John Neumeier
 John Neumeier (pośrodku), Alina Cojocaru i Artiom Owczarenko | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 lutego 1939 |
|---|---|
| Narodowość | amerykańska |
| Alma Mater | Marquette University |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
     | |
John Neumeier (ur. 24 lutego 1939 w Milwaukee) – amerykański tancerz baletowy, choreograf i dyrektor teatru.
Życiorys
John Neumeier urodził się 24 lutego 1939 w Milwaukee, w stanie Wisconsin, w Stanach Zjednoczonych, w polsko-niemieckiej rodzinie[1]. W 1961 uzyskał licencjat w dziedzinie literatury angielskiej i studiów teatralnych na Marquette University[1][2]. Tam też stworzył pierwsze prace choreograficzne[1]. W latach 1960-1962 tańczył w Sybil Shearer Company[3].
W 1962 rozpoczął studia londyńskiej Royal Ballet School. W 1963 rozpoczął pracę jako tancerz i choreograf z Balecie Stuttgarckim (niem. Stuttgarter Ballett)[1][2].
Od 1973 związany jest z Baletem Hamburskim (niem. Hamburg Ballett), początkowo jako dyrektor artystyczny i naczelny choreograf. Za jego sprawą, od 1975 roku, na koniec każdego sezonu organizowane są Hamburskie Dni Baletu. W 1978 założył Szkołę Baletu Hamburskiego. W 1996 został dyrektorem generalnym Baletu Hamburskiego[1][2].
W 2006 powołał Fundację Johna Neumeiera, chroniącą jego kolekcję obiektów związanych z historią tańca i baletu[1].
W 2011 stworzył Narodowy Balet Młodzieżowy (niem. Bundesjugendballett) z siedzibą w Hamburgu[1]. Został jego dyrektorem i opiekunem artystycznym[4].
Twórczość
John Neumeier opracował choreografię i wyreżyserował ponad 120 baletów, w tym[3][5]:
- 1971, Romeo i Julia z muzyką Prokofjewa[2][3][5]
- 1971, Dziadek do orzechów[2][5]
- 1975, Trzecia symfonia Gustava Mahlera[2]
- 1976, Iluzje, jako Jezioro łabędzie[2]
- 1977, Sen nocy letniej z muzyką Mendelssohna i Ligetiego[3]
- 1978, Dama kameliowa z muzyką Chopina[2][3]
- 1978, Śpiąca królewna[2]
- 1985, Otello, z muzyką Pärta[2][3]
- 1995, Odyseja[2]
- 2000, Niżyński[2]
- 2005, Mała syrenka[2]
- 2011, Liliom[2]
- 2014, Tatjana[2]
- 2017, Anna Karenina[5]
- 2018, Beethoven Project[5]
- 2019, Szklana menażeria[5]
Nagrody i wyróżnienia
- 1988, Deutscher Tanzpreis[6]
- 1992, Prix Benois de la Danse: za choreografię[7]
- 2003, kawaler Orderu Legii Honorowej[1]
- 2006, Nagroda Niżyńskiego[1][2]
- 2007, Herbert von Karajan Musikpreis[1][2]
- 2008, Deutscher Tanzpreis[6]
- 2011, krzyż komandorski Orderu Zasługi RFN[8]
- 2012, rosyjski Order Przyjaźni[9]
- 2013, złoty medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[10]
- 2015, Nagroda Kioto w dziedzinie sztuki i filozofii[2]
- 2016, Prix Benois de la Danse: za całokształt[11]
- 2017, Prix de Lausanne: nagroda za całokształt twórczości[12]
- 2021, duński medal „Ingenio et arti”[13]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j John Neumeier, Teatr Wielki Opera Narodowa [dostęp 2021-01-16] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r John Neumeier, Kyoto Prize [dostęp 2021-01-16] (ang.).
- ↑ a b c d e f John Neumeier, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2021-01-19] (ang.).
- ↑ Leitung & Team, Bundesjugendballett [dostęp 2021-01-17] (ang.).
- ↑ a b c d e f John Neumeier, Hamburg Ballett [dostęp 2021-01-19] (ang.).
- ↑ a b Bisherige Preisträger*innen, Deutscher Tanzpreis [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-22] (niem.).
- ↑ 1992, Prix Benois de la Danse [dostęp 2021-01-16] (ang.).
- ↑ Ordensverleihung zum Tag der Deutschen Einheit, Bundespräsidialamt, 4 października 2011 [dostęp 2021-01-16] (niem.).
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 14.10.2012 № 1362, Официальный интернет-портал правовой информации [dostęp 2021-01-16] (ros.).
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze - Gloria Artis, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2021-01-16] (pol.).
- ↑ 2016, Prix Benois de la Danse [dostęp 2021-01-16] (ang.).
- ↑ A conversation with John Neumeier, Prix de Lausanne [dostęp 2021-01-16] (ang.).
- ↑ Jan René Westh: Hæder til kunst og kultur. Kokken Claus Meyer og balletmester John Neumeier er blandt de nyligt dekorerede. www.omsd.dk (Ordenshistorisk Selskab), 2021-06-18. [dostęp 2021-10-06]. (duń.).
Media użyte na tej stronie
Baretka wstążki kilku duńskich odznaczeń:
- Odznaka Honorowa za Bitwę na Redzie 1801
- Medal Zasługi
- Medal za Czyn Szlachetny
- Medal za Ratowanie Tonących
- Medal Królewski Nagrody
- Medal dla Przedsiębiorczych Islandczyków
- Medal Ingenio et Arti
- Medal Jubileuszowy 50-lecia Urzędu Ratowniczego
- Medal Jubileuszowy 100-lecia Urzędu Ratowniczego
- Medal Waleczności Króla Chrystiana IX 1879
- Medal Pamiątkowy Wojskowy Króla Chrystiana X 1914
- Medal Pamiątkowy Gwardii Konnej 1916
- Medal Pamiątkowy dla Kawalerzystów 1916
- Medal Pamiątkowy Wojskowy Króla Chrystiana X 1939
- Medal Pamiątkowy Króla Chrystiana X 50-lecia od Ukończenia Szkoły Oficerskiej 1941
- Medal Pamiątkowy Galathea
- Odznaka Honorowa dla Podoficerów za (8, 12, 16, 20) lat Wiernej Służby
- Medal Wspomnieniowy 100-lecia od Narodzin Króla Chrystiana IX
- Medal Wspomnieniowy Króla Fryderyka VIII
- Medal Wspomnieniowy 100-lecia od Narodzin Króla Fryderyka VIII
- Medal Wspomnieniowy Króla Christian X
- Medal Wspomnieniowy 100-lecia od Narodzin Króla Christian X
- Medal Wspomnieniowy Króla Fryderyka IX
- Medal Pamiątkowy 50-lecia od Przybycia Królowej Ingrid do Danii
- Medal Pamiątkowy 50 Urodzin Królowej Małgorzaty II
- Medal Pamiątkowy Srebrnego Wesela Królowej Małgorzaty i Księcia Henryka
- Medal Wspomnieniowy 100-lecia od Narodzin Króla Fryderyka IX
- Medal Wspomnieniowy Królowej Ingrid
Autor: Ewa Krasucka TW-ON, Licencja: CC BY-SA 4.0
"Sen nocy letniej", choreografia John Neumeier, Polski Balet Narodowy, tańczą: Patryk Walczak (Puk) i Jarosław Zaniewicz (Lizander)
Autor: Alexey Yakovlev, Licencja: CC BY-SA 4.0
John Neumeier, Alina Cojocaru and Artem Ovcharenko after the performance of "The Seagull" in Theater an der Wien, 07.05.2018