John S. Robertson

John S. Robertson

John S. Robertson (1920)
Prawdziwe imię i nazwisko	John Stuart Robertson
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1878 London
Data i miejsce śmierci	5 listopada 1964 Escondido
Zawód	aktor, reżyser
Współmałżonek	Josephine Lovett (?–1958; jej śmierć)
Lata aktywności	1915–1935

John Stuart Robertson (ur. 14 czerwca 1878 w London, zm. 5 listopada 1964 w Escondido) – kanadyjski aktor i reżyser filmowy epoki kina niemego oraz pierwszych lat filmu dźwiękowego^[1]. Najbardziej znany z wyreżyserowania horroru Doktor Jekyll i pan Hyde (1920) i dramatu Tess z krainy burz (1922)^[2].

Był szanowanym i dobrze znanym reżyserem w kręgach hollywoodzkich, o którym pisano, że „był wysoko ceniony jako filmowiec za swoje podejście do przedstawiania szczerości bez bycia ckliwym w przekazie”. Uchodził również za jednego z pięciu najlepszych reżyserów lat 20. i 30. XX wieku^[2]. Amerykański zespół muzyczny The Byrds poświęcił mu utwór „Old John Robertson” z 1967^[3].

Życiorys

Robertson ćwiczący szermierkę z Elsie Ferguson (1921)

John Stuart Robertson urodził się 14 czerwca 1878 w kanadyjskim London w prowincji Ontario. Karierę zaczynał w Nowym Jorku, występując w tamtejszych teatrach. W 1915 debiutował jako aktor w przemyśle filmowym, grając w niemych produkcjach Vitagraph Studios, takich jak The Combat, An Enemy to the King i His Wife’s Good Name (wszystkie z 1916)^[2].

W 1916 zaczął reżyserować, a do najbardziej cenionych filmów w jego dorobku zalicza się horror Doktor Jekyll i pan Hyde (1920), uchodzący za jedną z najlepszych ekranizacji noweli pióra Roberta Louisa Stevensona, i dramat Tess z krainy burz (1922) z główną rolą Mary Pickford^[2]. Współpracował także z jednym z najbardziej cenionych aktorów lat 20. XX wieku, Richardem Barthelmessem, którego angażował do dramatu historycznego Jasny szal (1923) oraz dramatów The Fighting Blade (1923) i The Enchanted Cottage (1924 – był on jednym z najbardziej cenionych filmów epoki kina niemego)^[2].

W 1926 Robertson inkasował 25 tys. dolarów za film, co było w owych czasach znaczącą sumą dla reżyserów^[2]. Na swoim koncie miał również współpracę ze studiem Metro-Goldwyn-Mayer, dla którego wyreżyserował dramat romantyczny Annie Laurie z Lillian Gish w głównej roli (mimo dobrych relacji, aktorka w swej autobiografii opisywała reżysera jako „Johna Robinsona”)^[2].

Po zastosowaniu, a następnie przejściu na technologię dźwiękową w filmach na przełomie lat 20. i 30. XX wieku, reżyserował takie obrazy, jak dramat z okresu ery Pre-Code The Phantom of Paris (1931), komedia Little Orphan Annie (1932) i dramat Nasze słoneczko (1935), który był ostatnim filmem w jego karierze, obejmującej ponad 40 produkcji. W tym czasie współpracował z takimi aktorami, jak Greta Garbo, John Barrymore, Mary Astor, Mary Pickford i Shirley Temple^[2].

Robertson zmarł 5 listopada 1964 w Escondido w stanie Kalifornia w wieku 86 lat^[1]. Został pochowany u boku żony na Mount Pleasant Cemetery w London^[2].

Życie prywatne

Robertson z małżonką Josephiną Lovett (1924)

John S. Robertson (1921)

Od lewej: Gilbert Parker, Charles H. Bell, Thomas J. Geraghty i Robertson (1921)

John S. Robertson był żonaty ze scenarzystką Josephiną Lovett (1877–1958). Po przejściu na filmową emeryturę, przez wiele lat mieszał z małżonką w Rancho Santa Fe w Kalifornii. W 1935 założył Rancho Riding Club^[2].

Filmografia

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[4]:

aktor

• 1916: The Supreme Temptation – monsignore Picard
• 1916: The Destroyers – Lawlor
• 1916: The Combat – Philip Lewis
• 1916: The Conflict – Fred Weyburn
• 1916: An Enemy to the King – Claude Le Chastre
• 1916: His Wife’s Good Name – doktor Cameron
• 1916: The Scarlet Runner (serial kinowy) – Paul Western
• 1917: Her Right to Live – Daniel Hoadley
• 1917: The Maelstrom – nieokreślona rola

reżyser

Przypisy

Linki zewnętrzne

• John S. Robertson w bazie IMDb (ang.)
• John S. Robertson w bazie Filmweb