Johannes Joachim Degenhardt
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 31 stycznia 1926 | ||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Arcybiskup Paderborn | |||
| Okres sprawowania | 1974–2002 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 6 sierpnia 1952 | ||
| Nominacja biskupia | 12 marca 1968 | ||
| Sakra biskupia | 1 maja 1968 | ||
| Kreacja kardynalska | 21 lutego 2001 | ||
| Kościół tytularny | S. Liborio | ||
| Odznaczenia | |||
    | |||
| Data konsekracji | 1 maja 1968 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Franz Hengsbach | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Johannes Joachim Degenhardt (ur. 31 stycznia 1926 w Schwelm, zm. 25 lipca 2002 w Paderborn) – niemiecki duchowny katolicki, arcybiskup Paderborn, kardynał.
Zarys biografii
Studiował filozofię i teologię w seminariach w Paderborn i Monachium, przyjął święcenia kapłańskie 6 sierpnia 1952 w Paderborn z rąk Lorenza Jägera, arcybiskupa Paderborn i późniejszego kardynała. Uzupełniał studia w seminarium w Würzburgu, gdzie obronił doktorat z teologii. Pełnił funkcję prefekta Seminarium Teologicznego w Paderborn, prowadził pracę duszpasterską wśród studentów, od 1966 kierował dekanatem Hochstift.
12 marca 1968 został mianowany biskupem pomocniczym Paderborn; otrzymał stolicę tytularną Vico di Pacato, sakry udzielił mu 1 maja 1968 kardynał Jäger. W lipcu 1973 po przejściu Jägera w stan spoczynku Degenhardt został powołany na wikariusza kapitulnego Paderborn, a 4 kwietnia 1974 papież Paweł VI mianował go kolejnym arcybiskupem. W ciągu ponad 25-letniej pracy na arcybiskupstwie Degenhardt brał udział w watykańskich sesjach Światowego Synodu Biskupów, a także uczestniczył aktywnie w pracach Episkopatu Niemiec (kierował m.in. komisją ds. ekumenizmu). W 1991 cofnął prawo nauczania teologii katolickiej księdzu Eugenowi Drewermannowi[1].
W lutym 2001 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Liborio. Kardynał Degenhardt zmarł półtora roku później na zawał serca i został pochowany w krypcie katedry metropolitalnej w Paderborn. Jego następcą na stolicy arcybiskupiej został po rocznym wakacie dotychczasowy biskup pomocniczy, Hans-Josef Becker (któremu Degenhardt udzielił w 1977 święceń kapłańskich).
Kuzynem kardynała był Franz Josef Degenhardt, niemiecki poeta, piosenkarz, działacz praw człowieka.
W 2001 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[2].
Przypisy
- ↑ Dariusz Zalewski, Katolewica, czyli wyśniony „Kościół” bezbożnika. Wydawnictwo Antyk Komorów, 1998, s. 122.
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 11, poz. 195.
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-06)].
- Johannes Joachim Degenhardt w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Zasługi RFN – Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą.
Autor: Delehaye, Licencja: CC BY-SA 3.0
OESSG Ordine Equestre del Santo Sepolcro di Gerusalemme - Nastrino di Cavaliere di Gran Croce
Autor: Pressestelle EGV, Licencja: CC BY 3.0
Erzbischof Johannes Joachim Kardinal Degenhardt
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Komandorskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of Arms of the German Cardinal Johannes Joachim Degenhardt.