John R. Bolton

John R. Bolton
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1948
Baltimore

Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego
Okres

od 9 kwietnia 2018
do 10 września 2019

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Poprzednik

H.R. McMaster

Stały przedstawiciel Stanów Zjednoczonych przy ONZ w Nowym Jorku
Okres

od 2 sierpnia 2005
do 31 grudnia 2006

Poprzednik

Anne W. Patterson (p.o.)

Następca

Alejandro Wolff (p.o.)

podpis

John Robert Bolton (ur. 20 listopada 1948 w Baltimore) – amerykański dyplomata i prawnik, w marcu 2018 roku powołany na stanowisko doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego jako następca generała broni H.R. McMastera.

Życiorys

Ukończył prawo na Uniwersytecie Yale’a[1]. Karierę w administracji rządowej rozpoczął od pracy w Amerykańskiej Agencji Rozwoju Międzynarodowego za prezydentury Ronalda Reagana[1].

W administracji George’a W. Busha służył jako podsekretarz stanu, kiedy sekretarzem był Colin Powell[1]. Gdy miejsce Powella zajęła Condoleezza Rice, Bush nominował Boltona na stanowisko ambasadora Stanów Zjednoczonych przy ONZ. Jako że Senat był przeciwny tej nominacji, Bush w sierpniu 2005, wykorzystując zezwalające na to przepisy, mianował Boltona ambasadorem podczas przerwy między sesjami Kongresu (był on 106. osobą, którą Bush umieścił na stanowisku zgodnie z tą procedurą)[1][2].

W lutym 2017 Bolton był jednym z czterech – obok McMastera, Keitha Kellogga i generała broni Roberta Caslena – kandydatów na następcę generała broni Michaela T. Flynna, dotychczasowego doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego[3]. Wówczas nominację otrzymał McMaster, ale Donald Trump zdymisjonował go w marcu 2018, zapowiadając przy tym powołanie na jego miejsce właśnie Boltona[4].

12 czerwca 2018 w Singapurze towarzyszył prezydentowi Trumpowi podczas pierwszego spotkania z Kim Dzong Unem[5].

Poglądy

Bolton jest uznawany za neokonserwatystę i tak zwanego „jastrzębia”. Wyrażał poparcie dla wycofania się z porozumienia z Iranem dotyczącego ograniczenia irańskiego programu atomowego i rozpoczęcia wojny z tym krajem oraz dla przeprowadzenia ataku na północnokoreańskie instalacje nuklearne[6][4]. Ponadto popierał wojnę z Irakiem i wypowiadał się przeciwko przyjmowaniu uchodźców z Syrii[7].

Odnosi się sceptycznie do organizacji międzynarodowych, zwłaszcza ONZ[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Peter Baker: John Bolton, an Undiplomatic Voice for American Might (ang.). nytimes.com, 22 marca 2017. [dostęp 2018-03-28].
  2. ↑ Elisabeth Bumillerand, Sheryl Gay Stolberg: Bush Appoints Bolton as U.N. Envoy, Bypassing Senate (ang.). nytimes.com, 1 sierpnia 2005. [dostęp 2018-03-28].
  3. ↑ Dave Boyer: Trump to interview Bolton, 3 others for national security adviser post (ang.). washingtontimes.com, 18 lutego 2017. [dostęp 2018-03-27].
  4. ↑ a b Greg Jaffe, Josh Dawsey: Trump names former ambassador John Bolton as his new national security adviser (ang.). washingtonpost.com, 22 marca 2018. [dostęp 2018-03-27].
  5. ↑ Szczyt USA – Korea Północna. Kim Dżong Un i Donald Trump podpisali porozumienie. wyborcza.pl. [dostęp 2018-06-12].
  6. ↑ a b Andrzej Pawłowski: John Bolton i jego wielka gra o Iran. konflikty.pl, 27 marca 2018. [dostęp 2018-03-27].
  7. ↑ Jamiles Lartey: Bombs away: John Bolton's most hawkish views on Iran, Iraq and North Korea (ang.). theguardian.com, 23 marca 2018. [dostęp 2018-03-27].


Ambasadorowie Stanów Zjednoczonych przy Organizacji Narodów Zjednoczonych

Flag of a United States ambassador.svg

Media użyte na tej stronie