Johann Michael Fischer
 Pomnik Johanna Michaela Fischera w Burglengenfeld | |
| Data i miejsce urodzenia | 18 lutego 1692 Burglengenfeld |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 6 maja 1766 Monachium |
| Narodowość | niemiecka |
| Praca | |
| Styl | barok rokoko |
Johann Michael Fischer (ur. 18 lutego 1692[1][2] w Burglengenfeld, zm. 6 maja 1766[1][2] w Monachium) – niemiecki architekt tworzący w nurcie późnego baroku i rokoko, działający głównie w Bawarii.
Życiorys
Po zdobyciu zawodu murarza, udał się w 1715 na wędrówkę przez Czechy do Brna na Morawach, gdzie praktykowało wielu młodych adeptów sztuki murarskich z Niemiec i Austrii, by zdobyć wiedzę na temat baroku austriackiego[3]. W 1718–1719 Fischer został polierem monachijskiego murarza miejskiego (niem. Stadtmaurermeister) Johanna Mayra[3]. W 1721 otrzymał pierwsze zlecenie na budowę stajni przy pałacu Lichtenberg koło Landsberga nad Lechem w Bawarii[3]. W 1723 otrzymał prawa mistrzowskie (niem. Meisterrechte)[3]. W 1724 poślubił córkę Mayra, Marię Reginę[4]. Współpracując z Johannem Mayrem i Johannem Baptistą Gunetzrhainerem prowadził wiele budów, m.in. kościoła w austriackim Schärding nad rzeką Inn (1725)[3]. Rozwinął własny styl, inspirowany architekturą austriacką i włoską, m.in. kościołami Giovanniego Antonia Viscardiego na terenie Starej Bawarii i Górnego Palatynatu[3][4]. François de Cuvilliés wtajemniczył go w arkana francuskiej architektury barokowej[3]. Fischer budował głównie dla zgromadzeń zakonnych zlokalizowanych w Bawarii i Austrii[4], wznosząc kościoły przyklasztorne, m.in. w Ottobeuren, Dießen am Ammersee czy Rott am Inn[5].
Na grobie architekta w monachijskim kościele Najświętszej Maryi Panny znajduje się inskrypcja informująca, ze wzniósł on 32 kościoły i 22 klasztory[3].
Wybrane dzieła
- 1727–1737 – kościół św. Anny w Lehel w Monachium[6]
- 1737–1767 – kościół opactwa benedyktynów w Ottobeuren[6]
- 1759–1763 – kościół klasztoru benedyktynów w Rott am Inn[6]
- 1732–1739 – kościół klasztoru augustianów w Dießen am Ammersee[6]
- 1751–1752 – kaplica św. Anastazji w kościele przy klasztorze Benediktenbeueren[7]
Przypisy
- ↑ a b Encyklopedia. T. 5, Eutro-Górni / [hasła encyklopedyczne oprac. przez Wydawnictwo Naukowe PWN ; suplement Gazety Wyborczej przygot. przez zespół red. Juliusz Rawicz et al.]. Adres wyd Kraków : Mediasat Poland, [2005]
- ↑ a b Klasycyzm / David Watkin ; [tł. Ryszard Depta]. Warszawa : Edipresse Polska, cop. 2007.
- ↑ a b c d e f g h Hans Reuther: Fischer, Johann Michael. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). T. 5. 1961, s. 193. (niem.)
- ↑ a b c Norbert Huse: Kleine Kunstgeschichte Münchens. C.H.Beck, 2004, s. 60. ISBN 3-406-51950-4. [dostęp 2010-07-20]. (niem.)
- ↑ Hermann Bauer, Anna Bauer: Klöster in Bayern: eine Kunst- und Kulturgeschichte der Klöster in Oberbayern, Niederbayern und der Oberpfalz. C.H.Beck, 1993. ISBN 3-406-37754-8. [dostęp 2010-07-20]. (niem.)
- ↑ a b c d Archinform: Johann Michael Fischer (niem.). [dostęp 2010-07-20].
- ↑ Detlev Arens: 100x Deutschland: die 100 wichtigsten Kulturdenkmäler. DuMont Reiseverlag, 2006, s. 59. ISBN 3-7701-6395-8. [dostęp 2010-07-20]. (niem.)
Media użyte na tej stronie