John Dramani Mahama

John Dramani Mahama
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1958
Damongo

Prezydent Ghany
Okres

od 24 lipca 2012
do 7 stycznia 2017

Przynależność polityczna

Narodowy Kongres Demokratyczny

Poprzednik

John Atta-Mills

Następca

Nana Akufo-Addo

Wiceprezydent Ghany
Okres

od 7 stycznia 2009
do 24 lipca 2012

Przynależność polityczna

Narodowy Kongres Demokratyczny

Poprzednik

Aliu Mahama

Następca

Kwesi Amissah-Arthur

Odznaczenia
Medal Puszkina (Federacja Rosyjska)

John Dramani Mahama (ur. 29 listopada 1958 w Damongo) – ghański polityk i historyk, deputowany do parlamentu w latach 1997-2009, minister komunikacji w latach 1998-2001. Wiceprezydent Ghany od 7 stycznia 2009 do 24 lipca 2012, po śmierci Johna Atta-Millsa prezydent Ghany od 24 lipca 2012 do 7 stycznia 2017.

Edukacja i początki kariery zawodowej

John Dramani Mahama urodził się w 1958 w Damongo w Regionie Północnym. Jego ojciec, Emmanuel Adama Mahama, był deputowanym do Parlamentu Ghany oraz komisarzem regionalnym Regionu Północnego po uzyskaniu przez kraj niepodległości w 1957. Uczęszczał do szkoły Achimota School w Dystrykcie Stołecznym Akra. Następnie studiował na University of Ghana, uzyskując w 1981 tytuł licencjacki z dziedziny historii. W 1986 ukończył podyplomowe studia z zakresu komunikacji, po czym wyjechał na stypendium do Instytutu Nauk Społecznych w Moskwie[1].

Po zakończeniu nauki powrócił do Ghany i w latach 1991-1996 pracował jako urzędnik ds. informacji, kultury i badań w Ambasadzie Japonii w Akrze. Następnie pracował jako menedżer ds. stosunków międzynarodowych w pozarządowej organizacji Plan International[1].

Działalność polityczna

W grudniu 1996 Dramani Mahama po raz pierwszy uzyskał mandat deputowanego do Parlamentu Ghany w okręgu Bole-Bamboi z ramienia Narodowego Kongresu Demokratycznego (NDC). Objął go oficjalnie 7 stycznia 1997. W kwietniu 1997 objął stanowisko wiceministra komunikacji w rządzie prezydenta Jerry'ego Johna Rawlingsa, które zajmował do listopada 1998. Od listopada 1998 do stycznia 2001 pełnił funkcję ministra komunikacji. Jako minister brał udział w pracach nad nowymi regulacjami z zakresie usług telekomunikacyjnych po deregulacji tego rynku w 1997. Był również jednym z założycieli Komisji ds. AIDS oraz wiceprzewodniczącym komitetu ds. wprowadzenia podatku VAT[1].

W wyborach parlamentarnych w 2000 oraz w 2004 ponownie uzyskał reelekcję. W parlamencie zasiadał do 7 stycznia 2009. W czasie, gdy NDC przebywał w opozycji (2001-2009), był początkowo rzecznikiem partii ds. komunikacji (2001-2004), a następnie rzecznikiem ds. spraw zagranicznych (2005-2009). W 2002 wszedł w skład zespołu międzynarodowych obserwatorów monitorujących wybory prezydenckie w Zimbabwe. W 2003 został deputowanym do Parlamentu Panafrykańskiego[1].

W wyborach w grudniu 2008 ubiegał się o stanowisko wiceprezydenta u boku Johna Atta-Millsa. Po jego zwycięstwie, 9 stycznia 2009 objął urząd. 24 lipca 2012, po śmierci Atta-Millsa, zgodnie z konstytucją został zaprzysiężony na stanowisku prezydenta kraju[1]. 30 sierpnia 2012 został wybrany kandydatem NDC w wyborach prezydenckich zaplanowanych na grudzień 2012[2].

W wyborach rozegranych 7 i 8 grudnia 2012 roku uzyskał wynik 50,70% głosów, wygrywając m.in. z kandydatem Nowej Partii Patriotycznej, Naną Akufo-Addo, który uzyskał 47,7% głosów. 7 stycznia 2013 został zaprzysiężony na 4-letnią kadencję[3]. Nowa Partia Patriotyczna oprotestowała wyniki i odwołała się od nich do Sądu Najwyższego, powołując się na przypadki nieprawidłowości, w tym oddawanie głosów przez niezarejestrowanych wyborców. Sąd Najwyższy odrzucił jednak skargę, również międzynarodowi obserwatorzy uznali wybory za wolne i sprawiedliwe[4][5].

W wyborach prezydenckich 8 grudnia 2016 ubiegał się o reelekcję. Przegrał tym razem już w pierwszej turze wyborów z kandydatem opozycji, Naną Akufo-Addo, zdobywając 44,4 głosów, podczas gdy jego rywal uzyskał 53,8% głosów. Uznał swoją porażkę i zapowiedział przekazanie władzy 7 stycznia 2017[6][5].

Rodzina

John Dramani Mahama jest żonaty z Lordiną Mahama, ma siedmioro dzieci[1].

Przypisy

  1. a b c d e f The President (ang.). presidency.gov.gh. [dostęp 2012-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)].
  2. Ghana's NDC backs Mahama, seeks unity ahead of vote (ang.). Reuters, 31 sierpnia 2012. [dostęp 2012-09-03].
  3. Ghana - jak stała się afrykańską prymuską? (pol.). wp.pl, 7 stycznia 2013. [dostęp 2013-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-03)].
  4. John Mahama: Ghana's NPP boycotts swearing in (ang.). BBC News, 2013-01-07. [dostęp 2016-12-14].
  5. a b Ghana's opposition leader Akufo-Addo wins presidential election (ang.). Reuters, 2016-12-10. [dostęp 2016-12-14].
  6. Ghana election: Opposition leader Akufo-Addo declared winner (ang.). BBC News, 2016-12-09. [dostęp 2016-12-14].

Media użyte na tej stronie

John Dramani Mahama at Chatham House.jpg
Autor: Chatham House, Licencja: CC BY 2.0
HE John Dramani Mahama, President of the Republic of Ghana at the Chatham House event "Ghana's Democratic Gains, Economic Change and Regional Influence", 14 June 2013
Medal Pushkin rib.png
Ribbon bar of medal of Pushkin