Johann Jakob Brucker

Johann Jakob Brucker
Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1696 Augsburg
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1770 Augsburg
Instytucja	Pruska Akademia Nauk

Johann Jakob Brucker (ur. 22 stycznia 1696 w Augsburgu, zm. 26 listopada 1770 w Augsburgu) – niemiecki historyk filozofii.

Życiorys

Ukończył studia na uniwersytecie w Jenie. W 1723 roku został ministrem w Kaufbeuren. W 1731 roku obrano go członkiem Pruskiej Akademii Nauk, po czym został starszym ministrem w Kościele św. Ulryka w Augsburgu. Zmarł w 1770 roku.

Dzieła

Historia critica philosophiae, 1742

Najbardziej znanym dziełem Bruckera jest Historia critica philosophiae, pierwsza tak systematyczna i obszerna (5 tomowa) praca w czasach nowożytnych o historii filozofii. W której autor dokonał podziału filozofii na trzy okresy:

• okres barbarzyński – od początków myśli filozoficznej, do początków Cesarstwa Rzymskiego (I w.p.n.e.),
• okres filozofii żydowskiej i chrześcijańskiej – od nurtów myśli żydowskiej poprzedzających narodziny Jezusa Chrystusa, aż po późnośredniowieczną filozofię scholastyczną,
• okres eklektyczny i synkretyczny – od wczesnych przejawów humanizmu (XIV w.) do czasów sobie współczesnych^[1].

Inne dzieła Johanna Jakoba Bruckera to:

• Tentamen Introductionis in Historiam Doctrinae de Ideis
• Historia Philosophicae Doctrinae de Ideis
• Otium Vindelicum
• Kurze Fragen aus der philosophischen Historiae
• Pinacotheca Scriptorum nostra aetate litteris illustrium
• Ehrentempel der deutschen Gelehrsamkeit
• Institutiones Historiae Philosophicae
• Miscellanea Historiae Philosophicae Litterariae Criticae olim sparsim edita
• Erste Anfangsgründe der philosophischen Geschichte

Przypisy

Bibliografia

• Brucker, Johann Jakob. W: Hugh Chisholm: Encyclopædia Britannica. Wyd. 11. Cambridge University Press., 1911. (ang.)

Linki zewnętrzne

• Dzieła Johanna Jakoba Bruckera w bibliotece Polona