John Fitzgerald (tenisista)
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 28 grudnia 1960 |
Wzrost | 183 cm |
Gra | praworęczna, jednoręczny backhand |
Status profesjonalny | 1980 |
Zakończenie kariery | 1997 |
Trener | Syd Ball |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 6 |
Najwyżej w rankingu | 25 (11 lipca 1988) |
Australian Open | 4R (1983) |
Roland Garros | 2R (1983, 1986) |
Wimbledon | 4R (1981, 1986, 1989) |
US Open | 3R (1984) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 30 |
Najwyżej w rankingu | 1 (8 lipca 1991) |
Australian Open | W (1982) |
Roland Garros | W (1986, 1991) |
Wimbledon | W (1989, 1991) |
US Open | W (1984, 1991) |
Odznaczenia | |
John Basil Fitzgerald (ur. 28 grudnia 1960 w Cummins) – australijski tenisista, wielokrotny zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w deblu i mikście, lider rankingu deblowego ATP, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk, komentator telewizyjny.
W 1993 roku, za zasługi w tenisie, otrzymał Order Australii[1].
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista występował w latach 1980–1997.
W grze pojedynczej jest zwycięzcą 6 turniejów rangi ATP World Tour oraz uczestnikiem 5 finałów.
W grze podwójnej Fitzgerald jest mistrzem 30 turniejów zawodowych, w tym 7 wielkoszlemowych. 31 razy przegrywał mecze finałowe, wliczając w ten bilans 4 porażki w Wielkim Szlemie.
Sukcesy odnosił również w grze mieszanej, triumfując w 2 imprezach Wielkiego Szlema i osiągając 4 finały.
W 1988 i 1992 roku reprezentował Australię na igrzyskach olimpijskich. W Seulu (1988) odpadł w 1 rundzie singla i ćwierćfinale debla (wspólnie z Darrenem Cahillem). 4 lata później, w Barcelonie, wystartował w grze podwójnej dochodząc do 2 rundy (razem z Toddem Woodbridge).
W latach 1982–1992 reprezentował Australię w Pucharze Davisa. W latach 1983 i 1986 zdobył z zespołem trofeum, za każdym razem wygrywając 3:2 finały ze Szwecją. W 1990 Australia poniosła, w składzie z Fitzgeraldem, porażkę 2:3 w finale ze Stanami Zjednoczonymi.
W rankingu gry pojedynczej Fitzgerald najwyżej był na 25. miejscu (11 lipca 1988), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (8 lipca 1991). Liderem w zestawieniu deblistów był w sumie przez 40 tygodni.
Po zakończeniu kariery, w latach 2001–2010, był kapitanem australijskiej drużyny w Pucharze Davisa[2]. Doprowadził zespół do 28 zwycięstwa w zawodach, w 2003 po finale z Hiszpanią w Melbourne[3].
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (6–5)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1981 | Kitzbühel | Ceglana | Guillermo Vilas | 3:6, 6:3, 7:5 |
Zwycięzca | 2. | 1982 | Maui | Twarda | Brian Teacher | 6:2, 6:3 |
Finalista | 1. | 1982 | Sydney | Trawiasta | John Alexander | 6:4, 6:7, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 1983 | Newport | Trawiasta | Scott Davis | 2:6, 6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 1983 | Stowe | Twarda | Vijay Amritraj | 3:6, 6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 5. | 1984 | Sydney | Trawiasta | Sammy Giammalva Jr. | 6:3, 6:3 |
Finalista | 2. | 1984 | Melbourne | Trawiasta | Dan Cassidy | 6:7, 6:7 |
Finalista | 3. | 1987 | Hongkong | Twarda | Eliot Teltscher | 7:6, 6:3, 1:6, 2:6, 5:7 |
Zwycięzca | 6. | 1988 | Sydney | Trawiasta | Andriej Czesnokow | 6:3, 6:4 |
Finalista | 4. | 1988 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Tim Mayotte | 6:4, 2:6, 2:6, 3:6 |
Finalista | 5. | 1988 | Tokio | Dywanowa (hala) | Boris Becker | 6:7, 4:6 |
Gra podwójna (30–31)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1981 | Forest Hills WCT | Ceglana | Andy Kohlberg | Peter Fleming John McEnroe | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 1981 | Båstad | Ceglana | Mark Edmondson | Anders Järryd Hans Simonsson | 2:6, 7:5, 6:0 |
Zwycięzca | 2. | 1982 | Strasburg WCT | Dywanowa (hala) | Wojciech Fibak | Sandy Mayer Frew McMillan | 6:4, 6:3 |
Finalista | 2. | 1982 | Zurych WCT | Dywanowa (hala) | Wojciech Fibak | Sammy Giammalva Jr. Tom Gullikson | 4:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 1982 | Rzym | Ceglana | Wojciech Fibak | Heinz Günthardt Balázs Taróczy | 4:6, 6:4, 3:6 |
