John Stewart Bell
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
John Stewart Bell (ur. 28 lipca 1928 w Belfaście, zm. 1 października 1990 w Genewie)[2] – północnoirlandzki fizyk teoretyk, znany z wielu prac dotyczących interpretacji mechaniki kwantowej, przede wszystkim ze sformułowania twierdzenia nazwanego „twierdzeniem Bella”, które jest zaliczane do podstawowych odkryć w tej dziedzinie, obok zasady nieoznaczoności Wernera Heisenberga[3][4].
Życiorys
W 1948 roku ukończył studia w zakresie fizyki eksperymentalnej na Queen's University Belfast. Stopień doktora uzyskał w Birmingham, gdzie specjalizował się w fizyce jądrowej i kwantowej teorii pola. Po kilku latach podjął pracę w CERN w Genewie, pracował tam do roku 1963. W roku 1964 opublikował pracę dotyczącą paradoksu EPR, wykazującą sprzeczność pomiędzy mechaniką kwantową a jakąkolwiek teorią klasyczną zgodną z teorią względności[5]. Umożliwiła ona stworzenie fundamentów informatyki kwantowej.
Wybrane prace
- John Bell, On the Einstein Podolsky Rosen paradox (1964)[5]
- John S. Bell On wave packet reduction in the Coleman-Hepp model (1974)[6]
- John S. Bell, Beables for Quantum Field Theory w tomie Quantum Implications, 1984[7]
Wyróżnienia i upamiętnienie
Był członkiem Royal Society od roku 1972. W roku 1989 otrzymał Hughes Medal[3][4].
Jedną z form upamiętnienia J.S. Bella są wydania książek:
- John S. Bell on the Foundations of Quantum Mechanics, World Scientific Publishing Co Ltd, (2001)[8]
- Bertlmann, R.A.; Zeilinger, A. (Eds.) Quantum (Un)speakables From Bell to Quantum Information (2002)[9]
W Belfaście na ścianie budynku Queen's University – Alma Mater Johna S. Bella – umieszczono pamiątkową Blue plaque[1].
Życie rodzinne
Rodzice Johna S. Bella – Annie i John Bell – mieli czworo dzieci (rodzeństwo: Ruby, David i Robert). Ożenił się w roku 1954 z Mary Ross Bell (fizyk). Nie mieli dzieci[3]. David A. Bell został znanym specjalistą w dziedzinie elektrotechniki (autorem licznych specjalistycznych publikacji[10]), brat Robert – biznesmenem[3].
Przypisy
- ↑ a b John Stewart Bell FRS (1928 – 1990), Plaque № 1688 (ang.). W: A project of Open Heritage C.I.C [on-line]. openplaques.org. [dostęp 2014-03-14].
- ↑ Bell, John Stewart | Encyclopedia.com, www.encyclopedia.com [dostęp 2022-06-01] .
- ↑ a b c d John Stewart Bell (ang.). W: NNDB [on-line]. [dostęp 2014-03-07].
- ↑ a b Andrew Whitaker, Queen's University, Belfast: Bell (ang.). School of Mathematics and Statistics University of St Andrews, Scotland. [dostęp 2014-03-14].
- ↑ a b John Stewart Bell. III.5 On the Einstein Podolsky Rosen Paradox. „Physics”, s. 195-200, 1964 (ang.).
- ↑ John S. Bell. On wave packet reduction in the Coleman-Hepp model. „Helvetica Physica Acta”. 48 (1). s. 93-98 (ang.).
- ↑ Beables for quantum field theory. Beables for quantum field theory. „CERN-TH-4035, Quantum implications”, s. 227-234, Oct 1984 (ang.).Sprawdź autora:1.
- ↑ Bell, John S ; Bell, Mary (ed.) (CERN) ; Gottfried, Kurt (ed.) ; Veltman, Martinus J.G. (ed.): John S. Bell on the Foundations of Quantum Mechanics. Singapore: World Scientific, 2001. ISBN 978-981-02-4688-4.
- ↑ Bertlmann, R.A.; Zeilinger, A. (Eds.): Quantum (Un)speakables From Bell to Quantum Information. Springer, 2002. ISBN 978-3-540-42756-8.
- ↑ inauthor:"David A. Bell". W: Wyszukiwarka books.google.com [on-line]. [dostęp 2014-03-14].
Linki zewnętrzne
John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: John Stewart Bell w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
Media użyte na tej stronie
(c) Voyajer z angielskojęzycznej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
self-made by Voyajer Janeen Hunt with pics from http://www.spaceandmotion.com/Physics-Quantum-Theory-Mechanics.htm specifically stating Copyright 1997 - 2005: Released as Copyleft / GNU Free Documentation License (FDL)
Autor: CERN, Licencja: CC BY 4.0
Portrait of theoretical physicist John Bell at CERN, June 1982
Blue plaque at the Queen's University of Belfast for John Stewart Bell