John W. McCormack

John William McCormack
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1891
Boston

Data śmierci

22 listopada 1980

53. spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych
Okres

od 10 stycznia 1962
do 3 stycznia 1971

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Sam Rayburn

Następca

Carl Albert

Członek Izby Reprezentantów z 9 i 12 okręgu Massachusetts
Okres

od 6 listopada 1928 (9)
3 stycznia 1963 (12)
do 3 stycznia 1963 (9)
3 stycznia 1971 (12)

Poprzednik

James A. Gallivan (9)
Hastings Keith (12)

Następca

Hastings Keith (9)
Louise Day Hicks (12)

John William McCormack (ur. 21 grudnia 1891, zm. 22 listopada 1980) – amerykański polityk ze stanu Massachusetts, działacz Partii Demokratycznej.

Urodzony w Bostonie McCormack pobierał nauki z publicznych szkołach, po czym studiował prawo w prywatnej kancelarii i został przyjęty do palestry stanu Massachusetts w roku 1913, po czym praktykował je w rodzinnym mieście.

Kariera polityczna

Przed Izbą Reprezentantów

McCormack, od zawsze związany z Partią Demokratyczną, przed wejściem w skład federalnej Izby Reprezentantów zajmował następujące stanowiska:

Izba Reprezentantów

McCormack zasiadał w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych od roku 1928 (kiedy to został wybrany na miejsce wakujące po śmierci innego demokraty, Jamesa A. Gallivana) aż do swego odejścia na polityczną emeryturę z upływem kolejnej z wielu kadencji w roku 1971. Na swą pierwszą pełną dwuletnią kadencję kongresmena wybrano go bardzo szybko, bo w listopadzie tegoż roku. Ogółem zasiadał w Izbie od końcówki 70. Kongresu do schyłku 91.

Między 6 listopada 1928 a 3 stycznia 1963 reprezentował 12. okręg wyborczy Massachusetts, a pd 1963 do 1971 ósmy.

Przed objęciem przewodnictwa nad Izbą pełnił w niej szereg odpowiedzialnych stanowisk. Był m.in.:

  • Przewodniczącym Komitetu ds. Terytoriów (70. Kongres)
  • Przewodniczącym Komitetu ds. Astronautyki i badań Kosmosu (85. Kongres)
  • Liderem większości (1940-1947, 1949-1953 i 1955-1961)
  • Zastępcą lidera mniejszości (1947-1949 i 1953-1955)
    (Liderem mniejszości był wtedy były spiker, demokrata Sam Rayburn)

Spiker Izby Reprezentantów

Spiker McCormack i przewodniczący pro tempore Senatu Carl T. Hayden podczas sesji połączonej w listopadzie 1953 (przemawia prezydent Lyndon B. Johnson

Po śmierci Rayburna niejako prawem hierarchicznej sukcesji McCormack został jego następcą, stając się trzecim wedle Konstytucji, po prezydencie i wiceprezydencie, człowiekiem w państwie. W odróżnieniu od swego poprzednika Rayburna, który był nie tylko najdłużej urzędującym, ale i uznawanym za jednego z „najpotężniejszych” spikerów, nie miał, jeżeli wierzyć powszechnej opinii, także w kręgach politycznych, jego wpływów.

Aczkolwiek sam McCormack zaliczał się do bardziej liberalnych członków Kongresu (wszak pochodził z mającego taką opinię Massachusetts) i popierał swego czasu Nowy Ład prezydenta Franklina D. Roosevelta, w czasie jego kadencji jako spikera doszło do konfliktu między generacją nowych, bardziej liberalnych, demokratycznych kongresmenów a starszymi politykami (takimi jak on sam), którzy dzierżyli prawie że niepodzielną władzę w kierownictwie partii.

Po zamordowaniu prezydenta Johna F. Kennedy’ego w listopadzie 1963 i objęciu urzędu przez wiceprezydenta Lyndona B. Johnsona Stany Zjednoczone nie miały do dnia 20 stycznia 1965 (kiedy został zaprzysiężony na to stanowisko Hubert Humphrey, partner Johnsona w zwycięskich dla demokratów wyborach) wiceprezydenta. Nie uchwalono wówczas jeszcze 25. poprawki do Konstytucji, która pozwalała w takim wypadku prezydentowi powołać nowego za zgodą obu izb Kongresu.

W owym czasie pierwszym w linii sukcesji prezydenckiej był właśnie spiker McCormack, a za nim prezydent pro tempore Senatu Carl T. Hayden. Z racji tego McCormack otrzymał ochronę osobistą Secret Service, która od tej pory towarzyszy każdemu spikerowi. Po śmierci Johnsona w roku 1973 McCormack w artykule napisanym dla The Boston Globe podzielił się swoimi doświadczeniami z tego okresu.

John W. McCormack zakończył swoją karierę polityczną dnia 3 stycznia 1971 wraz z wygaśnięciem jego kolejnego mandatu (nie ubiegał się już o reelekcję).

W roku 1983 University of Massachusetts Boston utworzył John W. McCormack Institute of Public Affairs, nazwany oczywiście na cześć zmarłego byłego spikera. W roku 2003 projekt został rozbudowany w John W. McCormack Graduate School of Policy Studies.

Linki zewnętrzne

  • Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)

Media użyte na tej stronie