Zwycięzca | 3. | 1982 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta | John Alexander | Andy Andrews John Sadri | 6:4, 7:6 |
Zwycięzca | 4. | 1982 | Sydney | Trawiasta | John Alexander | Cliff Letcher Craig A. Miller | 6:4, 7:6 |
Zwycięzca | 5. | 1983 | Bristol | Trawiasta | John Alexander | Tom Gullikson Johan Kriek | 7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 6. | 1983 | Newport | Trawiasta | Vijay Amritraj | Tim Gullikson Tom Gullikson | 6:3, 6:4 |
Finalista | 4. | 1983 | Columbus | Twarda | Vijay Amritraj | Scott Davis Brian Teacher | 1:6, 6:4, 6:7 |
Finalista | 5. | 1983 | Tokio | Dywanowa (hala) | Steve Denton | Mark Edmondson Sherwood Stewart | 1:6, 4:6 |
Finalista | 6. | 1984 | Bristol | Trawiasta | John Alexander | Larry Stefanki Robert Van’t Hof | 4:6, 7:5, 7:9 |
Finalista | 7. | 1984 | Toronto | Twarda | Kim Warwick | Peter Fleming John McEnroe | 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 7. | 1984 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Tomáš Šmíd | Stefan Edberg Anders Järryd | 7:6, 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 1985 | Auckland | Twarda | Chris Lewis | Broderick Dyke Wally Masur | 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 9. | 1985 | Las Vegas | Twarda | Pat Cash | Paul Annacone Christo Van Rensburg | 7:6, 6:7, 7:6 |
Finalista | 8. | 1985 | Londyn | Trawiasta | Pat Cash | Ken Flach Robert Seguso | 6:3, 3:6, 14–16 |
Finalista | 9. | 1985 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Pat Cash | Heinz Günthardt Balázs Taróczy | 4:6, 3:6, 6:4, 3:6 |
Zwycięzca | 10. | 1985 | Sydney | Twarda (hala) | Anders Järryd | Mark Edmondson Kim Warwick | 6:3, 6:2 |
Finalista | 10. | 1986 | Bruksela | Dywanowa (hala) | Tomáš Šmíd | Boris Becker Slobodan Živojinović | 6:7, 5:7 |
Finalista | 11. | 1986 | Indianapolis | Ceglana | Sherwood Stewart | Hans Gildemeister Andrés Gómez | 4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 11. | 1986 | French Open, Paryż | Ceglana | Tomáš Šmíd | Stefan Edberg Anders Järryd | 3:6, 6:4, 3:6, 7:6, 14:12 |
Zwycięzca | 12. | 1986 | Sydney | Twarda (hala) | Boris Becker | Peter McNamara Paul McNamee | 6:4, 7:6 |
Finalista | 12. | 1987 | Cincinnati | Twarda | Steve Denton | Ken Flach Robert Seguso | 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 13. | 1988 | Key Biscayne | Twarda | Anders Järryd | Ken Flach Robert Seguso | 7:6, 6:1, 7:5 |
Zwycięzca | 14. | 1988 | Tokio | Twarda | Johan Kriek | Steve Denton David Pate | 6:4, 6:7, 6:4 |
Finalista | 13. | 1988 | French Open, Paryż | Ceglana | Anders Järryd | Andrés Gómez Emilio Sánchez | 3:6, 7:6, 4:6, 3:6 |
Finalista | 14. | 1988 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Anders Järryd | Ken Flach Robert Seguso | 4:6, 6:2, 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 15. | 1988 | Sydney | Twarda (hala) | Darren Cahill | Marty Davis Brad Drewett | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 16. | 1988 | Paryż | Twarda (hala) | Paul Annacone | Jim Grabb Christo Van Rensburg | 6:2, 6:2 |
Finalista | 15. | 1988 | Sztokholm | Twarda (hala) | Paul Annacone | Kevin Curren Jim Grabb | 5:7, 4:6 |
Finalista | 16. | 1988 | Bruksela | Dywanowa (hala) | Tomáš Šmíd | Wally Masur Tom Nijssen | 5:7, 6:7 |
Zwycięzca | 17. | 1989 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Anders Järryd | Rick Leach Jim Pugh | 3:6, 7:6, 6:4, 7:6 |
Finalista | 17. | 1989 | Los Angeles | Twarda | Anders Järryd | Marty Davis Tim Pawsat | 5:7, 6:7 |
Zwycięzca | 18. | 1989 | Paryż | Twarda (hala) | Anders Järryd | Jakob Hlasek Éric Winogradsky | 7:6, 6:4 |
Finalista | 18. | 1989 | Londyn | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Jim Grabb Patrick McEnroe | 5:7, 6:7, 7:5, 3:6 |
Finalista | 19. | 1990 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Guy Forget Jakob Hlasek | 4:6, 2:6 |
Finalista | 20. | 1990 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Hendrik Jan Davids Paul Haarhuis | 4:6, 6:7 |
Finalista | 21. | 1991 | Memphis | Twarda (hala) | Laurie Warder | Udo Riglewski Michael Stich | 5:7, 3:6 |
Finalista | 22. | 1991 | Tokio | Twarda | Anders Järryd | Stefan Edberg Todd Woodbridge | 4:6, 7:5, 4:6 |
