiem pomiędzy 12 stycznia a 3 lutego. 18 stycznia 2011 w meczu przeciwko Atlanta Hawks zagrał najwięcej minut w karierze (43) i pobił rekord w zbiórkach (16)[14].
W play-off Miami Heat doszli aż do finału NBA, gdzie przegrali 2:4 z Dallas Mavericks. Anthony zagrał w 21 meczach rozgrywek posezonowych, z czego 13 razy w pierwszej piątce. Zdobywał 2.8 punktu, 4.6 zbiórki i 1.81 bloku podczas 27.4 minuty gry. 7 maja w trzecim meczu rywalizacji z Boston Celtics zanotował pierwsze w play-off double-double na poziomie 12 punktów i 11 zbiórek[15].
W sezonie 2011/12 zagrał 64 mecze (51 w pierwszej piątce) i zdobywał w nich 3.4 punktu, 3.9 zbiórki i 1.31 bloku podczas 21.1 minuty gry. Zajął 23. miejsce w lidze w średniej bloków[16]. Zagrał w 17 meczach play-off, zdobywając tytuł mistrza NBA w barwach Miami Heat. Podczas tych meczów notował średnio 3.2 punktu, 3.2 zbiórki i 0.94 bloku.
W kolejnych rozgrywkach jego rola znacznie spadła. Co prawda rozegrał 62 mecze, ale tylko trzykrotnie występował w pierwszym składzie, a jego średnia minut spadła do 9,1 na mecz. Notował w tym czasie 1,4 punktu, 1,9 zbiórki i 0,7 bloku. Były to jego najgorsze wyniki w karierze. Na koniec sezonu cieszył się ze zdobycia mistrzostwa NBA, po tym jak jego Miami Heat pokonali w finale 4-3 San Antonio Spurs.
Boston Celtics
15 stycznia 2014 uczestniczył w wymianie między Heat, Boston Celtics i Golden State Warriors. Został wysłany do Celtics, razem z dwoma wyborami w drafcie. Do Heat przeszedł Toney Douglas, a z kolei Warriors pozyskali Jordana Crawforda i MarShona Brooksa[17].
Detroit Pistons
17 października 2014 został oddany w wymianie do Detroit Pistons w zamian za Willa Bynuma[18].
18 lutego 2016 w ramach wymiany między trzema klubami miał trafić do Philadelphii 76ers[19]. Jednak cztery dni później umowa została anulowana, ponieważ inny gracz biorący udział w wymianie, litewski skrzydłowy Donatas Motiejūnas, nie przeszedł testów medycznych i tym samym Anthony pozostał w drużynie Detroit Pistons[20][21].
23 stycznia 2017 podpisał 10-dniową umowę z San Antonio Spurs[22]. 24 września 2017 został zawodnikiem Milwaukee Bucks na czas obozu przygotowawczego[23]. 14 października 2017 został zwolniony[24].
27 lutego 2018 podpisał umowę z argentyńskim San Lorenzo de Almagra[25].
Osiągnięcia
Stan na 19 kwietnia 2018, na podstawie[26][27], o ile nie zaznaczono inaczej.
- NCAA
- Uczestnik rozgrywek Sweet 16 turnieju NCAA (2007)
- Mistrz turnieju konferencji Mountain West (MWC – 2007)
- Obrońca roku MWC (2007)
- NBA
- Mistrz NBA (2012, 2013)
- Wicemistrz NBA (2011, 2014)
- Inne
- Reprezentacja
- Wicemistrz kwalifikacji do igrzysk olimpijskich (2016)
- Brąz pucharu Tuto Marchanda (2009)
- Uczestnik:
- Zaliczony do III składu mistrzostw Ameryki (2009)
Reprezentacja Kanady
W barwach reprezentacji Kanady zadebiutował w 2008 roku. W trzech rozegranych meczach podczas kwalifikacji do igrzysk w Pekinie zdobywał 8.0 punktu i 8.0 zbiórki na mecz, ale jego kraj nie zakwalifikował się do turnieju. W 2009 roku poprowadził reprezentację do zajęcia czwartego miejsca w mistrzostwach obu Ameryk. W spotkaniu półfinałowym przeciwko Brazylii Anthony zagrał swój najlepszy mecz w kadrze, zdobywając 17 punktów i zbierając 8 piłek[28].
W 2010 roku podczas mistrzostw świata, Kanada zajęła 22. miejsce, przegrywając wszystkie 5 spotkań. Rok później w mistrzostwach obu Ameryk zajęła 6. miejsce.
Statystyki
Legenda | |||||
---|---|---|---|---|---|
M | Mecze | S5 | Pierwsza piątka | MPG | Minuty na mecz |
FG% | Celność rzutów z pola | 3P% | Celność rzutów „za 3” | FT% | Celność rzutów wolnych |
RPG | Zbiórki na mecz | APG | Asysty na mecz | SPG | Przechwyty na mecz |
BPG | Bloki na mecz | PPG | Punkty na mecz |
Stan na koniec sezonu 2018/19
NCAA
Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2004-05 | UNLV | 31 | 0 | 13,6 | 50,0% | 0,0% | 48,3% | 2,7 | 0,2 | 0,2 | 1,5 | 1,9 |
2006-07 | UNLV | 37 | 0 | 18,1 | 59,7% | 0,0% | 60,4% | 4,1 | 0,4 | 0,5 | 2,9 | 5,2 |
Razem | 68 | 0 | 16,1 | 57,3% | 0,0% | 56,1% | 3,5 | 0,3 | 0,4 | 2,3 | 3,7 |
NBA
Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)
Sezon regularny
Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2007/08 | Miami | 24 | 1 | 20,8 | 46,7% | – | 59,2% | 3,9 | 0,1 | 0,4 | 1,3 | 3,5 |
2008/09 | Miami | 65 | 28 | 16,1 | 48,3% | – | 65,2% | 3,0 | 0,4 | 0,3 | 1,4 | 2,2 |
2009/10 | Miami | 80 | 16 | 16,5 | 47,8% | – | 71,7% | 3,1 | 0,2 | 0,3 | 1,4 | 2,7 |
2010/11 | Miami | 75 | 11 | 19,5 | 53,5% | – | 64,4% | 3,5 | 0,3 | 0,1 | 1,2 | 2,0 |
2011/12 | Miami | 64 | 51 | 21,1 | 55,9% | – | 69,0% | 3,9 | 0,1 | 0,6 | 1,3 | 3,4 |
2012/13 | Miami | 62 | 3 | 9,1 | 51,5% | – | 60,7% | 1,9 | 0,2 | 0,2 | 0,7 | 1,4 |
2013/14 | Miami | 12 | 0 | 3,1 | 33,3% | – | 100% | 0,6 | 0,0 | 0,0 | 0,3 | 0,5 |
2013/14 | Boston | 21 | 0 | 7,1 | 38,5% | – | 33,3% | 1,5 | 0,1 | 0,1 | 0,4 | 1,0 |
2014/15 | Detroit | 49 | 0 | 8,3 | 58,1% | – | 68,2% | 1,9 | 0,1 | 0,2 | 1,0 | 1,8 |
2015/16 | Detroit | 19 | 0 | 5,1 | 60,0% | – | 75,0% | 1,1 | 0,1 | 0,1 | 0,6 | 0,9 |
2016/17 | San Antonio | 19 | 0 | 6,4 | 62,5% | – | 62,5% | 1,6 | 0,2 | 0,1 | 0,3 | 1,3 |
Razem | 490 | 110 | 14,4 | 51,3% | – | 66,2% | 2,8 | 0,2 | 0,3 | 1,1 | 2,2 |
Play-offy
Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2009 | Miami | 6 | 2 | 14,7 | 80,0% | – | 100% | 3,2 | 0,3 | 0,0 | 1,2 | 1,7 |
2010 | Miami | 5 | 0 | 15,8 | 71,4% | – | 75,0% | 1,8 | 0,2 | 0,4 | 1,0 | 2,6 |
2011 | Miami | 21 | 13 | 27,4 | 36,7% | – | 71,0% | 4,6 | 0,5 | 0,4 | 1,8 | 2,8 |
2012 | Miami | 17 | 1 | 19,4 | 58,6% | – | 80,0% | 3,2 | 0,1 | 0,3 | 0,9 | 3,2 |
2013 | Miami | 14 | 0 | 5,1 | 30,0% | – | – | 1,5 | 0,0 | 0,1 | 0,3 | 0,4 |
2017 | San Antonio | 3 | 0 | 5,0 | 75,0% | – | 0,0% | 1,3 | 0,0 | 0,0 | 0,7 | 2,0 |
Razem | 66 | 16 | 17,5 | 48,1% | – | 74,6% | 3,1 | 0,2 | 0,3 | 1,1 | 2,2 |
Reprezentacja
Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2008 | Kanada | 3 | 0 | 24,3 | 40,0% | 0,0% | 72,7% | 8,0 | 0,3 | 0,0 | 1,0 | 8,0 |
2009 | Kanada | 13 | 0 | 24,5 | 49,5% | 0,0% | 66,7% | 5,7 | 0,1 | 1,1 | 1,5 | 9,1 |
2010 | Kanada | 5 | 0 | 29,8 | 57,5% | 0,0% | 40,0% | 5,6 | 0,4 | 1,2 | 2,2 | 10,4 |
2011 | Kanada | 9 | 0 | 22,4 | 50,0% | 0,0% | 75,0% | 6,8 | 1,1 | 0,6 | 1,6 | 5,6 |
Razem | 30 | 0 | 24,7 | 50,3% | 0,0% | 64,2% | 6,2 | 0,5 | 0,8 | 1,6 | 8,1 |
Rekordy kariery
- Punkty: 13 – przeciwko Toronto Raptors
- Zbiórki: 16 – przeciwko Atlanta Hawks
- Przechwyty: 3 - pięciokrotnie
- Asysty: 3 – przeciwko Toronto Raptors
- Bloki: 6 – przeciwko Indiana Pacers
- Minuty: 43 - przeciwko Atlanta Hawks
Przypisy
- ↑ Player Bio: Joel Anthony - UNLV Official Athletic Site. unlvrebels.com. [dostęp 2013-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lutego 2014)]. (ang.).
- ↑ Anthony Named MWC Defensive Player of the Year. themwc.com, 5 marca 2007. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
- ↑ UNLV 82, TCU 67. ESPN.go.com, 7 lutego 2007. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
- ↑ Heat sign first-round pick Cook. sportingnews.com, 5 lipca 2007. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
- ↑ Davis helps Heat end four-game losing streak against Cats. ESPN.go.com, 27 listopada 2007. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
- ↑ Quinn, D-League alums lead Heat to rare victory. ESPN.go.com, 24 marca 2008. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
- ↑ O’Neal returns to Pacers in limited minutes in rout of Heat. ESPN.go.com, 31 marca 2008. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
- ↑ Grizzlies grab fourth straight win on backs of Mayo, Gay. ESPN.go.com, 14 grudnia 2008. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
- ↑ HEAT Re-Sign Joel Anthony. NBA.com, 20 lipca 2009. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
- ↑ NBA Stats - Official Leaders. NBA.com. [dostęp 2013-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).
- ↑ Wade has 32 as Heat rally to knock off Raptors. ESPN.go.com, 28 marca 2010. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
- ↑ Kurt Helin: Miami Heat goes big: re-signs Joel Anthony, inks draftee Dexter Pittman. probasketballtalk.nbcsports.com, 16 lipca 2010. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
- ↑ NBA Stats - Official Leaders. NBA.com. [dostęp 2013-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).
- ↑ LeBron James returns but Heat drop fourth straight as Hawks win in OT. ESPN.go.com, 18 stycznia 2011. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
- ↑ Playoffy NBA. Rondo grał ze złamaną ręką. Sport.wp.pl, 8 maja 2011. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
- ↑ NBA Stats - Official Leaders. NBA.com. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
- ↑ Celtics Acquire Anthony, Draft Picks. NBA.com, 15 stycznia 2014. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ Detroit Pistons Acquire Center Joel Anthony. nba.com. [dostęp 2014-11-06]. (ang.).
- ↑ Sixers Acquire 2017 Second Round Pick, Joel Anthony. nba.com. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
- ↑ Detroit Pistons Rescind Trade Acquiring Forward Donatas Motiejunas and Guard Marcus Thornton. nba.com. [dostęp 2016-02-24]. (ang.).
- ↑ Pistons void trade with Rockets when Donatas Motiejunas fails physical. espn.go.com. [dostęp 2016-02-24]. (ang.).
- ↑ SPURS SIGN JOEL ANTHONY TO 10-DAY CONTRACT. nba.com, 24 stycznia 2017. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
- ↑ Bucks Sign Joel Anthony and Gerald Green. nba.com. [dostęp 2017-09-27]. (ang.).
- ↑ Bucks Request Waivers On Three Players. nba.com. [dostęp 2017-10-16]. (ang.).
- ↑ Joel Anthony signs at San Lorenzo. latinbasket.com. [dostęp 2018-03-01]. (ang.).
- ↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2018-03-01]. (ang.).
- ↑ Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2018-03-01]. (ang.).
- ↑ Luis Modestti: Brazil goes for the Gold after winning over Canada. puertorico2009.fiba.com, 5 września 2009. [dostęp 2013-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie NBA (ang.)
- Profil na stronie ESPN (ang.)
- Statystyki na Basketball Reference (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Basketball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Keith Allison, Licencja: CC BY-SA 2.0
Ten plik jest fragmentem innego pliku