Johann Kasimir Kolbe von Wartenberg

Johann Kasimir Kolbe von Wartenberg

Data i miejsce urodzenia	6 lutego 1643 Wetterau
Data i miejsce śmierci	4 lipca 1712 Frankfurt nad Menem
Minister Stanu Królestwa Prus
Okres	od 1702 do 1711
Poprzednik	Eberhard von Danckelman
Następca	Heinrich Rüdiger von Ilgen

Johann Kasimir Kolbe von Wartenberg (ur. jako Johann Kasimir Kolbe 6 lutego 1643 w Wetterau, zm. 4 lipca 1712 we Frakkfurcie nad Menem) był pruskim politykiem i ministrem.

W młodym wieku dostał posadę na dworze Marii Orańskiej (1642–1688) jako nadzorca stajni (Oberstallmeister) i Tajny Radca (Geheimer Rat). Maria była szwagierką wielkiego elektora Fryderyka Wilhelma i żoną hrabiego Palatynatu Ludwiga Heinricha von Simmern (1640–1674). Po śmierci Marii w 1688, Kolbe przeszedł na służbę Fryderyka. Dalej jego kariera rozwijała się szybko. W 1690 został kapitanem (Hauptmann) Oranienburga. W roku 1691 został nadzorcą zamku Berlińskiego (Schlosshauptmann von Berlin), a w 1694 kapitanem w Havelbergu. Od 1696 nadzorcą stajni.

Gdy upadł pierwszy minister Eberhard von Danckelman w 1697, Kolbe został ministrem Generalnej Dyrekcji Ekonomicznej (Generalökonomiedirektion). Szybko pozbył się dzięki intrygom wpływowych konkurentów jakimi byli Hans Albrecht von Barfus i Paul von Fuchs. 18 stycznia 1701 asystował Fryderykowi i przytrzymywał jego purpurowy płaszcz. W tym samym roku został pierwszym ministrem. Następnie został jeszcze Marszałkiem Prus i opiekunem Królewskiej Akademii Nauk, kanclerzem Orderu Czarnego Orła, Nadzorcą Królewskich Zamków (Oberaufseher der Königlichen Schlösser), generalnym poczmistrzem (Generalpostmeister).

Jego żoną była Katharina Rickers (ur. 1670 w Lobith, zm. 1734 w Hadze). Była ona córką wysokiego urzędnika celnego z Emmerich am Rhein. Do Berlina przybyła ona już z małżonkiem Peterem Biedekap. Katharina pomagała Kolbemu zyskać fawory królewskie.

W roku 1704 cesarz Leopold I Habsburg uczynił Kolbego hrabią Rzeszy, na prośbę króla Fryderyka. Uzyskał tytuł hrabiego von Wartenberg.

W sprawowaniu władzy Kolbemu pomagali minister hrabia August von Wittgenstein (14 IV 1663–1735) i feldmarszałek hrabia Alexander Hermann von Wartensleben (1650–1734). Razem z Kolbem nazywano ich "drei großen Wehs von Preußen". Podwyższyli oni m.in. podatki. Wartenberg został dyrektorem żup solnych (Direktors des Salzwesens) w 1705 roku i od razu podwyższył podatek od soli zwiększając dochody administracji. W 1710 Fryderyk Wilhelm zwolnił i wypędził Wartenberga w reakcji na skargi ludności.

Bibliografia

• Siegfried Isaacsohn: Kolbe, Johann Kasimir. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 16. Historischen Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, 1882, s. 463-466. [dostęp 2016-11-01].
• Johann Kasimir Kolbe von Wartenberg. W: Meyers Konversations-Lexikon. T. 16. Berlin: Berlin-Edition, 1888–1890, s. 403. (niem.)
• Uwe Kieling, Johannes Althoff: Das Nikolaiviertel. Spuren der Geschichte im ältesten Berlin. 2001, s. 74–78. ISBN 3-8148-0080-X. (niem.)