John Peers
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 25 lipca 1988 | |||||||||
Wzrost | 188 cm | |||||||||
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny | 2011 | |||||||||
Zakończenie kariery | aktywny | |||||||||
Trener | David Collins | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje | 0 | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 456 (11 czerwca 2012) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje | 26 | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 2 (3 kwietnia 2017) | |||||||||
Australian Open | W (2017) | |||||||||
Roland Garros | QF (2018) | |||||||||
Wimbledon | F (2015) | |||||||||
US Open | F (2015) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
John Peers (ur. 25 lipca 1988 w Melbourne) – australijski tenisista, zwycięzca Australian Open 2017 w grze podwójnej i US Open 2022 w grze mieszanej, brązowy medalista igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020).
Kariera tenisowa
Karierę zawodową Peers rozpoczął w 2011 roku, skupiając swoje umiejętności głównie na grze podwójnej, w której zwyciężył w 26 turniejach kategorii ATP Tour spośród 43 rozegranych finałów. Pod koniec stycznia 2017 został zwycięzcą Australian Open, partnerując Henriemu Kontinenowi. W finale para ta pokonała Boba i Mike’a Bryanów 7:5, 7:5.
Od 2016 jest reprezentantem Australii w Pucharze Davisa. W tym samym roku zagrał w konkurencjach debla i miksta na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, ponosząc porażki w 1. rundach. Cztery lata później na igrzyskach w Tokio ponownie odpadł w pierwszej rundzie gry podwójnej, w grze mieszanej natomiast wspólnie z Ashleigh Barty zdobył brązowy medal. Mecz o udział w finale przegrali z parą Anastasija Pawluczenkowa–Andriej Rublow, natomiast pojedynek o medal brązowy wygrali po walkowerze pary Nina Stojanović–Novak Đoković.
We wrześniu 2022 odniósł zwycięstwo w mikście podczas US Open, partnerując Storm Sanders, z którą w finale pokonał parę Kirsten Flipkens–Édouard Roger-Vasselin 4:6, 6:4, 10–7.
W rankingu gry pojedynczej Peers najwyżej był na 456. miejscu (11 czerwca 2012), a w klasyfikacji gry podwójnej na 2. pozycji (3 kwietnia 2017).
Finały w turniejach ATP Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (26–17)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 14 kwietnia 2013 | Houston | Ceglana | Jamie Murray | Bob Bryan Mike Bryan | 1:6, 7:6(3), 12–10 |
Zwycięzca | 2. | 28 lipca 2013 | Gstaad | Ceglana | Jamie Murray | Pablo Andújar Guillermo García-López | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 29 września 2013 | Bangkok | Twarda (hala) | Jamie Murray | Tomasz Bednarek Johan Brunström | 6:3, 3:6, 10–6 |
Finalista | 1. | 6 października 2013 | Tokio | Twarda | Jamie Murray | Rohan Bopanna Édouard Roger-Vasselin | 6:7(5), 4:6 |
Zwycięzca | 4. | 4 maja 2014 | Monachium | Ceglana | Jamie Murray | Colin Fleming Ross Hutchins | 6:4, 6:2 |
Finalista | 2. | 15 czerwca 2014 | Londyn | Trawiasta | Jamie Murray | Alexander Peya Bruno Soares | 6:4, 6:7(4), 4–10 |
Finalista | 3. | 23 sierpnia 2014 | Winston-Salem | Twarda | Jamie Murray | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 3:6, 4:6 |
Finalista | 4. | 28 września 2014 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Jamie Murray | Marcin Matkowski Leander Paes | 6:3, 6:7(5), 5–10 |
Zwycięzca | 5. | 11 stycznia 2015 | Brisbane | Twarda | Jamie Murray | Ołeksandr Dołhopołow Kei Nishikori | 6:3, 7:6(4) |
Finalista | 5. | 15 lutego 2015 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jamie Murray | Jean-Julien Rojer Horia Tecău | 6:3, 3:6, 8–10 |
Finalista | 6. | 26 kwietnia 2015 | Barcelona | Ceglana | Jamie Murray | Marin Draganja Henri Kontinen | 3:6, 7:6(6), 9–11 |
Finalista | 7. | 11 lipca 2015 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jamie Murray | Jean-Julien Rojer Horia Tecău | 6:7(5), 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 6. | 2 sierpnia 2015 | Hamburg | Ceglana | Jamie Murray | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 2:6, 6:3, 10–8 |
Finalista | 8. | 12 września 2015 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Jamie Murray | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 4:6, 4:6 |
