John Knowles Im Thurn

John Knowles Im Thurn
Vice-Admiral
Data i miejsce urodzenia	7 marca 1881 Dulwich
Data śmierci	5 lipca 1956
Przebieg służby
Lata służby	1885–1935
Siły zbrojne	Royal Navy
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa
Odznaczenia

John Knowles Im Thurn (ur. 7 marca 1881 w Dulwich, zm. 5 lipca 1956) – brytyjski wojskowy, wiceadmirał Royal Navy, uczestnik obu wojen światowych, dowódca krążownika liniowego „Hood” w jego rejsie dookoła świata na początku lat 20. XX wieku.

Życiorys

John Knowles Im Thurn urodził się w Dulwich w południowym Londynie, jako piąte dziecko Johna Conrada Im Thurn oraz Sary Knowles. Jego dziadek, Johann Conrad im Thurn, był szwajcarskim imigrantem, który osiadł w Londynie i z sukcesami prowadził firmę żeglugową^[1][2]. Służbę w Royal Navy rozpoczął jako kadet w 1885 roku, dwa lata później otrzymując promocję do stopnia midszypmena. W stopniu komandora porucznika (Commander) służył podczas I wojny światowej^[3], był między innymi szefem sztabu admirała Charlesa Maddena na pancerniku „Revenge”^[4]. Za swoje zasługi został odznaczony w 1919 roku Orderem Imperium Brytyjskiego, był również wymieniony w sprawozdaniu^[5].

Po zakończeniu wojny, jako specjalista między innymi od sygnalizacji i komunikacji bezprzewodowej^[4], służył w Admiralicji. W 1921 roku powrócił na morze jako dowódca krążownika „Ceres”. Dwa lata później został wybrany przez admirała Fredericka L. Fielda na jego oficera flagowego, dowodzącego krążownikiem liniowym „Hood” w wokółziemskim rejsie w latach 1923–1924. Stanowisko dowódcy największego wówczas okrętu świata pełnił do kwietnia 1925 roku, wcześniej zostając kawalerem Orderu św. Michała i św. Jerzego^[5].

Do 1928 roku pełnił funkcję komendanta szkoły sygnalistów w Portsmouth, następnie był szefem sztabu Floty Śródziemnomorskiej^[5]. 7 września 1929 roku został awansowany do stopnia kontradmirała (Rear-Admiral)^[3]. W 1931 roku został kawalerem Orderu Łaźni. W latach 1931–1933 był asystentem szefa Sztabu Morskiego Admiralicji, przez następne dwa lata dowodził dywizjonem krążowników Floty Śródziemnomorskiej, z „London” jako okrętem flagowym^[1][5]. Promowany do stopnia wiceadmirała (Vice-Admiral) w styczniu 1935 roku, wkrótce został przeniesiony w stan spoczynku^[3] (według jednego ze źródeł był jeszcze w aktywnej służbie w początkach wojny domowej w Hiszpanii^[1]). Podczas II wojny światowej, jako oficer rezerwy, pełnił funkcję komodora w systemie konwojów^[4] oraz służył w Admiralicji^[5]. Był joannitą^[5]. Zmarł 5 lipca 1956 roku^[3].

Przypisy