Jolanta Banach

Jolanta Banach
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1958
Lębork

Posłanka na Sejm RP II, III i IV kadencji
Okres

od 1993
do 2005

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej / Socjaldemokracja Polska

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Jolanta Maria Banach (ur. 11 listopada 1958 w Lęborku) – polska polityk, nauczycielka, posłanka na Sejm II, III i IV kadencji, w latach 2001–2003 sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, następnie do 2004 sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej.

Życiorys

W 1983 ukończyła filologię polską na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego. Pracowała jako bibliotekarka i nauczycielka języka polskiego[1]. Od 1992 zasiada we władzach Demokratycznej Unii Kobiet.

Od 1997 do 1998 przewodniczyła radzie wojewódzkiej Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, a w 1999 weszła w skład zarządu krajowego Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W 1993, 1997 i 2001 uzyskiwała mandat poselski z okręgów gdańskich: nr 11 i nr 25. W latach 1995–1997 zajmowała stanowisko pełnomocnika rządu do spraw rodziny i kobiet. W latach 1998–2000 zasiadała w sejmiku pomorskim. W październiku 2001 w rządzie Leszka Millera powołana na sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej[2] (od stycznia 2003 zajmowała tożsame stanowisko w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej). Odwołana została w lutym 2004[3]. Pełniła w tym okresie również funkcję pełnomocnika rządu do spraw osób niepełnosprawnych[3]. W 2003 została matką chrzestną okrętu podwodnego ORP Bielik[4].

W marcu 2004 wraz z m.in. Markiem Borowskim była wśród współzałożycieli Socjaldemokracji Polskiej[5], wówczas objęła funkcję przewodniczącej klubu parlamentarnego SDPL. W Sejmie IV kadencji zasiadała w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.

Bez powodzenia kandydowała w 2005 i 2007 do Sejmu oraz w 2006 do sejmiku. W 2006 została zatrudniona jako wicedyrektor Bursy Gdańskiej, a w 2015 objęła stanowisko dyrektora tej placówki[6].

Od czerwca 2007 do lutego 2010 przewodniczyła SDPL w województwie pomorskim, następnie pozostawała członkinią zarządu wojewódzkiego partii. W 2010, nadal należąc do SDPL, została wybrana z listy SLD do rady miejskiej w Gdańsku[7]. Później opuściła SDPL. W 2014 z listy SLD-UP bezskutecznie startowała do Parlamentu Europejskiego. W 2016 założyła stowarzyszenie Lepszy Gdańsk[8]. W wyborach w 2019 ponownie była kandydatką SLD do Sejmu[9]. W 2021 związała się z Nową Lewicą[10] (przystępując do frakcji SLD). W styczniu 2022 zasiadła w zarządzie regionu pomorskiego partii.

Odznaczenia

Życie prywatne

Jest mężatką, ma troje dzieci.

Przypisy

  1. ↑ Jolanta Maria Banach. gedanopedia.pl. [dostęp 2022-11-24].
  2. ↑ Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. IV kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2002, s. 15.
  3. ↑ a b Dymisja wiceminister gospodarki. wp.pl, 9 lutego 2004. [dostęp 2018-03-03].
  4. ↑ ORP „Bielik” – polski okręt podwodny typu Kobben. graptolite.net. [dostęp 2019-11-07].
  5. ↑ Lewica podzielona. wp.pl, 26 marca 2004. [dostęp 2018-03-03].
  6. ↑ Anna Wdowińska: Oświata: poczet nowych dyrektorów. gdansk.pl, 25 sierpnia 2015. [dostęp 2018-03-03].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2018-03-03].
  8. ↑ Lepszy Gdańsk – nowy ruch miejski. „Nie jesteśmy wrogami PO i PiS, ani przyjaciółmi”. wyborcza.pl, 24 stycznia 2016. [dostęp 2018-03-03].
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-16].
  10. ↑ Jolanta Banach: PiS zrozumiał to, co PO lekceważyła. rp.pl, 29 października 2021. [dostęp 2022-01-15].
  11. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 385

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

JBanach.jpg
Autor: Tomasz Larczyński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Jolanta Banach, chairman of the Lepszy Gdańsk (Better Gdańsk) independent citizen platform.