John Hill (botanik)
| ||
![]() Portret Johna Hilla | ||
Data i miejsce urodzenia | 1716? Peterborough | |
Data i miejsce śmierci | 21 listopada 1775 Londyn | |
Zawód, zajęcie | botanik, pisarz |
John Hill (ur. 1716? w Peterborough, zm. 21 listopada 1775 w Londynie) – brytyjski botanik i pisarz.
Życiorys
John Hill urodził się w 1714, 1716 lub 1717 roku w Peterborough, jego ojcem był wielebny Theophilus Hill[2][3]. W Edynburgu uzyskał tytuł naukowy z medycyny i pracował jako pomocnik aptekarza, po czym założył własną aptekę w Westminsterze[2]. W tym czasie także się ożenił[3]. Posiadając wiedzę na temat leczniczych ziół, wzbogacił się na sprzedaży lekarstw ziołowych[2]. Próbował także swoich sił jako aktor, choć bez sukcesów[3]. Napisał wiele książek i artykułów, począwszy od angielskiego tłumaczenia O kamieniach Teofrasta. Był redaktorem kilku czasopism. Oprócz tekstów o charakterze naukowym, Hill stworzył kilka sztuk i powieści[2][3].
Przy wsparciu finansowym Johna Stuarta, premiera Wielkiej Brytanii, poświęcił ostatnie 16 lat życia na stworzenie pracy botanicznej The Vegetable System obejmującej 26 tomów i 1600 miedziorytów. Za swoją pracę otrzymał order Wazów od Gustawa III, króla Szwecji; później na tej podstawie używał tytułu sir, chociaż odznaczenie nie było brytyjskie[2].
Krytyczne, czasem napastliwe pisma Hilla często stawiały go w opozycji do autorytetów świata nauki i literatury. Pomimo opublikowania dwóch artykułów w „Philosophical Transactions of the Royal Society” Towarzystwo Królewskie odmówiło mu członkostwa. Hill zaczął pisać anonimowe krytyki publikacji Towarzystwa i rozpoczął publiczną kampanię, aby zdyskredytować je i jego członków[2][3]. Kulminacją była wymiana napastliwych pism z Henrym Fieldingiem, nazywana Paper War, w latach 1752–1753[2].
Hill zmarł w Londynie 21 listopada 1775 roku[2][3].
Astronomia
Wśród różnorodnych tematów podejmowanych przez Hilla znalazła się też astronomia. W 1754 roku opublikował on słownik astronomiczny Urania: or, A Compleat View of the Heavens, w którym zaproponował wprowadzenie na niebo 15 nowych gwiazdozbiorów noszących nazwy zwierząt. Żaden z tych gwiazdozbiorów nie przyjął się[2][4]. Wątpliwości budziło nawet to, czy propozycje były faktycznie upamiętnieniem biologicznych prac Hilla, czy też parodią prac naukowych, wzorowaną na Podróżach Guliwera[4].
Poniższa tabela wymienia gwiazdozbiory Hilla i uznane lub historyczne konstelacje (kursywą), których gwiazdy posłużyły do ich stworzenia. Niektóre ze wskazanych historycznych gwiazdozbiorów zostały stworzone już po publikacji Hilla[2][4].
Nazwa łacińska | Znaczenie | Skąd wzięto gwiazdy |
---|---|---|
Anguilla | Węgorz | Źrebię, Delfin, Orzeł, Wąż |
Aranea | Pająk | Panna |
Bufo | Ropucha | Turdus Solitarius |
Dentalium | Łódkonóg | Norma Nilotica (fragment Wodnika) |
Gryphites | Małż Gryphaea | Cerberus et Ramus Pomifer |
Hippocampus | Konik morski | Psalterium Georgianum |
Hirudo | Pijawka | Byk |
Limax | Pomrów | Sceptrum Brandenburgicum |
Lumbricus | Dżdżownica | Mały Pies, Rak, Bliźnięta, Cancer Minor |
Manis | Pangolin | Honores Frederici, Andromeda, Łabędź |
Patella | Czaszołka | Taurus Poniatovii |
Pinna Marina | Szołdra | Tarcza, Antinous |
Scarabaeus | Skarabeusz | Skorpion |
Testudo | Żółw | Wieloryb, Ryby |
Uranoscopus | Uranoscopus (skaber) | Telescopium Herschelii |
Przypisy
- ↑ Hill, John. International Plant Names Index.
- ↑ a b c d e f g h i j John C. Barentine: Uncharted Constellations: Asterisms, Single-Source and Rebrands. Springer, 2016, s. 165. ISBN 978-3-319-27619-9.
- ↑ a b c d e f Makers of British Botany: A Collection of Biographies by Living Botanists. F.W. Oliver (red.). 1913.
- ↑ a b c Jerzy Dobrzycki, Jarosław Włodarczyk: Historia naturalna gwiazdozbiorów. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002, s. 60. ISBN 83-7255-125-1.
Media użyte na tej stronie
Plate 10 from Makers of British botany (1913), depicting John Hill (1716–1775)