Finalista | 9. | 25 października 2015 | Wiedeń | Twarda | Jamie Murray | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 6:4, 6:7(3), 6–10 |
Finalista | 10. | 1 listopada 2015 | Bazylea | Twarda (hala) | Jamie Murray | Alexander Peya Bruno Soares | 5:7, 5:7 |
Zwycięzca | 7. | 10 stycznia 2016 | Brisbane | Twarda | Henri Kontinen | James Duckworth Chris Guccione | 7:6(4), 6:1 |
Zwycięzca | 8. | 1 maja 2016 | Monachium | Ceglana | Henri Kontinen | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 6:3, 3:6, 10–7 |
Zwycięzca | 9. | 17 lipca 2016 | Hamburg | Ceglana | Henri Kontinen | Daniel Nestor Aisam-ul-Haq Qureshi | 7:5, 6:3 |
Finalista | 11. | 16 października 2016 | Szanghaj | Twarda | Henri Kontinen | John Isner Jack Sock | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 10. | 6 listopada 2016 | Paryż | Twarda (hala) | Henri Kontinen | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 6:4, 3:6, 10–6 |
Zwycięzca | 11. | 20 listopada 2016 | Londyn | Twarda (hala) | Henri Kontinen | Raven Klaasen Rajeev Ram | 2:6, 6:1, 10–8 |
Zwycięzca | 12. | 28 stycznia 2017 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Henri Kontinen | Bob Bryan Mike Bryan | 7:5, 7:5 |
Zwycięzca | 13. | 6 sierpnia 2017 | Waszyngton | Twarda | Henri Kontinen | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 7:6(5), 6:4 |
Zwycięzca | 14. | 8 października 2017 | Pekin | Twarda | Henri Kontinen | John Isner Jack Sock | 6:3, 3:6, 10–7 |
Zwycięzca | 15. | 15 października 2017 | Szanghaj | Twarda | Henri Kontinen | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 16. | 19 listopada 2017 | Londyn | Twarda (hala) | Henri Kontinen | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 17. | 7 stycznia 2018 | Brisbane | Twarda | Henri Kontinen | Leonardo Mayer Horacio Zeballos | 3:6, 6:3, 10–2 |
Zwycięzca | 18. | 24 czerwca 2018 | Londyn | Trawiasta | Henri Kontinen | Jamie Murray Bruno Soares | 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 19. | 12 sierpnia 2018 | Toronto | Twarda | Henri Kontinen | Raven Klaasen Michael Venus | 6:2, 6:7(7), 10–6 |
Finalista | 12. | 27 stycznia 2019 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Henri Kontinen | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 4:6, 6:7(1) |
Zwycięzca | 20. | 16 czerwca 2019 | Stuttgart | Trawiasta | Bruno Soares | Rohan Bopanna Denis Shapovalov | 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 21. | 29 lutego 2020 | Dubaj | Twarda | Michael Venus | Raven Klaasen Oliver Marach | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 22. | 27 września 2020 | Hamburg | Ceglana | Michael Venus | Ivan Dodig Mate Pavić | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 23. | 25 października 2020 | Antwerpia | Twarda (hala) | Michael Venus | Rohan Bopanna Matwé Middelkoop | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 24. | 22 maja 2021 | Genewa | Ceglana | Michael Venus | Simone Bolelli Máximo González | 6:2, 7:5 |
Finalista | 13. | 20 czerwca 2021 | Londyn | Trawiasta | Reilly Opelka | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 4:6, 5:7 |
Finalista | 14. | 3 października 2021 | San Diego | Twarda | Filip Polášek | Joe Salisbury Neal Skupski | 6:7(2), 6:3, 5–10 |
Zwycięzca | 25. | 16 października 2021 | Indian Wells | Twarda | Filip Polášek | Asłan Karacew Andriej Rublow | 6:3, 7:6(5) |
Zwycięzca | 26. | 15 stycznia 2022 | Sydney | Twarda | Filip Polášek | Simone Bolelli Fabio Fognini | 7:5, 7:5 |
Finalista | 15. | 31 lipca 2022 | Atlanta | Twarda | Jason Kubler | Thanasi Kokkinakis Nick Kyrgios | 6:7(4), 5:7 |
Finalista | 16. | 14 sierpnia 2022 | Montreal | Twarda | Daniel Evans | Wesley Koolhof Neal Skupski | 2:6, 6:4, 6–10 |
Finalista | 17. | 23 października 2022 | Neapol | Twarda | Matthew Ebden | Ivan Dodig Austin Krajicek | 3:6, 6:1, 8–10 |
Gra mieszana (1–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 10 września 2022 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Storm Sanders | Kirsten Flipkens Édouard Roger-Vasselin | 4:6, 6:4, 10–7 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flaga Finlandii
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.