John Bellingham

Portret Bellinghama z 1812 r.

John Bellingham (ur. 1776 w St Neots[1] w Huntingdonshire, zm. 18 maja 1812) – angielski kupiec, który zabił premiera Wielkiej Brytanii Spencera Percevala.

Często wyjeżdżał w interesach w podróże zagraniczne. W 1800 wyjechał do Archangielska i został agentem eksportowym. W 1803 poślubił Mary Neville. W latach 1804-09 przebywał w archangielskim więzieniu pod nieprawdziwym zarzutem wysuniętym przez armatora z Londynu, według którego Bellingham odpowiadał za zaginięcie jego statku na Morzu Białym[2]. Po odzyskaniu wolności bezskutecznie domagał się odszkodowania od rządu brytyjskiego, gdyż wydarzenia te doprowadziły go do załamania interesów i bankructwa. Dodatkowo wywarły znaczny wpływ na jego psychikę, przyczyniając się do zaistnienia potrzeby zadośćuczynienia za doznane krzywdy[3].

11 maja 1812 oddał śmiertelny strzał z pistoletu w serce Spencera Percevala w holu Izby Gmin. Zamachowiec zagrodził drogę idącemu premierowi i strzelił doń z rewolweru z bliskiej odległości. Nie próbował uciekać z miejsca zdarzenia, zanim został pojmany i obezwładniony. O zorganizowanie zamachu początkowo podejrzewano luddystów oraz Irlandczyków[4], jednak wkrótce wyjaśniło się, że jedynym zamachowcem był niepowiązany z tymi środowiskami Bellingham, który dokonał tego czynu pod wpływem frustracji. 15 maja 1812 zakończył się jego proces, w którym został uznany za winnego. Tydzień po morderstwie zginął na szubienicy. Tłum, który zebrał się na egzekucji Bellinghama, głośno chwalił jego czyn[5].

Przypisy

  1. The St Neots assasin (ang.)
  2. The Newgate Calendar - John Bellingham(ang.)
  3. Paul Elliott, Krwawa historia morderstw i zamachów politycznych, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2001, ISBN 83-11-09100-5, tłum. Grzegorz Siwek, s. 215.
  4. Paul Elliott, Krwawa historia morderstw i zamachów politycznych, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2001, ISBN 83-11-09100-5, tłum. Grzegorz Siwek, s. 214.
  5. Zabójstwo Spencera Percevala, 11.05.1812. waterpol.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-29)]. udostępniony 14 maja 2009 - Polskie Stowarzyszenie w Waterford

Media użyte na tej stronie