Jojakim

Jojakim
יְהוֹיָקִים
Ilustracja
Portret Manassego w Promptuarii Iconum Insigniorum
król Judy
Okres

od 609 p.n.e.
do 597 p.n.e.

Poprzednik

Joachaz

Następca

Jechoniasz

Dane biograficzne
Dynastia

Dawidyci

Data urodzenia

634 p.n.e.

Data śmierci

598 p.n.e.

Ojciec

Jozjasz

Matka

Zebidda z Rumy

Żona

Nechuszta

Dzieci

Jechoniasz

Jojakim (hebr. ‏יְהוֹיָקִים‎, właśc. Eliakim (skrócona forma imienia Jehojakim, znaczącego prawdopodobnie „Jahwe podnosi”; ur. 634 p.n.e., zm. 598 p.n.e.) – król starożytnej Judy, panujący w latach 609–598 p.n.e., syn króla Jozjasza i Zebiddy z Rumy.

Został wyniesiony na tron przez faraona Necho II i był od niego zależny. Wkrótce potem kraj Necho został podbity przez Chaldejczyków, a ich władca – Nabuchodonozor II – uczynił Jojakima swym lennikiem.

Z niejaką Nechusztą miał syna i następcę Jechoniasza.

Media użyte na tej stronie

Jehoiakim-Eliakim.jpg
Jehoiakim-Eliakim was king of Judah. He was the second son of king Josiah by Zebidah the daughter of Pedaiah of Rumah. His birth name was Eliakim.