John Forsythe

John Forsythe
Ilustracja
John Forsythe w kadrze z filmu Kłopoty z Harrym (1955)
Imię i nazwisko

Jacob Lincoln Freund

Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1918
Penns Grove, New Jersey, USA

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 2010
Santa Ynez, Kalifornia, USA

Zawód

aktor, producent filmowy

Współmałżonek

Parker Worthington McCormick
(1939-43; rozwód)
Julie (Wagner) Warren
(1943-1994; jej śmierć)
Nicole Carter
(2002–2010; jego śmierć)

Lata aktywności

1943–2006

John Forsythe, właśc. Jacob Lincoln Freund (ur. 29 stycznia 1918 w Penns Grove, zm. 1 kwietnia 2010 w Santa Ynez) – amerykański aktor teatralny, telewizyjny, radiowy i producent filmowy pochodzenia żydowskiego.

Jego popularność obejmowała trzy dekady; jako ojciec playboy Bentley Gregg w sitcomie NBC Ojciec kawaler (Bachelor Father, 1957-62), jako tajemniczy milioner Charles Townsend w popularnym serialu kryminalnym ABC Aniołki Charliego (1976–81) oraz jako bezwzględny i umiłowany patriarcha Blake Carrington w popularnej operze mydlanej ABC Dynastia (1981–89).

W 1960 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6549 Hollywood Boulevard[1][2].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Penns Grove w New Jersey w rodzinie zasymilowanych Żydów jako najstarszy z trójki dzieci maklera papierów wartościowych Samuela Freunda i Blanche Materson (z domu Blohm). Wychowywał się w nowojorskim Brooklynie, gdzie jego ojciec pracował jako biznesmen na Wall Street w czasie wielkiego kryzysu w 1929. Mając szesnaście lat, ukończył Abraham Lincoln High School w Brooklynie i rozpoczął studia na Uniwersytecie Karoliny Północnej w Chapel Hill w stanie Karolina Północna. W 1936, w wieku osiemnastu lat, podjął pracę jako sprawozdawca radiowy i spiker w Ebbets Field Stadium w Brooklynie, relacjonował swoją miłość z dzieciństwa – baseball. Pomimo początkowej niechęci, na życzenie ojca rozpoczął karierę aktorską.

Kariera

W 1939 wystąpił na scenie w sztuce Dick Whittington i jego kot (Dick Whittington and His Cat). Kilka lat później podpisał kontrakt z wytwórnią Warner Bros. i zagrał obiecująco w kilku małych rolach w melodramacie wojennym Akcja na Północy (Northern Pursuit, 1943) u boku Errola Flynna, filmie przygodowo-wojennym Delmera Davesa Cel Tokio (Destination Tokyo, 1943) z Cary Grantem. Podczas II wojny światowej pojawił się w Siłach Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych w Skrzydlate zwycięstwo (Winged Victory, 1944), a następnie współpracował z rannymi żołnierzami, którzy mieli problemy z mową.

Nie zerwał kontaktu ze sceną, w gruncie rzeczy właśnie w teatrze stworzył swoje najlepsze kreacje. Występował na Broadwayu w sztukach: Yankee Point (1942), Skrzydlate zwycięstwo (Winged Victory, 1943-44), Żółta febra (Yellow Jack, 1944), Czy to ty, czy to ja (It Takes Two, 1947), Herbaciarnia pod księżycem (The Teahouse of the August Moon, 1953-56) i Weekend (1968).

W 1947 przez jakiś czas był słuchaczem Actors Studio w Nowym Jorku, gdzie spotkał innych obiecujących młodych aktorów, takich jak Marlon Brando i Julie Harris. W 1952 otrzymał nagrodę pisma „TV Guide”.

W latach pięćdziesiątych wyrobił sobie pozycję na ekranie, przerzucając się od czarnej komedii Alfreda Hitchcocka Kłopoty z Harrym (The Trouble with Harry, 1955) z Shirley MacLaine do westernu Johna Sturgesa Ucieczka z Fortu Bravo (Escape from Fort Bravo, 1953) u boku Williama Holdena. Komercyjnym sukcesem była komedia Córka ambasadora (The Ambassador's Daughter, 1956) z Olivią de Havilland. Wziął udział w mamucim włoskim widowisku Dubrowsky (Il Vendicatore, 1959). o buncie wołżańskich burłaków. W dramacie kryminalnym Kotka z biczem (Kitten with a Whip, 1964) romansował na meksykańskiej granicy z Ann-Margret, a stylowym salonie z Laną Turner w melodramacie Madame X (1966). Zagrał potem we wstrząsającej w swoim obiektywizmie rekonstrukcji zbrodni Z zimną krwią (In Cold Blood, 1967), thrillerze Alfreda Hitchcocka Topaz (1969) u boku Michela Piccoli, dramacie Richarda Brooksa Szczęśliwe zakończenie (The Happy Ending, 1969) z Jean Simmons, thrillerze Do widzenia i amen (Goodbye e amen, 1977) z Claudią Cardinale i dramacie sądowym Normana Jewisona ...i sprawiedliwość dla wszystkich (...And Justice for All, 1979) u boku Ala Pacino.

