Joel Casamayor
| Pseudonim | El Cepillo | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 12 lipca 1971 Guantánamo | ||||||||||||
| Obywatelstwo | Kuba | ||||||||||||
| Wzrost | 170 cm | ||||||||||||
| Styl walki | leworęczny | ||||||||||||
| Kategoria wagowa | super piórkowa/lekka | ||||||||||||
| Bilans walk zawodowych | |||||||||||||
| Liczba walk | 45 | ||||||||||||
| Zwycięstwa | 38 | ||||||||||||
| Przez nokauty | 22 | ||||||||||||
| Porażki | 6 | ||||||||||||
| Remisy | 1 | ||||||||||||
| Nieodbyte | 0 | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Joel Casamayor Johnson, przydomek bokserski El Cepillo (ur. 12 lipca 1971) w Guantánamo – kubański bokser zawodowy; trzykrotny mistrz świata w dwóch kategoriach wagowych; złoty medalista igrzysk olimpijskich w Barcelonie[1].
Kariera amatorska
Jego bilans walk amatorskich to 363 zwycięstw i 30 porażek.
W boskie amatorskim walczył w wadze koguciej (do 54 kilogramów). Oprócz olimpijskiego złota ma na swoim koncie srebrny medal mistrzostw świata z Tampere w roku 1993 i mistrzostwo świata juniorów z 1989 roku.
Walki olimpijskie 1992 Barcelona (waga kogucia)
- Pokonał Venkatesan Devarajan (India) punkty.
- Pokonał Riadh Klaai (Tunisia) punkty.
- Pokonał Roberto Jalnaiz (Philippines) nokaut 1 runda.
- Pokonał Mohammed Achik (Morocco) techniczny nokaut 1 runda.
- Pokonał Wayne McCullough (Ireland) punkty.
Kariera zawodowa
Joel Casamayor karierę zawodową rozpoczął 20 września 1996 pokonując przeciętnego Davida Chamendisa. Po stoczeniu kilkunastu walk i pokonaniu m.in. byłego mistrza WBA w wadze super koguciej Julio Gervacio (30-7-2 23 KO) dostał, szansę zaboksowania o tytuł NABF.
W 1999 dostał szansę walki o pas WBA World Interim (tytuł tymczasowy) pokonując Antonio Hernandeza 53-24 (41 KO). Po kilku obronach tytułu Casamayor chciał dołożyć do pasa WBA Pas WBO, a jego przeciwnikiem był niepokonany wtedy Acelino Freitas(38-2 32 KO). Po ciekawym i zaciętym pojedynku zwyciężył Freitas zostając posiadaczem obu pasów federacji WBA i WBO w wadze super piórkowej.
W 2003 przeciwnikami Casamayora byli Diego Corrales oraz Nate Campbell. W 2004 odbył się rewanż Corralesa z Casamayorem; wygrał ten pierwszy niejednogłośną decyzją sędziów, wynik walki był kontrowersyjny.
Po nieudanej próbie odzyskaniu tytułu "El Cepillo" przeszedł do kategorii lekkiej, gdzie w 2. walce otrzymał propozycję walki o pas WBC w kategorii lekkiej. Casamayor przegrał niejednogłośną decyzją sędziów.
W 2006 odbudował się i pokonał przez niejednogłośną decyzję Diego Corralesa (była to ich 3. walka) i zdobył tytuł WBC w kategorii lekkiej.
W 2008 niespodziewanie wygrał z dobrze rokującym prospektem Michaelem Katsidisem zdobywając tytuł WBO Interim. W następnej walce jego przeciwnikiem była gwiazda i król wagi lekkiej Juan Manuel Márquez. Casamayor przegrał przez TKO w 11 starciu. W chwili przerwania walki, na kartach punktowych widniał remis 95:95 95:95 oraz 97:93 dla Marqueza. W 2011 dostał szansę walki o tytuł WBO, a jego przeciwnikiem był posiadacz tytułu Timothy Bradley. Joel leżał na deskach trzy razy w tej walce.
Przypisy
- ↑ [http://www.olympedia.org/athletes/1645 Joel Casamayor Biographical information] (ang.). olympedia.org. [dostęp 2020-07-08].
1904: 47,6–52,2 kg, 1908: 52,6 kg, 1920–1928: 50,8–53,5 kg, 1932–1936: 50,8–54 kg, 1948–2008: 51–54 kg, 2012: 52–56 kg
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.
This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
.svg)
Flag of Hungary from mid/late 1946 to 20 August 1949 and from 12 November 1956 to 23 May 1957.
Flaga Finlandii
.svg)
Autor: Fornax, Licencja: CC BY-SA 3.0
South African Red Ensign from 1912 until 1951.