Joel Schumacher

Joel Schumacher
Ilustracja
Joel Schumacher na Taormina Film Fest 2003
Prawdziwe imię i nazwisko

Joel T. Schumacher

Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1939
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 2020
Nowy Jork

Zawód

reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Lata aktywności

1972-2017

Joel T. Schumacher[1] (ur. 29 sierpnia 1939 w Nowym Jorku, zm. 22 czerwca 2020 tamże[2]) – amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Najbardziej znany z filmów o Batmanie oraz ekranizacji prozy Johna Grishama, który twierdził, że nikt, tak jak Joel Schumacher, nie potrafi przenieść jego książek na ekran[3]. Zyskał sobie nie tylko reputację reżysera, który ciągle poszukuje nowych wyzwań, poruszając się po różnych obszarach kina, ale również twórcy dającego młodym, nieznanym aktorom szansę na zaistnienie w branży, odkrywca takich gwiazd, jak Kiefer Sutherland, Demi Moore, Rob Lowe, Colin Farrell, Gerard Butler i Matthew McConaughey[4].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Nowym Jorku[5] w rodzinie klasy robotnicznej[6] jako syn Marian (z domu Kantor) i Francisa W. „Franka” Schumachera[7]. Jego matka urodziła się w Illinois i była szwedzką Żydówką, a ojciec był baptystą z Knoxville w Tennessee[8]. Wychowywał się w Queens[9]. Ojciec zmarł, gdy miał cztery lata. Matka wychowywała go samotnie, pracowała w sklepie z odzieżą. Schumacher całe dni spędzał w pobliskim kinie[10]. W 1965 ukończył Parsons School of Design[11]. W latach 60. otworzył własny butik Paraphernalia[11].

Kariera

Pracował jako grafik i projektant w sklepie odzieżowym Henri Bendel w Nowym Jorku, uczęszczając na studia[11]. Studiował wzornictwo przemysłowe i projektowanie odzieży w nowojorskim Fashion Institute of Technology, ale wkrótce odkrył, że prawdziwe powołanie to film. Przeniósł się do Los Angeles, gdzie zaczął pracować jako kostiumolog przy filmach takich jak komediodramat Graj jak z nut (Play It As It Lays, 1972) z udziałem Tuesday Weld i Anthony’ego Perkinsa, dramat kryminalny Herberta Rossa Ostatnie słowo Sheili (The Last of Sheila, 1973), melodramat Paula Mazursky’ego Zakochany Blume (Blume in Love, 1973), komedia Woody’ego Allena Śpioch (1973), czarna komedia Więzień Drugiej Alei (The Prisoner of Second Avenue, 1975) z Jackiem Lemmonem i dramat Allena Wnętrza (1978)[12]. Zajmował się także pisaniem scenariuszy, z umiarkowanymi sukcesami.

Jako scenarzysta zadebiutował filmami - dramatem historycznym Błysk (Sparkle, 1976) z Irene Carą i Philipem Michaelem Thomasem oraz komedią Myjnia samochodowa (Car Wash, 1976), która stała się przebojem kasowym[13]. Jego debiutem reżyserskim był telewizyjny dramat biograficzny NBC Virginia Hill (1974) z Dyan Cannon w roli tytułowej i Harveyem Keitelem jako Bugsy Siegelem. W 1981 wyreżyserował swój pierwszy film kinowy - komedię fantastycznonaukową O kobiecie, co malała (The Incredible Shrinking Woman) z Lily Tomlin, która za występ otrzymała nagrodę Fantafestival i była nominowana do Nagrody Saturna w kategorii najlepsza aktorka.

Filmami Ognie św. Elma (St. Elmo's Fire, 1985) i Straceni chłopcy (The Lost Boys, 1987) zaskarbił sobie szacunek młodej widowni oraz wielkich studiów, które obie produkcje sfinansowały. Wyreżyserował również kilka wideoklipów: „Devil Inside” (1988) zespołu INXS[11], „Heaven Help” (1993) Lenny’ego Kravitza, „Kiss from a Rose” (1994) Seala[11], „The End is the Beginning is the End” (1997) grupy The Smashing Pumpkins, „World Long Gone” (2008) Scars On Broadway i „Star Baby” (2012) The Killing Floor.

Lata 90. przyniosły rozkwit jego kariery, a producenci zaczęli powierzać mu coraz większe projekty: Linia życia (Flatliners, 1990), Upadek (Falling Down, 1993), Klient (The Client, 1994), Czas zabijania (A Time to Kill, 1996) oraz dwa filmy o przygodach Człowieka-Nietoperza. Za reżyserię dreszczowca Osiem milimetrów (8mm, 1999) zdobył nominację do Złotego Niedźwiedzia na 49. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie.

