Johan Ludvig Heiberg

Johan Ludvig Heiberg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1791
Kopenhaga

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 1860
Bonderup

Zawód, zajęcie

pisarz, wydawca, wykładowca

Johan Ludvig Heiberg (ur. 14 grudnia 1791 w Kopenhadze, zm. 25 sierpnia 1860 w Bonderup na Zelandii) – duński komediopisarz, krytyk literacki i teatralny oraz estetyk.

Syn Petera Andreasa Heiberga i Thomasine Christine Gyllembourg[1][2]. W Paryżu studiował filozofię[1] (jeden z pierwszych heglistów w Danii[1]). Wykładał filologię na uniwersytecie w Kilonii (1822–25)[2][3]. W Kopenhadze[1] wydawał czasopismo „Kjøbenhavns flyvende Post”/„Interimsblade” (1827–28, 1830, 1834–37)[2], na którego łamach polemizowano ze wczesnym duńskim romantyzmem Oehlenschlägera. Pisał wodewile, część z nich dla swojej żony Johanne Luise z d. Pätges[1]. W latach 1849–56 był dyrektorem teatru w Kopenhadze[2][3].

Wybrane utwory

(źródło[1])

  • Proroctwo Tycho Brahego (Tycho Brahes Spaadom; 1819)
  • O wodewilu (Om Vaudevillen; 1826)
  • Kwietniowi głupcy (Aprilsnarrene; 1826)
  • Et Eventyr (1827)
  • Przygoda w ogrodzie Rosenborg (Rosenborg Have; 1827)
  • Wzgórze elfów (Elverhøj; 1828)
  • Dusza po śmierci (En sjæl efter døden; 1840)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Kaszyński 1991 ↓, s. 46.
  2. ↑ a b c d Encyklopedia Britannica ↓.
  3. ↑ a b Encyklopedia PWN ↓.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie