Johann Peter Pichler

Amor jako łucznik wg Correggia, mezzotinta, w warszawskich zbiorach prywatnych, 1794

Johann Peter Pichler, znany także jako Johann Baptist Pichler (ur. ok. 13 maja 1765 w Bolzano, zm. 18 marca 1807 w Wiedniu) – austriacki miedziorytnik i portrecista. Specjalizował się w technice mezzotinty^[1].

Życiorys

Kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu oraz na założonej w 1768 cesarsko-królewskiej akademii rysunku i miedziorytnictwa u Jacoba Matthiasa Schmutzera (1733–1811) i Johanna Jacobégo (1733–1797^[2]).

Po ukończeniu studiów zamieszkał w Dreźnie, gdzie na zlecenie księcia Leopolda III von Anhalt-Dessau sporządził dla utworzonego w Dessau Towarzystwa Chalkograficznego wiele płyt miedziorytniczych, wzorowanych na obrazach z galerii w Brunszwiku, Dreźnie i Dessau, sprawując jednocześnie stanowisko profesora miedziorytnictwa w tymże towarzystwie. Po powrocie do Wiednia ożenił się z córką swojego mistrza Jacobégo. Wskutek nadużycia trunków zmarł w 42 roku życia, pozostawiając w nędzy wdowę z nieletnim synem.

Jego mezzotinty wyróżniają się bogactwem światłocienia. Oprócz dzieł własnych opracowywał w technice mezzotinty kopie obrazów znanych mistrzów, wśród nich Rembrandta i Rubensa. Wykonał m.in. portret króla Stanisława Augusta Poniatowskiego^[1].

Galeria

• 

  Kleopatra wg Heinricha Friedricha Fügera

• 

  Wenus i Amor

• 

  Król Stanisław August Poniatowski

• 

  Karl von Schwarzenberg
  wg Friedricha Oelenhainza

• 

  Portret arystokraty (prawdopodobnie Emmanuel Marie Louis, markiz de Noailles, 1743–1822)

• 

  Dzieci Petera Paula Rubensa

Przypisy

Bibliografia

• Georg Kaspar Nagler: Neues allgemeines Künstler-Lexikon. T. 1. München: Fleischmann, 1835–1852, s. 276.
• Constantin von Wurzbach: Pichler, Johann Peter. W: Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich. T. 22. Wien: Verlag L. C. Zamarski, 1870, s. 237-240.

Linki zewnętrzne

• Dzieła Johanna Petera Pichlera w bibliotece Polona