Johann Joseph Wilhelm Lux

Johann Joseph Wilhelm Lux (ur. 6 kwietnia 1773 w Opolu, zm. 29 stycznia 1849 w Lipsku)[1] – niemiecki lekarz weterynarii i twórca izopatii, propagator leczenia homeopatycznego u zwierząt. Studiował medycynę, weterynarię, botanikę, filozofię i ekonomię. Był profesorem weterynarii na Uniwersytecie w Lipsku. Autor książki pt. Isopathik der Contagionen opublikowanej w 1833, w której stwierdził na podstawie własnych obserwacji, że wszystkie choroby zakaźne zawierają w swoich produktach patologicznych sposób na ich wyleczenie. Zastąpił w izopatii hahnemannowską zasadę Similia similibus curentur tezą Aequalia aequalibus curentur. Napisał kilka opracowań naukowych, m.in. Characteriscics of the epidemic of bovide (Lipsk, 1893), Translation of Tolnay: Artis Veterinariae, compendium pathologicum (1808) i Popular Studies on the domestic animals (1819). Po przejściu w stan spoczynku poświęcił się zdobywaniu wiedzy z pomologii.

Przypisy

  1. ↑ histvv.uni-leipzig.de Historische Vorlesungsverzeichnisse der Universität Leipzig – Lux, Johann Josef Wilhelm (niem.)

Bibliografia

  • Paolo Bellavite i inni, Immunology and homeopathy. 1. Historical background, „Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine”, 2 (4), 2005, s. 441–52, DOI: 10.1093/ecam/neh141, PMID: 16322800, PMCID: PMC1297514.c?
  • David Little Nosodes in homeopathy simillimum.com (ang.)
  • Who is Lux curantur.de (ang.)
  • A. Julian Materia Medica of Nosodes with Repertory [1] (ang.)