Zwycięzca | 19. | 1991 | French Open, Paryż | Ceglana | Anders Järryd | Rick Leach Jim Pugh | 6:0, 7:6 |
Zwycięzca | 20. | 1991 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Anders Järryd | Javier Frana Leonardo Lavalle | 6:3, 6:4, 6:7, 6:1 |
Zwycięzca | 21. | 1991 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Anders Järryd | Scott Davis David Pate | 6:3, 3:6, 6:3, 6:3 |
Finalista | 23. | 1991 | Brisbane | Twarda | Glenn Michibata | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:7, 3:6 |
Zwycięzca | 22. | 1991 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Tom Nijssen Cyril Suk | 7:5, 6:2 |
Zwycięzca | 23. | 1991 | Paryż | Twarda (hala) | Anders Järryd | Kelly Jones Rick Leach | 3:6, 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 24. | 1991 | Johannesburg | Twarda (hala) | Anders Järryd | Ken Flach Robert Seguso | 6:4, 6:4, 2:6, 6:4 |
Finalista | 24. | 1992 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Tom Nijssen Cyril Suk | 3:6, 7:6, 3:6 |
Finalista | 25. | 1992 | Tokio | Twarda | Anders Järryd | Kelly Jones Rick Leach | 6:0, 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 25. | 1992 | Londyn | Trawiasta | Anders Järryd | Goran Ivanišević Diego Nargiso | 6:4, 7:6 |
Zwycięzca | 26. | 1992 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Sandon Stolle | Patrick Baur Christo Van Rensburg | 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 27. | 1992 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Patrick McEnroe Jared Palmer | 6:2, 6:2 |
Finalista | 26. | 1992 | Johannesburg | Twarda | Anders Järryd | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 2:6, 6:7, 7:5, 6:3, 3:6 |
Finalista | 27. | 1993 | Adelaide | Twarda | Laurie Warder | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 4:6, 5:7 |
Finalista | 28. | 1993 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Anders Järryd | Danie Visser Laurie Warder | 4:6, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 28. | 1993 | Dubaj | Twarda | Anders Järryd | Grant Connell Patrick Galbraith | 6:2, 6:1 |
Finalista | 29. | 1994 | Dubaj | Twarda | Darren Cahill | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 7:6, 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 29. | 1994 | Bolonia | Ceglana | Patrick Rafter | Vojtěch Flégl Andrew Florent | 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 30. | 1994 | Los Angeles | Twarda | Mark Woodforde | Scott Davis Brian MacPhie | 4:6, 6:2, 6:0 |
Finalista | 30. | 1995 | Tokio | Twarda | Anders Järryd | Mark Knowles Jonathan Stark | 3:6, 6:3, 6:7 |
Finalista | 31. | 1995 | Hongkong | Twarda | Anders Järryd | Tommy Ho Mark Philippoussis | 1:6, 7:6, 6:7 |
Gra mieszana (2–4)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1983 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Elizabeth Smylie | Barbara Potter Ferdi Taygan | 3:6, 6:3, 6:4 |
Finalista | 1. | 1984 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Elizabeth Smylie | Manuela Maleewa Tom Gullikson | 6:2, 5:7, 4:6 |
Finalista | 2. | 1985 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Elizabeth Smylie | Martina Navrátilová Paul McNamee | 5:7, 6:4, 2:6 |
Finalista | 3. | 1985 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Elizabeth Smylie | Martina Navrátilová Heinz Günthardt | 3:6, 4:6 |
Finalista | 4. | 1990 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Elizabeth Smylie | Zina Garrison Rick Leach | 5:7, 2:6 |
Zwycięzca | 2. | 1991 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Elizabeth Smylie | Natalla Zwierawa Jim Pugh | 7:6(4), 6:2 |
Przypisy
- ↑ John Fitzgerald OAM (ang.). saxton.com.au. [dostęp 2017-01-09].
- ↑ PLAYER PROFILE John Fitzgerald (ang.). tennis.com.au. [dostęp 2017-01-09].
- ↑ PETER BERLIN: TENNIS; Australia Tops Spain For Title in Davis Cup (ang.). nytimes.com, 30 listopada 2003. [dostęp 2017-01-09].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2015-03-31] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2015-03-31] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2015-03-31] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Baretka: Order Australii (odmiana cywilna).
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki