Johann Abraham Peter Schulz

Johann Abraham Peter Schulz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1747
Lüneburg

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

10 czerwca 1800
Schwedt/Oder

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor, dyrygent

Johann Abraham Peter Schulz (ur. 31 marca 1747 w Lüneburgu, zm. 10 czerwca 1800 w Schwedt/Oder[1][2][3]) – niemiecki kompozytor i dyrygent.

Życiorys

Studiował w Lüneburgu u Johanna Christiana Schmügla[2], następnie od 1765 do 1768 roku w Berlinie u Johanna Philippa Kirnbergera[1][2]. W latach 1768–1771 był nauczycielem muzyki księżnej wojewodziny smoleńskiej Sapieżyny, której towarzyszył w podróżach po Europie[1]. W 1772 roku został członkiem kapeli księcia Kazimierza Sapiehy w Dereczynie[1]. W 1773 roku wrócił do Berlina, gdzie w latach 1776–1778 był kapelmistrzem utworzonego przez króla teatru francuskiego, a od 1778 roku kapelmistrzem w prywatnym teatrze księżnej Fryderyki Luizy[1][2]. Od 1780 do 1787 roku był nadwornym kompozytorem księcia pruskiego Henryka w Rheinsbergu[1][2]. W latach 1787–1795 przebywał w Kopenhadze jako kapelmistrz i dyrygent Det Kongelige Teater[1]. W 1795 roku wrócił z Danii do Niemiec. Mieszkał początkowo w Berlinie, następnie w Rheinsbergu (1797) i Szczecinie (1798–1799), po czym osiadł w Schwedt, gdzie zmarł[1].

Twórczość

Zasłynął przede wszystkim jako twórca pieśni[1][2], w których wykorzystywał melodie ludowe i dbał o poetycką wartość dobieranego tekstu[3]. W swoich operach nawiązywał do dorobku Ch.W. Glucka oraz opery francuskiej, tworząc w Danii zaadaptował na potrzeby tamtejszych scen niemiecką formę singspielu[1]. W Berlinie współpracował z Johannem Georgiem Sulzerem przy wydaniu leksykonu Allgemeine Theorie der schönen Künste, do którego wyszukiwał materiały i pisał artykuły[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[2])

Opery

  • Das Opfer der Nymphen, napisana z okazji urodzin Fryderyka Wielkiego (1774)
  • Clarissa, oder Das unbekannte Dienstmädchen (1775)
  • Musique de l’impromptu (1779)
  • La Fée Urgèle, ou Ce qui plaît aux dames (1780–1781, wersja zrewidowana 1789)
  • La Vérité (1785)
  • Panompheé (ok. 1785)
  • Athalie (1785, wersja zrewidowana 1786)
  • Minona oder Die Angelsachsen (1786)
  • Aline, reine de Golconde (1787)
  • Indtoget (1789–1790)
  • Høstgildet (1790)
  • Peters bryllup (1793)

Oratoria

  • Maria og Johannes (1787–1788)
  • Christi død (1792)
  • Frelserens sidste Stund (1794)

Kantaty

  • Vater, bester lebe na głos i orkiestrę (1774)
  • Universitiets-kantata til død af H. v. Stampe (1789)
  • Kantata til Kronprinds Fredericks formoeling (1790)
  • Sorge-sange de Prindesse Sophie Frederike bisattes (1794)
  • Jesu Minde (1794)

Pieśni

  • Gesänge am Clavier (1779)
  • Lieder im Volkston (3 zeszyty, 1782–1785)
  • Johann Peter Uzens lyrische Gedichte religiösen Inhalts (1784)
  • Gedichte von Friederike Brun, geboren Münter (1795)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 169–170. ISBN 978-83-224-0865-0.
  2. ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3231. ISBN 0-02-865530-3.
  3. ↑ a b Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 511–512. ISBN 978-0-8108-7183-0.

Media użyte na tej stronie

Johann Abraham Peter Schulz (Jügel) Detail.jpg
Johann Abraham Peter Schulz, Frontispiz des 26. Bandes, 1.-4. Heft, der Neuen allgemeinen deutschen Bibliothek, Kiel 1796