Po czym nastąpiła przerwa na dużym ekranie. Objął główną rolę ojca playboya Bentleya Gregga w sitcomie NBC Ojciec kawaler (Bachelor Father, 1957-62), kontynuowanym z powodzeniem przez pięć lat. Prowadził własny program NBC John Forsythe zaprasza (The John Forsythe Show, 1965-66). W sitcomie CBS Do Rzymu z pozdrowieniami (To Rome with Love, 1969-71) wystąpił w głównej roli Michaela Endicotta. Swoim barytonem mówił teksty tajemniczego milionera Charliego w popularnym serialu kryminalnym ABC Aniołki Charliego (1976-81) oraz w kinowych wersjach z 2000 i 2003 roku.

W pamięci telewidzów pozostał przede wszystkim w roli Blake’a Carringtona z sagi telewizyjnej ABC Dynastia (1981-89), spin-off Dynastia Colbych (The Colbys, 1985, 1986) oraz sequelu Aaron Spelling Productions Dynastia: Pojednanie (Dynasty: The Reunion, 1991). Był jedynym aktorem, który wystąpił we wszystkich odcinkach „Dynastii”.

Forsythe każdego roku brał udział w akcji czytania organizowanej dla dzieci podczas bożnarodzeniowego programu emerytalnego w pobliżu jego domu na wsi wspólnoty Solvang w stanie Kalifornia, na północ od Los Angeles.

Życie prywatne

Spotykał się przez dwa lata z aktorką teatralną Parker MacCormick (ur. 1918, zm. 1980 na nowotwór złośliwy), przez trzy lata byli małżeństwem (1938-40), mają syna Dalla (ur. 1943). Z drugiego małżeństwa (od 18 grudnia 1942 do 15 sierpnia 1994) z aktorką Julie Warren (ur. 1919), ma dwie córki Page i Brooke Forsythe. W dniu 25 lipca 2002 roku ożenił się po raz trzeci z Nicole Carter (ur. 27 maja 1941[3]).

11 października 2006 zdiagnozowano u niego raka jelita grubego. Zmarł w Santa Ynez w stanie Kalifornia wskutek komplikacji po zapaleniu płuc.

Nagrody i nominacje

RokNagrodaKategoriaRezultatTytułRola
1982Złoty GlobNajlepsza rolaNominacjaDynastiaBlake Carrington
1983Najlepsza rolaWygrana
1984Najlepsza rolaWygrana
1985Najlepsza rolaNominacja
1986Najlepsza rolaNominacja
1986Soap Opera Digest AwardNajlepsza rolaWygrana
1987Złoty GlobNajlepsza rolaNominacja

Filmografia

Filmy kinowe

Filmy TV

  • 1964: O co biega? (See How They Run) jako Martin Young
  • 1968: Cień lądu (Shadow on the Land) jako Generał Wendell Bruce
  • 1976: Amelia Earhart jako G.P. Putnam
  • 1977: Emily, Emily jako Niles Putnam
  • 1981: Sizzle jako Mike Callahan
  • 1982: Tajemnicza druga (Mysterious Two) jako He
  • 1987: W ogniu (On Fire) jako Joe Leary Sr.
  • 1990: Przeciwieństwa się przyciagają (Opposites Attract) jako Rex Roper
  • 1991: Dynastia: Pojednanie (Dynasty: The Reunion) jako Blake Carrington

Seriale TV

  • 1948-55: Studio One jako Pete Maynard
  • 1955: Alfred Hitchcock przedstawia (Alfred Hitchcock Presents) jako Kim Stanger
  • 1956: Playwrights '56 jako Joe Neville
  • 1957-62: Ojciec kawaler (Bachelor Father) jako Bentley Gregg
  • 1962: Spotkanie z Alfredem Hitchcockiem (The Alfred Hitchcock Hour) jako Michael Barnes
  • 1965-66: John Forsythe zaprasza (The John Forsythe Show) jako major John Foster
  • 1969-71: Do Rzymu z miłością (To Rome with Love) jako Michael Endicott
  • 1974: Policyjna opowieść (Police Story) jako Sam McCullough
  • 1976-81: Aniołki Charliego (Charlie’s Angels) jako Charles Townsend (głos)
  • 1978: Zmiana (Switch)
  • 1981-89: Dynastia (Dynasty) jako Blake Carrington
  • 1983: Statek miłości (The Love Boat)
  • 1985: Dynastia Colbych (The Colbys) jako Blake Carrington
  • 1986: Dynastia Colbych (The Colbys) jako Blake Carrington

Przypisy

  1. John Forsythe (ang.). Hollywood Walk of Fame. [dostęp 2022-07-13].
  2. Claudia Luther: Hollywood Star Walk: John Forsythe (ang.). „Los Angeles Times”, 2010-04-02. [dostęp 2022-07-13].
  3. Marie Cunningham, Court reporter Nicole Carter-Forsythe, 68, Beverly Hills, CA Patch, 27 maja 2010 [dostęp 2013-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-20] (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Golden Globe icon.svg
Autor: User:Bryan Derksen, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Stylized silhouette of the Golden Globe award, for use as an icon.