W 2004 zaadaptował na potrzeby kina słynny musical Andrew Lloyda Webbera Upiór w operze (The Phantom of the Opera), który to film otrzymał trzy nominacje do Oscara oraz nominację do Złotego Globu za najlepszy film komediowy lub musical. Schumacher był też nominowany do Nagrody Satelity dla najlepszego scenariusza adaptowanego.

Życie prywatne

Był zadeklarowanym gejem[14], otwarcie przez większą część swojej kariery[15][16].

Zmarł 22 czerwca 2020 w Nowym Jorku w wieku 80 lat na raka[17].

Filmografia

RokTytułReżyserScenarzystaProducent
1974Virginia Hill (TV)TT
1976Błysk (Sparkle)T
1976Myjnia samochodowa (Car Wash)T
1978Czarnoksiężnik z krainy Oz (The Wiz)T
1979Amateur Night at the Dixie Bar and Grill (TV)TT
1981O kobiecie, co malała (The Incredible Shrinking Woman)T
1983Taksiarze z Waszyngtonu (D.C. Cab/Street Fleet)TT
1983Now We're Cookin' (TV)TT
1985Ognie św. Elma (St. Elmo's Fire)TT
1985Code Name: Foxfire (serial TV)TT (odcinek pilotowy)
1986Slow Burn (TV)T
1987Straceni chłopcy (The Lost Boys)T
1989Kuzyni (Cousins)T
1990Linia życia (Flatliners)T
1991Za wcześnie umierać (Dying Young)T
1992Malibu Road 2000 (serial TV)TT
1993Upadek (Falling Down)T
1994Klient (The Client)T
1995Batman ForeverT
1996Czas zabijania (A Time to Kill)T
1997Batman i Robin (Batman & Robin)TT
1999Osiem milimetrów (8mm)TT
1999Bez skazy (Flawless)TTT
2000Kraina tygrysów (Tigerland)T
2002Bad Company: Czeski łącznik (Bad Company)T
2002Telefon (Phone Booth)T
2003Veronica GuerinT
2004Upiór w operze (The Phantom of the Opera)TT
2007Numer 23 (The Number 23)T
2008Choose or LoseT
2009Nienasycony (Blood Creek)T
2010TwelveT
2011Man in the Mirror (film krótkometrażowy)T
2011Anatomia strachu (Trespass)T
2013House of Cards (serial TV)T
2015Do Not Disturb: Hotel Horrors (miniserial TV)T

Przypisy

  1. ↑ Joel Schumacher. Listal. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
  2. ↑ Erik Pedersen: Joel Schumacher Dies: Director Of Two Batman & Brat Pack Pics, ‘Falling Down’ & Others Was 80. Deadline, 2020-06-22. [dostęp 2020-06-22]. (ang.).
  3. ↑ Informacja z notatki o Joelu Schumacherze w serwisie Filmweb.pl, dostęp 2009-08-09
  4. ↑ Joel Schumacher na 20. Plus Camerimage. Onet.pl. [dostęp 2020-03-15]. (pol.).
  5. ↑ Personalidade: Joel Schumacher (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2020-03-15]. (port.).
  6. ↑ Joel Schumacher. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
  7. ↑ Joel Schumacher Biography (1939-). Film Reference. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
  8. ↑ Joel Schumacher – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
  9. ↑ Andrea LeVasseur: Joel Schumacher Biography. AllMovie. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
  10. ↑ Dagmara Romanowska (2011-01-13): Joel Schumacher: mam szczęście, że żyję. Onet.pl. [dostęp 2020-03-15]. (pol.).
  11. ↑ a b c d e Joel Schumacher Director, Screenwriter, Producer, Costume designer. „TV Guide”. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
  12. ↑ Joel Schumacher biographie. AlloCiné. [dostęp 2020-03-15]. (fr.).
  13. ↑ Car Wash (1976). Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
  14. ↑ Joel Schumacher Biography. Yuddy.com. [dostęp 2020-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-03)]. (ang.).
  15. ↑ Ron Dicker (2019-08-29): Director Joel Schumacher Says He’s Had Sex With Up To 20,000 Partners. HuffPost. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
  16. ↑ Gay directors bring home the bacon. „The Advocate”. [dostęp 2020-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-13)]. (ang.).
  17. ↑ Nie żyje Joel Schumacher. Twórca filmów o Batmanie miał 80 lat. Onet.pl. [dostęp 2020-06-22]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Filmy w reżyserii Joela Schumachera
1980-89
1990-99
2000-09
2010-19

Joel Schumacher at Taormina Film Fest 2003 (cropped).jpg

Media użyte na tej stronie