Johnny Giles
| |||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Michael John Giles | ||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 6 listopada 1940 Dublin | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 170 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | pomocnik | ||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Johnny Giles (ur. 6 listopada 1940 w Dublinie) – irlandzki piłkarz występujący na pozycji pomocnika oraz trener.
Kariera klubowa
Johnny Giles jest wychowankiem klubu Manortown United, jednak zawodową karierę rozpoczynał w 1957 roku w Manchesterze United. W jego barwach zadebiutował w 1958 po tym, jak w katastrofie lotniczej zginęło ośmiu piłkarzy „Czerwonych Diabłów”. Miejsce w podstawowej jedenastce Manchesteru Giles wywalczył sobie w sezonie 1960/1961, kiedy to wystąpił w 23 meczach Division One. Irlandczyk regularnie grywał w wyjściowym składzie obok takich graczy jak Bobby Charlton i Denis Law. Razem z Manchesterem Giles w 1963 roku zwyciężył w rozgrywkach Pucharu Anglii. Irlandzki pomocnik poprosił jednak o odejście z klubu i jeszcze w tym samym roku za 330 tysięcy funtów przeniósł się do Leeds United.
W Leeds Giles bez problemów wywalczył sobie miejsce w podstawowej jedenastce i jak się później okazało na Elland Road występował przez kolejne dwanaście sezonów. Razem z drużyną „The Whites” w 1969 i 1974 roku zdobył tytuł mistrza Anglii, w 1965, 1966, 1970, 1971 i 1972 wicemistrzostwo kraju, w 1972 roku Puchar Anglii, a w 1968 roku Puchar Ligi Angielskiej. Oprócz tego w 1968 i 1971 roku zwyciężył w Pucharze Miast Targowych (po wygranych z Ferencvárosi oraz Juventusem), a w 1975 roku dotarł do finału Champions League. W zespole prowadzonym przez Dona Reviego Giles stanowił o sile drużyny razem z Billym Bremnerem, natomiast obok nich w linii pomocy grali jeszcze między innymi tacy piłkarze jak Paul Madeley, Eddie Gray oraz Bobby Collins. W 1974 roku Revie został trenerem reprezentacji Anglii i przekazał zarządowi Leeds, że Giles ma już 34 lata i mógłby zostać jego następcą. Tak się jednak nie stało i nowym trenerem „Pawi” został wybrany Brian Clough. Łącznie dla Leeds irlandzki gracz w 383 ligowych pojedynkach strzelił 87 goli. Podsumowując wszystkie rozgrywki w których uczestniczył w 521 meczach zdobył 114 bramek i oba te wyniki należą obecnie do czołówki klubowych rekordów.
W czerwcu 1975 roku Irlandczyk postanowił zmienić klub i odszedł do West Bromwich Albion. Spędził tam dwa sezony, podczas których był grającym szkoleniowcem West Brom. Z posady tej Giles zrezygnował 21 kwietnia 1977 roku, po czym został graczem Shamrock Rovers, gdzie także pełnił rolę szkoleniowca. W 1978 roku zaliczył krótki epizod w amerykańskim klubie Philadelphia Fury, a piłkarską karierę zakończył w 1983 roku.
Kariera reprezentacyjna
W latach 1960–1979 Giles rozegrał 59 meczów i strzelił pięć bramek dla reprezentacji Irlandii. Przez ten czas ani razu nie udało mu się jednak wywalczyć awansu na mistrzostwa świata oraz na mistrzostwa Europy. W 1973 roku Giles został grającym trenerem reprezentacji swojego kraju, a w 1980 roku jego następcą został Alan Kelly.
Kariera trenerska
Podczas piłkarskiej kariery Giles był grającym trenerem West Bromwich Albion, reprezentacji Irlandii oraz Shamrock Rovers. W latach 1981–1983 był szkoleniowcem Vancouver Whitecaps, natomiast w 1984 roku po raz drugi przyjął ofertę pracy w West Bromwich. Zajął z nim dwunaste miejsce w Division One, a po zakończeniu sezonu nowym trenerem zespołu został Nobby Stiles.
Bibliografia
- Johnny Giles w bazie National Football Teams (ang.)
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.