Jolanta Fraszyńska

Jolanta Fraszyńska
Ilustracja
Jolanta Fraszyńska (2019)
Imię i nazwisko

Jolanta Danuta Fraszyńska

Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1968
Mysłowice

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Robert Gonera (rozwód)
Grzegorz Kuczeriszka (rozwód)

Lata aktywności

od 1986

Zespół artystyczny
Teatr 6. piętro
Teatr Dramatyczny

Jolanta Danuta Fraszyńska (ur. 14 grudnia 1968 w Mysłowicach) – polska aktorka filmowa i teatralna.

Życiorys

Dzieciństwo spędziła w Mysłowicach wraz z matką Krystyną, ojczymem i przyrodnią, starszą siostrą Katarzyną[1]. Biologicznego ojca poznała, kiedy była nastolatką[1]. Od szóstego roku życia występowała w zespole wokalno-tanecznym w domu kultury WSS „Społem”, a gdy była nastolatką, działała w oazie, śpiewała w chórze kościelnym i była harcerką[2].

Po zdaniu matury w Studium Wychowania Przedszkolnego podjęła studia we wrocławskiej filii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie[3]. W 1991 wystąpiła na IX Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi[4] ze swoim spektaklem dyplomowym Nasze miasto, w którym zagrała główną rolę – Emilkę[5]. Po ukończeniu studiów dołączyła do zespołu Teatru Polskim we Wrocławiu, grając gościnnie w spektaklu Dzieci Arbatu[4], a także zadebiutowała jako aktorka filmowa rolą Ani w In flagranti Wojciecha Biedronia. W 1992 zagrała Ottlę w spektaklu Pułapka Tadeusza Różewicza w reż. Jerzego Jarockiego[4], a w 1993 wystąpiła jako Bianka w filmie Magdaleny Łazarkiewicz Białe małżeństwo oraz jako młoda prostytutka i narkomanka Jola w Porze na czarownice Piotra Łazarkiewicza[6].

W 1998 odeszła z Teatru Polskiego i przeniosła się do Teatru Dramatycznego w Warszawie, gdzie wystąpiła m.in. w Powrocie Odysa i Wymazywaniu, reżyserowanych przez Krystiana Lupę[4], ponadto zagrała m.in. lesbijkę Jerri w Niezidentyfikowanych szczątkach ludzkich i prawdziwej naturze miłości Brada Frasera w reż. Grzegorza Jarzyny[7] i Guildensterna w Hamlecie Williama Shakespeare’a w reż. Krzysztofa Warlikowskiego[6]. W swojej karierze zagrała w sumie w ponad 40 inscenizacjach teatralnych, 25 realizacjach Teatru Telewizji i pięciu spektaklach Teatru Polskiego Radia.

Szeroką rozpoznawalność zyskała w 1999 dzięki roli Aldony Lipskiej w komedii Juliusza Machulskiego Kiler-ów 2-óch oraz hakerki „Ćmy” w trzeciej serii Ekstradycji, a także Moniki Zybert w serialu TVP2 Na dobre i na złe, w którym grała przez kolejne 10 lat[8]. W maju 1999 jej roznegliżowane zdjęcia opublikowane zostały na łamach miesięcznika „Playboy Polska”.

Kreacja matki w Sto minut wakacji (1998) Andrzeja Maleszki przyniosła jej nagrodę za najlepszą rolę kobiecą na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Młodego Widza Ale Kino! w Poznaniu (2000), a główna rola w Ławeczce (2004) Macieja Żaka, tragikomicznej opowieści o poszukiwaniu prawdziwej miłości, zainspirowana głośną sztuką Aleksandra Gelmana, została wyróżniona nagrodą publiczności na Lecie Filmowym w Kazimierzu Dolnym (2004). Jedną z najważniejszych ról wykreowała w filmie Skazany na bluesa (2005), w którym wcieliła się w „Golę”, żonę Ryszarda Riedla.

W 2005 ukazał się tomik „Bajki gwiazd”, w którym znalazł się tekst autorstwa m.in. Fraszyńskiej[9]. Latem 2008 TVP1 wyemitowała premierowo serial Hotel pod żyrafą i nosorożcem, w którym zagrała jedną z pierwszoplanowych ról. Jesienią tego samego roku brała udział w czwartej edycji programu Jak oni śpiewają, po trzech odcinkach zrezygnowała z dalszego udziału z powodów zdrowotnych. W latach 2010–2011 grała wiodącą rolę w serialu TVP2 Licencja na wychowanie. W 2011 zasiadała w jury 13. edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami. Od 2018 gra główną bohaterkę serialu TVP1 Leśniczówka.

Życie prywatne

Dwukrotnie rozwiedziona. Przez cztery lata była żoną aktora Roberta Gonery, z którym ma córkę Nastazję (ur. 1990)[5]. Jej drugim mężem był operator Grzegorz Kuczeriszka, z którym ma córkę Anielę (ur. 2004) i z którym rozwiodła się wiosną 2010. Następnie związała się z Tomaszem Zielińskim[10].

Chorowała na depresję i cierpiała na zaburzenia lękowe. Przez dwa lata była ambasadorką Ogólnopolskiej Kampanii Społecznej Forum przeciw depresji[11].

Filmografia

Aktorka

Polski dubbing

Wybrane role teatralne

Teatr Telewizji

  • 1992: Obcy bliscy według Gundmundura Steinssona – Marta
  • 1992: Roberto Zucco – Dziewczynka
  • 1993: Gyubal Wahazar – Świntusia Macabrescu
  • 1999: Dybuk – Gitel
  • 2006: Umarli ze Spoon River – Dora Williams

Przypisy

  1. ↑ a b Jurkowska i Kościelak 2020 ↓, s. 336–339.
  2. ↑ Jurkowska i Kościelak 2020 ↓, s. 340–341.
  3. ↑ Jurkowska i Kościelak 2020 ↓, s. 343.
  4. ↑ a b c d Jurkowska i Kościelak 2020 ↓, s. 346–347.
  5. ↑ a b Jurkowska i Kościelak 2020 ↓, s. 344–345.
  6. ↑ a b Jurkowska i Kościelak 2020 ↓, s. 352–353.
  7. ↑ Jurkowska i Kościelak 2020 ↓, s. 349.
  8. ↑ Jurkowska i Kościelak 2020 ↓, s. 355.
  9. ↑ Gwiazda: Jolanta Fraszyńska. [dostęp 2010-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-29)].
  10. ↑ Jurkowska i Kościelak 2020 ↓, s. 358.
  11. ↑ Przerwałam sztafetę nieszczęść, „Gala”, 36/2009.
  12. ↑ "Nareszcie sam w domu": obsada polskiego dubbingu, wSyncu, 13 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-13] (pol.).

Bibliografia

  • Katarzyna Jurkowska, Katarzyna Kościelak: Kobiety przełomu. Znak Horyzont, 2020. ISBN 978-83-240-7789-2.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie